Viši sud odbacio je tužbu Petrovčanina Ilije Armenka kojom je tražio da mu njemačka kompanija WTE desalinazacija morske vode i Opština Budva isplate četvrt miliona eura, sa kamatama ukupno 600 hiljada eura, koje je prije 14 godina pozajmio lokalnoj upravi za projekat izgradnje fabrike za preradu morske vode na rtu Zavala.
Prema presudi u koju su “Vijesti” imale uvid, Viši sud je ovim prihvatio presudu Osnovnog suda na Cetinju.
Armenko najavljuje da će ići na Vrhovni i Ustavni sud, te do Strazbura, kako bi dokazao da je, kako tvrdi, riječ o klasičnoj prevari i da mu je novac otet.
Projekat desalinizacije morske vode, promovisan 2008. kao spasonosno rješenje za vodosnabdijevanje Budve, jedna je od najvećih korupcionaških afera budvanske krminalne grupe Svetozara Marovića, koju Specijalno državno tužilaštvo do danas nije rasvijetlilo, niti podiglo optužnicu, ali ni ušlo u trag milionima koji su otišli u privatne džepove.
Armenko je samo jedan od prevarenih Budvana, koji je tada dao novac na molbu opštinskih čelnika kako bi se pomoglo gradu, i državi. Novac je završio na računu Prve banke, kako bi se vraćali dugovi Marovića.
Armenko godinama vodi sudsku borbu, ali imajući u vidu da su se u projektu smijenile čak četiri firme, te na kraju oronula montažna zgrada sa zarđalim postrojenjem završila u rukama opštinskog Vodovoda, novac nikada nije vraćen.
Opština Budva je u odgovoru na tužbu bila decidna - da ugovor o zajmu nikada nije zaključila sa Armenkom, niti je njegov novac ikada legao na njen račun, što je sud i prihvatio.
”Iz stanja u spisima proizlazi da je Armenko zaključio ugovor o zajmu sa pravnim licem Montenegro osmoza DOO iz Budve, na osnovu koga je pozjamio 250.000 eura sa rokom vraćanja najkasnije do 31. decembra 2009. Ugovor je zavden kod Prve banke 18. decembra 2008. (u tekstu ugovora nema datuma kada je isti zaključen). Taj novac je istog dana... sa štednog računa Armenka, po njegovom nalogu, prebačen na račun Montenegro osmoza. Iz nalaza vještaka finansijske struke koji je sud prihvatio kao pouzdan dokaz o kretanju novca proizilazi da je istog dana Montenegro osmoza prenijela taj novac sa svog na račun Prve banke. Vještak se decidno izjašnjava da novac nije transferisan na račune ostalih tuženih”, piše, između ostalog, u presudi.
Pravni zastupnik Armenka u tužbi je naglasio da on nije znao da je svrha zajma plaćanje duga koji je Motnegro osmoza imala prema Prvoj banci.
”Ugovorom o zajmu Armenko je svoj kapital kao pozajmicu dao ranijem prvooptuženom Montenegro osmozi, koja prenosi prava I obaveze na WTE desalinizacija morske vode, a potom oni prenose prava i obaveze na Mediteran WTE, koji na kraju sporazumom o međusobnom uređenju odnosa prenosi postrojenje i opremu, bez izuzimanja bilo koje obaveze na Skupštinu opštine Budva. Računi Montenegro osmoza i Mediteran WTE su tri odnosno šest godina u blokadi i nemaju nikakve imovine, dakle samo formalno postoje. Skupštine opštine je suvlasnik Mediteran WTE, i ni jedna stranka nije sporila sadržinu ugovora, a svjedoci Rajko Kuljača i Milenko Medigović su rekli da je Armenko dao zajam na molbu Opštine Budva u cilju realizacije projekta desalinizacije”, naveli su branioci Armenka.
Međutim, umjesto da mu se novac vrati, Armenko je dužan da plati 15 hiljada eura na ime sudskih troškova. Najavljuje da će podnijeti krivične prijave protiv bivših opštinskih funkcionera na čiji nagovor je, tvrdi, dao pozjamicu.
”Kakva država - takvo i sudstvo, nemamo državu - nemamo ni sudove. Znači, prevaren sam, pokran, oštećen od bivše i sadašnje vlasti. Tužio sam četi firme. Prvostepeni sud je prije četiri godine prihvatio moju tužbu da mi sve četiri strane sukcesivno plate sa kamatom 600 hiljada eura. Viši sud to vraća na ponovno razmatranje, što je, kako su mi kazali, uobičajeno jer je veća svota novca. Sudski vještak je utvrdio sve u moju korist. Viši sud je vratio da samo sudski vještak utvrdi protok novca, što je on i utvrdio u moju korist. Međutim, prvostepni sud na Cetinju odbija mišljenje sudskog vještaka, navodno da nije stručan, iako je sudskog vještaka sud odredio. To je presedan. Učinjena je nepravda prema meni. Laiku je jasno da pare koje sam dao treba da mi se vrate”, kazao je Armenko “Vijestima”.
Kako navodi, novac je dao na molbu tadašnjeg rukovodioca u Opštini, pokojnog Rajka Kuljače, i njegovih potpredsejdnika Lazara Rađenovića i Milenka Medigovića.
”Pare nisam pozajmio Svetozaru Maroviću, nego Opštini Budva. Šta ja imam s tim što je Marović priznao da ih je uzeo. Ja sam dao novac za fabriku osmoza, jer tada nije bilo Regionalnog vodovoda, Budva nije imala ni kapi vode. Vjerovao sam državi, Opštini Budva... Vjerujući prijateljima, pokojnom Rajku Kuljači, Lazaru Rađenoviću i Milenku Medigoviću, dao sam novac za fabriku... Šta su oni radili s novcem, ko je tu ukrao, čime su se oni bavili - ja to ne znam. Ko je pare ukrao iz tih firmi i ko je u bjekstvu - mene ne interesuje... Nisam mogao da utičem na tok novca, što je sudski vještak decidno rekao na svakom ročištu. Samo znam što je činjenično - da sam dao novac za Opštinu, za državu, da se pomogne Budvi jer tada nije bilo vode, a taj novac sada neće da mi vrate”.
Armenko ističe da se nada da će pravda stići i da će ići do Strazbura.
”Podnijeću krivične prijave protiv određenih čelnika Opštine iz tog vremena. Nisam podnosio krivične prijave protiv pojedinaca jer sam vjerovao u pravičnost suda i nadao se da ću vratiti pozajmljeni novac...”.
Milioni otišli kroz fotoaparat Eskudera
Gradski Vodovod raspisao je 2006. tender za izbor partnera za gradnju fabrike za preradu morske vode na Zavali. Sa odabranom firmom “Montenegro osmoza”, anonimnih mekedonskih biznismena, godinu kasnije zaključen je ugovor na 20 godina.
Opština Budva, odnosno Vodovod, obavezuju se da po izuzetno nepovoljnim uslovima godišnje otkupljuju gotovo dva miliona kubika vode po 98 centi.
Tada Regionalni vodovod još nije bio stigao u Budvu.
”Montenegro osmoza” se obavezuje da izgradi postrojenje i opremi ga, dok Opština sa dva miliona eura investira u gradnju infrastruktre - prilaznog puta, bunara, trafo-stanice…
Način trošenja tog novca, tužilaštvo je procesuiralo kroz aferu “Zavala” u okviru koje su pohapšeni i osuđeni opštinski rukovodioci i službenici.
Ubrzo, “Montenegro osmoza” netragom nestaje iz cijelog projekta, pa od 2008. postrojenje na Zavali preuzima firma “WTE Desalinizacija morske vode”, iza koje stoji osnivač registrovan u Njemačkoj. Riječ je o sestri firme WTE otpadne vode, koja gradi postrojenje za tretman otpadnih voda u Bečićima, aferi teškoj stotinu miliona eura, koju potpisuje budvanska krimi-grupa.
Građani Budve su kontroverzno postrojenje, koje praktično nikada nije profunkcionisalo, platili osam miliona eura.
Tokove novca, koji su išli i u džepove članova organizovane kriminalne grupe, istražitelji SDT-a još utvrđuju.
”WTE Desalinizacija morske vode” je zaključilo sa Hipo Alpe Adria bankom (HAAB) 7. maja 2008. ugovor o dugoročnom kreditu u iznosu od 5,3 miliona eura. Kredit je odobren za kupovinu i postavljanje postrojenja za desalinizaciju morske vode.
Međutim, u priču tada ulazi “Mediteran WTE”, firma u kojoj Opština ima 49 odsto kapitala, a ostatak svjetski poznati fotograf, Španac Ruben Salgado Eskudero. Otkud on u cijeloj priči, nikada nije otkriveno, ali su odbornici iz redova DPS-SDP koalicije uoči nove 2009. većinom glasova podržali udruživanje Opštine sa firmom španskog državljanina.
Rubenova firma sa HAAB i “WTE Desalinizacija morske vode” zaključuje ugovor o pristupanju dugu, odnosno dugoročnom kreditu od 5,3 miliona eura.
Međutim, tu nije kraj, pa Vodovod i Opština praktično kroz seriju ugovora koje zaključuju tokom 2013. i 2014. “razgraničavaju obaveze”. Vodovod 2014. zaključuje i vansudsko poravnanje kojim isplaćuje Rubenu 650 hiljada eura i otkupljuje postrojenje za desalinizaciju na Zavali. Potom Skupština opštine donosi odluku o likvidaciji firme “Mediteran WTE”.
Opština i Vodovod vratile su početkom 2016. milionski kredit koji im je ostao u amanet.
Za milionsku štetu niko nije odgovarao.
Bonus video:
