Od firme koja je garantovala Đukanoviću do Simona Vukčevića

Firma “Rawleigh Trading” sa Britanskih Djevičanskih Ostrva, koja je dobila 2,3 miliona eura od konsultantskih usluga nakon privatizacije Crnogorskog telekoma, taj novac je kasnije uplatila na više drugih of-šor firmi koje se povezuju da Duškom Kneževićem, ali i firmi “Comsel” sa Kipra koja je godinu i po kasnije bila garant Milu Đukanoviću za dobijanje kredita od Pireus banke.

Dio novca dobile su nepoznate of-šor firme, jedna firma u Mađarskoj, kao i fizička lica Vladimir Bjelanović i crnogorski fudbaler Simon Vukčević.

To se navodi u optužnici protiv bivših direktora Telekoma i Moneta Miodraga Ivanovića i Olega Obradovića, koje crnogorsko tužilaštvo tereti da su sa firmom “Rawleigh Trading” svjesno i sa umišljajem sklopile fiktivan ugovor za usluge koje nijesu obavljene i time drugima pribavili protiv imovinsku korist na štetu preduzeća Monet i Telekom Crna Gora.

U optužnici, koja je vraćana na doradu, navodi se da su Ivanović i Obradović tokom saslušanja negirali krivicu navodeći da je o ugovoru kolektivno odlučivao odbor direktora, kao i da je te konsultantske usluge o stanju telekomunikacionih tržišta u susjednim državama naručio novi vlasnik Telekoma - Mađar i Dojč telekom jer su planirali da se u regionu šire preko kupljenog Crnogorskog telekoma.

Međutim, tužilaštvo u predlogu optužnice konstatuje da njihove izjave ne odgovaraju prikupljenim dokazima i da su date u cilju izbjegavanja krivično pravne odgovornosti.

Dogovorili se sa “Ces Mecon”, potpisali sa “Rawleigh Trading”

Ivanović i Obradović su naveli i da je stvarni autor ovih konsultantskih usluga bila firma “Ces Mecon” iz Beograda i njen vlasnik Dušan Nikezić, ali da su iz te kompanije tražili da se ugovor potpiše sa firmom “Rawleigh Trading”.

Nikezić je jedan od optuženih u višemilionskoj aferi “Azotara” u Srbiji, čije je suđenje u toku.

I iz američke Komisije za hartije od vrijednosti, pred kojom su Mađar i Dojč telekom priznali krivicu i platili poravnanje i kaznu od preko 100 miliona dolara, ranije su naveli da je ovo jedan od više fiktivnih ugovora o konsultantskim uslugama koji su korišćeni za podmićivanje funkcionera u Crnoj Gori, kao i da bi stvarna vrijednost ovog konsultantskog posla trebalo da bude deset puta manja.

Amerikanci su naveli da je ukupna korupcionaška šema iznosila 7,3 miliona eura, a u dokumentima koja su dostavili crnogorskom tužilaštvu, kako što je nedavno otkriveno i što je priznao i sam specijalni tužilac, pominju se i imena Ane Đukanović i Veselina Barovića.

Švajcarci otkrili tragove novca

U predlogu optužnice za Ivanovića i Obradovića se navodi da su od švajcarskih pravosudnih vlasti dobili podatke da je crnogorski Monet, tadašnja Telekomova filijala za mobilnu telefoniju, uplatila novac na račune “Rawleigh Tradinga” u švajcarskoj banci ING BBL Bank i to prvi dio od 460 hiljada eura 7. novembra 2005. godine. Istog dana sa računa te firme 38.846 eura je uplaćeno na račun mađarske firme Mol PLC (na drugom mjestu u optužnici se navodi drugi naziv Mal PLC). Narednog dana je na račun britanskog državljanina Vladimira Bjelanovića uplaćeno 199 hiljada eura, dok je 11. novembra 214 hiljada uplaćeno kiparskoj firmi “Comsel Limited” i 9.026 eura firmi “Hemagro LTD”.

Švajcarske vlasti navode da je odgovorno lice u kompaniji “Rawleigh Trading” Vladimir Bjelanović, a da su ovlašćena lica još i Ivanka, Predrag i Jelena Bjelanović. Vladimir Bjelanović ranije se pominjao kao prijatelj i partner Duška Kneževića. Bjelanović je osnivač of-šor firme “Hemagro” koja je manjinski akcionar u Atlas banci.

Knežević je ranije priznao da je firma “Comsel” sa Kipra njegova i da je ona položila garanciju od milion i po eura 2007. godine Pires banci u Londonu, na osnovu čega je Milo Đukanovićkasnije dobio kredit u itsom iznosu.

Nakon toga biznismen i prijatelj Mila Đukanovića Duško Ban je priznao da je on sa svojim partnerom Željkom MIhailović uplatio milion i po eura na račun Kneževićeve firme na Kipru. Taj milion i po, kako je tada naveo Knežević, stigao je iz Švajcarske sa računa čiji je stvarni vlasnik Đukanović, a Ban samo njime upravlja.

U ovoj optužnici se još navodi da je crnogorski Monet drugi dio novca za “konsultanstske usluge” od 1,84 miliona eura uplatio na novi račun “Rawleigh Trading” u istoj švajcarskoj banci 28. decembra 2005. godine.

Sav novac brzo raspoređen

Raspodjela tog novca počinje 9. januara 2006. godine kada se 520 hiljada eura uplaćuje firmi “Fiesta Investments”, koja je povezana sa Duškom Kneževićem.

Ova firma je bila i dio afere “Satelit”, jer je njoj Radiotelevizija Crne Gora, kada je njen direktor bio Goran Sito Rakočević, uplaćivala novac za posredovanje u satelitskom signalu.

Istog dana još 304 hiljade su sa računa “Rawleigh Tradinga” uplaćene nepoznatoj firmi “Kosmos LTD” iz Londona i to na njen račun u Atlas banci u Podgorici. Od ovog iznosa, 200 hiljada je prebačeno firmi “Hemagro”, a preostalih 104 hiljade je, kako je navedeno u predlogu optužnice, prebačeno na račun CG brokera za kupovinu akcija kod LHB International Handels Banke iz Frankfurta. Iz Švajcarske je takođe 9. januara još 210 hiljada eura uplaćeno firmi “Hemagro” iz Londona na račun otvoren u Atlas banci. Vlasnik tog računa kako je utvrđeno, tada je bio Hitesh Valjigadhia, a da su ovlašćenja za račun imali Vladimir i Jelena Bjelanović.

Istog dana firma “Rawleigh Trading” je iz Švajcarske 196 hiljada eura uplatila crnogorskom fudbaleru Simonu Vukčeviću na račun Atlas banke u Srbiji. Narednog dana sa firme uslijedile su još dvije uplate - 300 hiljada eura na račun Vladimira Bjelanovića u Atlas banci u Srbiji, koje je on u kešu i u više transakcija podigao sa računa u naredna tri dana, a preostalih 290 hiljada, od uplate Moneta, završilo je kod firme “Kristopher Assets LTD” na računu otvorenom u Cyprus Atlas Popular bank sa Kipra.

Za dio nepoznatih of-šor firmi koje su dobile novac nije navedeno ko su njihovi vlasnici ili korisnici njihovih računa. To su kompanije koje su upravo i koriste da bi se sakrili stvarni vlasnici. Kao što je već viđene u slučaju kredita Mila Đukanovića, sam Duško Knežević je nudio i koristio svoje firme da bi novac na kraju završavao kod njegovih prijatelja kojima je trebalo da sakriju tragove novca.

Novac od sporne firme dobio i Simon Vukčević

Simon Vukčević je juče bio iznenađen da se njegovo ime pominje u optužnici za aferu “Telekom”. On je naveo da prvi put čuje za to i da ga niko iz tužilaštva o toj transakciji nije nikada ništa pitao.

Kada su mu saopšteni detalji o računu, Vukčević je kazao da to jeste njegov račun.

“Ne znam kakve ja veze imam sa privatizacijom Telekoma i zašto bi meni ta firma uplaćivala novac”, kazao je Vukćević.

Na pitanje da li je u januaru 2006. kada se desila ova uplata, on dobijao neki novac, i da li je moguće da je neki klub ili menadžer koristio ovu firmu sa računom u Švajcarskoj da bi njemu platio neki dug ili naknadu za transfer, Vukčević je kazao da je to moguće.

“Ugovor za prelazak iz Partizana u Ruski Saturn sam potpisao 24. novembra 2005. godine. Nakon toga sam dobio naknadu za taj transfer, možda je to bilo tog 9. januara naredne godine. Svaki svoj euro sam zaradio u fudbalu, nikakve veze nemam sa Telekomom niti tim poslom”, kazao je Vukčević.