Vlasnik firme “Farma Gorice” Momčilo Kojović, koji je u selu Gorice planirao treći po veličini i značaju projekat u opštini Bijelo Polje, odmah poslije Đalovića pećine i skijališta na Bjelasici, vrijedan 600.000 eura, reagovao je na navode predsjednika Opštine Petra Smolovića.
Kojović je, kako je objasnio, morao da raskine ugovor, jer zbog lošeg puta ne postoji nijedna građevinska firma u Crnoj Gori koja je pristala da tuda izvuče građevinski materijal za objekte i optužio Opštinu za opstrukciju, a slične optužbe iznijeli su i mještani tog kraja. Smolović je to demantovao i pozvao Kojovića da se “okane jeftine politike i zasuče rukave i krene u gradnju farme”.
Povezani članci
“Jedini razlog zašto odgovaram je moje poštovanje prema stolici predsjednika Opštine Bijelo Polje na kojoj Smolović trenutno sjedi, a na kojoj su nekad sjedeli neki silni ljudi: Radivoje Šćekič, Muharem Dizdarević, Ljubo Knežević...
Prvo, Smolović pojma nema da je jedan od osnovnih zadataka države (i republičkog i opštinskog nivoa) da Investitorima obezbijede potrebnu infrastrukturu za realizaciju investicije. Na Goricama sa 30 “živih” poljoprivrednih domaćinstava pojavio se zainteresovani investitor, ali selo nema put za realizaciju investicije. EU je za tu namjenu u Crnoj Gori i ustanovila IFAD fond. A ja sam, poštujući proceduru, preko MZ za ta sredstva delegirao ovaj putni pravac, ne do vikendice i farme, već za najkritičniji dio, prvi kilometar puta do Kovrena. Istina, nijesam znao da je kriterijum “na Kovrenu nemamo rezultate” baš toliko jači od gašenja sela i propasti investicije. Ipak, predsjenik MZ, “stari dobri dobri učitelj i profesor” je iz ovih sredstava “zalijepio asfalt do svoje kuće”.
Drugo, Smolović beskrupulozno izmišlja, ako se tako može reći za ovu notornu laž da su mi više puta pomagali održavanjem puta do vikendice, pa još i da imaju dokaze u kojima se ja zahvaljujem na pomoći. Imam na porodičnom imanju vikendicu, imam i put, ali nikad i niko, pa ni Smolović ili bilo ko sa opšinskog nivoa, nije mi oko puta i vikendice pomagao. I još nešto, ko me iole zna, zna da vrlo teško pišem poruke zahvalnosti, a posebno ne ovima i ovakvima. I na kraju, reče mi jedan moj Bjelopoljac ovih dana: možda je tako i bolje - kome je on pomogao, taj se već iselio za Njemačku.
Treće, Smolović nevaspitano pokušava da me omalovaži, pa me moli da se okanem jeftine politike, da zasučem rukave i krenem u gradnju…. Politikom sam imao kad da se bavim, imao sam i ponude i “pritiske”. Bez lažne skromnosti, možda mi je to i kućom, i po školi i obrazovanju, i po ugledu pripadalo mnogo više nego njemu i mnogima. Ova “jeftina politika” koja je trenutno dominantna nije za mene. Za nju je upravo Smolović koji čovjeka sa 40 godina vrlo uspješnog inženjerskog rada i koji u svom rođenom selu i u svojoj opštini pokušava da investira 600.000 eura, nevaspitano upućuje da “zavrne rukave i da počne da gradi”. Posebno, to radi iz komfora “državnih jasala” i sa narodne grbače.
I na samom kraju, na tom porodičnom imanju gdje je planirana investicija, moj đed i moj otac su baveći se teškim radom i poljoprivredom iškolovali osam visokoškolskih diploma. Moj otac je kroz projekat “Zeleni plan” 1978. godine izgradio farmu krava, koja je funkcionisala sve do 2007.godine. Ostavio nam je diplomu rekordera u uzgoju priplodnog podmlatka u govedarstu (Zadružni savez Crne Gore iz 1988. godine) koju je naša porodica, pa pomalo i ja, zaslužila, ne vođenjem jeftine politike, već zasukanih rukava”, navodi se u reagovanju Kojovića.
Bonus video:
