Zajednica opština (ZO) uputila je inicijativu Ministarstvu finansija i socijalnog staranja za izmjene Zakona o porezu na nepokretnosti, kako bi se preciznije definisalo određivanje tržišne vrijednosti nepokretnosti koje se vode u poslovnim knjigama.
Predlog ZO je da se zakonom propiše da tržišna vrijednost nepokretnosti koje se vode u poslovnim knjigama poreskih obveznika predstavlja vrijednost nepokretnosti koja je prikazana u njegovim poslovnim knjigama, u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo (fer vrijednost), sa stanjem na dan 31. decembra godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje porez na nepokretnosti.
”Izuzetno od ovog stava, kada obveznik u poslovnim knjigama vrijednost nepokretnosti ne iskaže u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo (fer vrijednost) ili ne podnese poresku prijavu, porez na nepokretnosti obračunava se u skladu sa članom 6 ovog Zakona, odnosno zakonom kojim se uređuje poreska administracija”, stav je ZO.
Iz ZO su naveli da je Vlada početkom juna donijela Uredbu o bližim kriterijumima i metodologiji za određivanje tržišne vrijednosti nepokretnosti kojom se definišu bliži kriterijumi i metodologija neophodni za utvrđivanje poreza na nepokretnosti od strane opština.
”U odnosu na sada važeću uredbu nova Uredba ne sadrži odredbe koje se odnose na način utvrđivanja tržišne vrijednosti nepokretnosti koje se vode u poslovnim knjigama poreskih obveznika, a uz obrazloženje resornog ministarstva da je stav Sekretarijata za zakonodavstvo da ovakve odredbe ne mogu biti zadržane u uredbi, budući da Zakon o porezu na nepokretnosti ne sadrži osnov za ovakvo nešto. Pored značajno manjih prihoda za opštine po osnovu poreza na nepokretnosti od pravnih lica, nedostatak ovih odredbi u praksi dovodi do diskriminacije i nejednakog statusa pravnih i fizičkih lica prilikom oporezivanja nepokretnosti”, ocjena je ZO.
U inicijativi je objašnjeno da Zakona o porezu na nepokretnosti obavezuje lokalni poreski organ da prihvati vrijednost nepokretnosti onakvu kakva je iskazana u poreskoj prijavi, bez obzira na to da li je ona iskazana u skladu sa stvarnom tržišnom vrijednošću iste nepokretnosti ili nije.
”Određeni broj pravnih lica u svojim poslovnim knjigama nepokretnosti vodi po nabavnoj vrijednosti (koja se umanjuje za godišnju amortizaciju), bez vršenja revalorizacije, što u krajnjem dovodi do stalnog umanjenja vrijednosti nepokretnosti, a time i same poreske osnovice. Ovo u praksi dovodi do situacije da za istu nepokretnost, na istoj lokaciji i istog kvaliteta, pravno lice može platiti značajno manji iznos poreza u odnosu na nepokretnosti u vlasništvu fizičkih lica, a što je apsolutno nepravedno i diskriminatorski”, objašnjeno je u inicijativi.
Problem i nepokretnosti za koje nije podnijeta poreska prijava
Iz ZO su objasnili da značajan problem predstavlja i način određivanja tržišne vrijednosti nepokretnosti koje se vode u poslovnim knjigama, a za koje nije podnijeta poreska prijava.
”Sada važeća uredba i ovo pitanje na pravilan način reguliše propisujući da kada obveznik u poslovnim knjigama vrijednost nepokretnosti ne iskaže u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo ili ne podnese poresku prijavu, porez na nepokretnosti obračunava se u skladu sa članom 3 uredbe (kao i za fizička lica), odnosno zakonom kojim se uređuje poreska administracija”.
Bonus video:
