Centar za građanske slobode (CEGAS) pozvao je novu vladu i Skupštinu da, odmah po formiranju, krenu s rješavanjem problema definisanja uslova za penzionisanje, jer, kako smatraju, 40 godina radnog staža ne smije biti jedini minimalni uslov za penziju.
Iz CEGAS-a su podsjetili da je Ustavni sud objavio odluku kojom je ukinuta odredba člana 17 stav 1 Zakona o penzijsko invalidskom osiguranju (PIO), čime je onemogućen odlazak u starosnu penziju muškarcima sa 66 i ženama sa 64 godine života, uz minimum 15 godina radnog staža.
„Sada, nakon što je ta odredba ukinuta, muškarci i žene mogu steći uslove za starosnu penziju kada napune 61. godinu, ali da za to moraju imati minimum 40 godina radnog staža ili 30 godina staža u rudnicima“, naveli su iz CEGAS-a.
Oni su dodali da je za tu odluku glasalo četvoro od šest sudija Ustavnog suda, a da su protiv su bile sutkinje Snežana Armenko i Momirka Tošić.
„U prvom saopštenju nakon donošenja odluke, Ustavni sud se pozvao na to da zakon diskriminiše žene, budući da im je predviđen odlazak u starosnu penziju dvije godine ranije nego muškarcima, uz 15 godina radnog staža za oba pola“, kazali su iz CEGAS-a.
Nakon ukidanja te odredbe, na snazi je zakonski uslov da niko, bez obzira na pol, ne može steći uslove za starosnu penziju ukoliko nema 40 godina radnog staža i minimum 61 godinu života.
Iz CEGAS-a su saopštili da su sutkinje Armenko i Tošić, koje su glasale protiv ukidanja prvobitne odredbe, u svom mišljenju navele da zakoni o radu i o državnim službenicima i namještenicima propisuju jednake uslove za prestanak radnog odnosa po sili zakona, a to je 66 godina po Zakonu o radu, odnosno 67 godina po Zakonu o državnim službenicima i namještenicima.
„Zakon o PIO propisuje mogućnost, ne i obavezu, svakoj ženi da ostvari pravo na starosnu penziju prije prestanka radnog odnosa po sili zakona, ukoliko sama to želi, te navedeno zakonsko rješenje predstavlja pozitivnu diskriminaciju”, navele su Armenko i Tošić.
Iz CEGAS-a su kazali da iz toga proizilazi da su žene takođe mogle da rade do 66, odnosno 67. godine života, ali je za njih postojala zakonska mogućnost odlaska u penziju sa 64 godine. Uz to se dodaje i zakonski minimum od 15 godina radnog staža za penziju, koji je ukidanjem odredbe od sada, 40 godina.
„Ukratko, ukidanjem odredbe i muškarci i žene mogu ići u penziju sa 61 godinu, ali ukoliko imaju minimum 40 godina radnog iskustva. Prije takve odluke Ustavnog suda, u penziju se moglo ići sa 66 godina, odnosno 67 godina ako ste državni službenik ili službenica i 15 godina radnog staža. Odredba koja se tiče starosne granice od 64 godine za žene nije bila obavezujuća, već ostavljena kao mogućnost koja se daje ženama da u starosnu penziju odu dvije godine ranije od muškaraca, ukoliko to žele“, rekli su iz CEGAS-a.
Oni su naveli da je ukidanjem te zakonske odredbe Ustavni sud otežao svim građankama i građanima Crne Gore put do sticanja prava na penziju.
„Bez obzira što je donja starosna granica za sticanje prava na penziju spuštena na 61. godinu života, kao jedini obavezni uslov koji se tiče minimuma radnog staža ostao je obavezni uslov od 40 godina radnog staža, koji, u odnosu na prethodnih 15, i te kako otežava svima pravo odlaska penziju“, objasnili su iz CEGAS-a.
Bonus video:
