Kompanija “OMP Engeneering” pokrenula je prema informacijama “Vijesti” postupak prinudne naplate 350.000 eura od “Plantaža” na osnovu ugovora o poravnanju kojeg su zaključili sa bivšom upravom u aprilu prošle godine zbog propalog spornog posla fabrike briketa.
Tadašnja uprava “Plantaža” je potpisala poravnanje iako su tokom sudskog spora vještaci i svjedoci bili na strani te kompanije, odnosno da ona nije kriva za propast ovog posla. Takođe, tadašnja uprava, nije ni angažovala advokate koji bi im dali mišljenje o tom poravnanju.
Vlasnici “OMP Engeneeringa” su Oleg Obradović i Miodrag Ivanović, koji su osumnjičeni u aferi “Telekom”. Suvlasnik firme u periodu ugovaranja posla bio je i bivši ministar i sada poslanik DPS-a Predrag Bošković. Njihov advokat u sudskom postupku bio je Nikola Martinović, a advokatica “Plantaža” Ana Đukanović. Oboje su imali poslovne interese u aferi “Telekom”, ali protiv njih nije pokrenuta optužnica.
Prema ugovoru o poravnanju, koji je postao izvršna isprava, “OMP Engeneering” je imao pravo da prinudno naplati ovaj iznos u slučaju da ga “Plantaže” ne plate do 1. oktobra 2020. godine. Drugi dio poravnanja je da “Plantaže” na ovu firmu prenesu placa od 37 hiljada kvadrata u Skladišno-poslovnoj zoni u Donjim Kokotima procijenjen na 1.048.474 eura. “Plantaže” su ovaj plac trebalo da prenesu na bivše partnere do 31. avgusta prošle godine. Bivša uprava nije ispunila nijedan od ovih zahtjeva, ali tada “OMP Engeneering” nije pokretao postupak.
Nova uprava kompanije pregledala je sva dokumenta u vezi sa ovim sporom, kako bi se zaštitila od mogućih negativnih posljedica zbog sumnji da je sporni ugovor o poravnanju zaključen na štetu “Plantaža”, te da je kompaniji nanijeta višemilionska šteta. Na osnovu izvještaja, prema informacijama “Vijesti”, mogao bi biti pokrenut krivični postupak. Iako su od oktobra prošle godine Obradović i Ivanović mogli pokrenuti prinudnu naplatu, to je urađeno tek sada.
Priča o fabrici briketa počinje 17. novembra 2009. godine kada su “Plantaže”, na čijem je ćelu tada bila Verica Maraš, raspisale javni poziv za izbor investitora radi ulaska u zajedničku investiciju kojom bi se riješio problem otpadnih sirovina. Kompanija “OMP Engineering”, koja je osnovana tri dana kasnije, 20. novembra, dostavila je ponudu 12. januara 2010. godine.
Ugovorom o osnivanju fabrike za proizvodnju briketa “Plant-OMP” zaključen je 20. septembra 2010. godine, a obje strane su imale po 50 odsto udjela. Fabriku su svečano u julu 2011. godine presijecanjem vrpce pustili u rad direktorica Maraš i tadašnji gradonačelnik Miomir Mugoša, međutim ona nije nastavila proizvodnju.
”OMP Engineering” je 27. novembra 2014. godine pokrenuo sudski postupak protiv “Plantaža” zbog navodnog neizvršenja obaveza da obezbijedi sirovinu za rad fabrike briketa, tražeći kao naknadu štete šest miliona, odnosno dva miliona na ime ulaganja i četiri miliona za izgubljenu dobit. “Plantaže” su nakon toga uložile kontra tužbu tražeći da se njima nadokandi šteta, čiji bi se iznos precizirao tokom postupka, a prema nalazima sudskih vještaka.
Tokom sudskog postupka vještak poljoprivredne struke Rade Mijović je u svom nalazu utvrdio da “Plantaže” za proizvodnju briketa raspolažu sirovinom od 11.292,880 kilograma, odnosno da je sirovine bilo više nego dovoljno, kao i da su “Plantaže” pretrpjele štetu u iznosu od 753.271 eura usljed sušenja čokota vinove loze.
Vještak mašinske struke Goran Dedić je u svom nalazu utvrdio da fabrika ne može da proizvodi brikete jer postoji problem sa mlinom za grubo sitnjenje orezine, te nedostaju mašine za tehnološke operacije na predmetnoj liniji.
Prema pozivu za izbor investitora i ugovoru, obaveza “Plantaža” je bila da obezbijede sirovinu, dok je investitor morao da obezbijedi kvalitetnu tehnologiju.
Svjedok Mato Zubac, kao nezavisni stručnak za ovu tehnologiju, na suđenju je kazao da je evidentan problem u tehnologiji, i da linija koja je tako postavljena ne može da funcioniše i proizvodi brikete. Da sirovina nije bila problem već tehnologija, potvrđivalo je i to što je “Plant OMP” prodavao sirovinu drugoj firmi “Briket” DOO.
Iz nalaza vještaka finansijske struke Dragana Pavićevića proizilazi da je ukupno ulaganje Plantaža u zajedničku firmu iznosilo - 1.467.029,02 eura, dok je ukupno ulaganje “OMP Engenering” 1.278,674,47 eura.
Tokom trajanja suđenja niko od vještaka nije stao na stranu “OMP Engeneringa”, što je bio signal da će izgubiti sudski spor. Međutim, u novembru 2019. godine upućuju “Plantažama” predlog za zaključenje vansudskog poravnanja. Odbor direktora “Plantaža”, na čelu sa Veselinom Vukotićem, zadužuje Komisiju imenovanu od Izvršne direktorice da sačini izvještaj o predlogu za poravnanje.
Nekoliko članova Odbora direktora tražilo je da se pribavi pravno mišljenje advokatske kancelarije koja je zastupala kompaniju ili neke nezavisne advokatske kancelarije, ali to nije urađeno iako je to morao biti osnovni korak prije donošenja odluke o zaključenju poravnanja, jer je parnica pred sudom bila u toku.
Odbor direktora je u martu 2020. godine naložio zaključenje poravnanja tako da bivšim partnerima predaju plac od 37 hiljada kvadrata i iznos od 350 hiljada eura, a da oni na “Plantaže” prenesu svoj udio u fabrici čija je jedina imovina hangar na Ćemovskom polju. Ugovor o poravnanju zaključen je pred notarom 23. aprila 2020. godine.
“Plantaže” trebalo da dobiju tri miliona a platile milion i po
Da je spor nastavljen i da je presuda bila po nalazima sudskih vještaka, “OPM Engenering” je “Plantažama” trebalo da uplati za naknadu štete 1.467.029 eura i za izgubljenu dobit 1.682.395 eura.
Dakle umjesto da “Plantaže” dobiju nešto preko tri miliona eura, bivša uprava prihvata da “obešteti” Obradovića i Ivanovića sa skoro milion i po eura kroz plac i novac bez ikakve dokazane krivice za njenu odgovornost za nefunkcionisanje zajedničke firme.
Poravnanje je zaključeno bez konsultacija sa advokatima i bez traženja informacije o stanju u predmetu iako je parnica u toku. Pravno mišljenje o potrebi zaključenja poravnanja je dao tadašnji direktor Sektora za pravne i opšte poslove Miroslav Vuković, iako komisija nije imala nijedan osvrt ili analizu bilo kojeg dokaza provedenog tokom postupka. Tako da nije jasno na osnovu čega su utvrdili da je vansudsko poravnanje perfektan pravni posao za “Plantaže”, kao i zbog čega su se odlučili za vansudsko a ne sudsko poravnanje.
Bonus video:
