Predlog Zakona o korišćenju energije iz obnovljivih izvora ima veliki broj manjkavosti i ostavljenog prostora za manipulacije, a nije bio ni na javnoj raspravi zbog navodne hitnosti.
Potrebno je povući zakon iz skupštinske procedure i vratiti ga na punu javnu raspravu, navedeno je između ostalog u dopisu koji je jedan od bivših čelnika Regulatorne agencije za energetiku Momir Škopelja uputio svim članovima Odbora za ekonomiju, finansije i budžet i Zakonodavnog odbora, kao i poslaničkim klubovima.
Ovaj propis je proteklu deceniju omogućio privilegovanim pojedincima da izgrade više obnovljivih izvora električne energije (male hidroelektrane, vjetroelektrane...) uz značajne podsticaje i sticanje ekstra profita, kojeg plaćaju građani i drugi potrošači preko posebnih stavki sa računa za struju.
Slični propisi izrodili brojne afere
Ovi zakonski propisi izrodili su brojne afere, višemilionske odštetne tužbe protiv države od vlasnika malih elektrana koji ih nisu uspjeli izgraditi, kao i međunarodnu korupcionašku aferu “Možura” u kojoj su se pominjali nosioci tadašnje crnogorske vlasti, funkcioneri sa Malte, kao i kompanije iz te države i Kine. Tu aferu i dalje istražuju malteško i crnogorsko tužilaštvo, dok vlasnici vjetroparka “Možura” uredno dobijaju podsticaje.
Do kraja prošle godine bilo je izdato preko 30 urbanističko tehničkih uslova za izgradnje novih solarnih i vjetro elektrana, kada su iz Crnogorskog elektroprenosnog sistema (CGES) saopštili da će im trebati deset godina i više stotina miliona eura da ulože u svoju prenosnu mrežu kako bi tim novim elektranama mogli da obezbjede priključak. U slučaju da ne dobiju priključak na distributivni ili prenosnu mrežu, zakon im omogućava da dobiju obeštećenja od tih državnih kompanija.
Izbjegnuta javna rasprava
Vlada je 18. juna ove godine Skupštini uputila Predlog Zakona o korišćenju energije iz obnovljivih izvora, o kojem nije bilo klasične javne rasprave, zbog “hitnosti postupka”, već je organizovan okrugli sto. Obrazloženje je bilo da se zakon usvaja po hitnom postupku jer se usklađuje sa direktivom EU, kao i da je njegovo donošenje uslov za dobijanje podrške od međunarodnih finansijskih institucija.
Škopelja u svom dopisu poslanicima navodi da ta tvrdnja Vlade nije istinita.
“Članom 151 Poslovnika o radu Skupštine Crne Gore propisano je da se zakon može izuzetno donijeti po hitnom postupku ako njime treba urediti pitanja i odnose nastale usljed okolnosti koje nijesu mogle da se predvide, a nedonošenje zakona moglo bi da prouzrokuje štetne posljedice i zakon koji je neophodno usaglasiti sa evropskim pravom i međunarodnim ugovorima i konvencijama. Zakon se donosi radi usklađivanja sa Direktivom (EU) 2018/2001, tj. sa direktivom starom šest godina. Radna grupa za rad na Predlogu je formirana u martu 2023, a okrugli stolovi su sprovedeni 12-14. februara 2024. Javna rasprava nije sprovedena sa obrazloženjem neophodnosti hitnog donošenja zakona. Od tada je prošlo pola godine, pa je jasno da se ne radi ni o kakvoj hitnosti. Takođe, donošenje ovog zakona ne može da bude uslov za dobijanje podrške od strane međunarodnih finansijskih institucija, samim tim za ovaj zakon ne postoji potreba donošenja po hitnom postupku, pa ga treba vratiti i naložiti sprovođenje javne rasprave”, navodi Škopelja.
Direktive elminišu “fid in tarifa” podsticaje
On kaže da je Crna Gora kao članica Energetske zajednice obveznica je primjene propisa EU u oblasti energetike, ali da u ovom slučaju Direktiva (EU) 2018/2001 kao ni prethodna Direktiva 2009/28/ EZ nijesu primijenjene.
“Osnovna novina koju je donijela zadnja direktiva je eliminacija dosadašnjeg načina regulacije OIE, tj. ‘fid in tarifa’ koje su se dosad primjenjivale u Crnoj Gori. ‘Fid in tarife’ je administrativno određivala Vlada i bile su izuzetno visoke. Stoga ih je trebalo zamijeniti modernijim mehanizmom koji je više tržišno usmjeren. Radi se o sistemu tržišnih premija u kojem proizvođač u postupku aukcija od države dobija ugovor za isporuku energije po cijeni sa aukcije. Dio te cijene ostvaruje na tržištu, a razliku (bilo pozitivnu ili negativnu) do dodijeljene cijene mu isplaćuje tzv. odgovorna strana u našem slučaju COTEE”, naveo je Škopelja.
Fid-in tarifa je podsticaj za koji se novac obezbjeđuje i preko stavke na računima za struju.
Škopelja navodi da su ti podsticaji sada visoki, da direktiva EU omogućava da oni budu niži, ali da ovaj predlog zakona takav model propisuje samo na nivou principa.
“Naime, u poglavlju IV, Sistem tržišnih premija (članovi 24-46) spominje se tržišna premija, ali već prvi stav prvog člana tog poglavlja se poziva na član 13 kojim je definisano izuzeće od tog tržišnog mehanizma. Izuzeće iz člana 13 se sastoji u tome da se primjena mehanizma tržišnih premija odlaže do isteka prelaznog perioda ‘koji se završava spajanjem crnogorskog dan-unaprijed tržišta’ električne energije sa jedinstvenim evropskim organizovanim dan-unaprijed tržištem električne energije, ili drugim tržištem, pod uslovom da godišnji obim trgovine preko interkonektora sa povezanim tržištem van Evropske unije iznosi najmanje 1 TWh”. Koliko je ova odredba restriktivna vidi se iz činjenice da je godišnja proizvodnja električne energije u CG oko 3,5 TWh, pa predloženih 1 TWh razmjene preko interkonektora (sa tržištem van EU???) predstavljaju skoro 30% domaće proizvodnje. Trenutno se preko CG berze (BELEN) godišnje dan-unaprijed trguje manje od 300 GWh, tj. manje od 10% proizvedene energije, uz nepoznanicu koliki dio otpada na prenos interkonektorima, što znači da navedeni kriterijumi neće bili ispunjeni u dogledno vrijeme, tj. da zakon predviđa da se sadašnji sistem primjenjuje još veoma dug period”, naveo je Škopelja.
I dalje ostaju povlašćeni proizvođači
On kaže da je Energetska zajednica jugoistočne Evrope u saradnji sa EBRD i IRENA-om još marta 2018. donijela preporuke za podsticanje obnovljive energije.
“U članu 5.2 stav 1 i 2 (Delivery of RE Support - Dodjela podsticaja za OIE) propisuje da se podsticaji dodjeljuju kroz ugovor kojim se proizvođaču energije iz OIE doplaćuje razlika između tržišne cijene i cijene koja mu je dodijeljena postupkom aukcija, kao i da se fid-in tarifa može dodijeliti samo u slučaju da u državi ne postoji likvidno dan-unaprijed tržište. Kako takvo tržište u Crnoj Gori postoji (BELEN, počelo sa operativnim radom 27. 04. 2023. god.), a ostvarene cijene korespondiraju sa ostalim nacionalnim i regionalnim berzama, apsolutno nema osnova da se postavljaju restrikcije i ograničenja u smjeru odlaganja i uvođenja prelaznih perioda. Štaviše, predlog Zakona detaljno razrađuje sistem dodjele tržišnih tarifa, organizaciju aukcija itd., ali samo u mjeri da omogućava što lakšu primjenu dosadašnjeg sistema fid-in tarifa. Detaljno se razrađuje čak i model povlašćenih proizvođača, stalnih i privremenih, koje niko u EU niti u EZ ni ne spominje već desetak godina! Zadržava se i 12-godišnji period važenja statusa povlašćenih proizvođača, a za vrijeme tog “prelaznog perioda” se ukidaju balansne obaveze proizvođača i uvodi pravo preče kupovine. Ide se dotle da se čak članom 42 stav 5 detaljno propisuju uslovi za preprodaju dobijenih ugovora za tržišnu premiju. Čak se prave namoguće kombinacije pa se ukrštaju ugovor o tržišnoj premiji i status povlašćenog proizvođača koji se prema predlogu dodjeljuje samo u slučaju prelaska sa tržišne premije na fid in tarifu tokom tzv. prelaznog perioda”, ukazuje Škopelja na problematične članove u predlogu zakona.
Tržišne premije neregulisane
On kaže da sa druge strane, sistem tržišne premije ostaje potpuno neregulisan i neuređen.
“Zakon uređuje samo standardna pitanja organizacije i objavljivanja tendera za dodjelu premije i elemente ugovora. Međutim, zakon ni jednom riječju ne propisuje kako bi taj tržišni mehanizam trebalo da funkcioniše, na kojem tržištu se prodaje energija iz OIE, kakav je odnos ugovora o dodjeli premije i učešća na tržištu, što ako proizvođač ne uspije da proda energiju iz OIE na tržištu itd. Svim ovim se postiže samo jedan efekat, a to je odlaganje ukidanja, tj. zadržavanje dosadašnjeg sistema fid-in tarifa. Znajući koliko je dosadašnji sistem donio problema, njegovo zadržavanje treba onemogućiti, posebno ako se to pokušava uraditi preko zakona. U direktivi se termin fid in tarifa spominje samo u pojmovniku, ali ga u tekstu direktive uopšte nema, dok predloženi tekst zakona postavljenjem ograničenja i nedostatkom uređenja sistema tržišnih premija pretvara fid in u jedini operativni model”, naveo je Škopelja u dopisu poslanicima.
Kod ostalih “krupnih primjedbi” u zakonu, on navodi primjer da član 33 propisuje dvostepeni postupak aukcije za dodjelu kapaciteta, gdje se prvo određuju podobni proizvođači na osnovu ponuda za zemljište, a tek u drugoj fazi na onovu ponuda za cijenu energije.
“Ovo je opasno zato jer je podložno manipulacijama, a može da se desi i da neko na osnovu niže cijene zemljišta u pretkvalifikaciji eliminiše konkurenciju, ali da u drugom dijelu ponudi visoku cijenu energije i pobijedi sa višom ukupnom cijenom. Zato postupak treba da bude jednostepeni tako da obuhvati obije komponente, ali tako da je ukupna ponuda bolja”, naveo je Škopelja.
PES predao devet amandmana, kojim i “ne može” prelazi u “može”
Vlada je ovaj predlog zakona Skupštini poslala 18. juna, dok su dva poslanika vladajućeg Pokreta Evropa sad (PES) Uglješa Urošević i Darko Dragović 6. avgusta dostavili devet svojih amandmana kojima se mijanja više članova u vladinom predlogu.
U jednom od amandmana je navedeno da se u članu 12, stav 10, briše riječ “ne”.
Međutim, ta sitna izmjena suštinski potpuno mijenja smisao tog člana jer se “ne može” iz predloga pretvara u “može”.
Taj stav sada glasi: “Podsticaji se ne mogu dobiti za elektranu za čiju izgradnju je, prije podnošenja prijave za učestvovanje na aukciji, investitor podnio prijavu građenja ili obezbijedio građevinsku dozvolu u skladu sa zakonom kojim se uređuje izgradnja objekata”. Odnosno, njihovim amandmanom se ovi podsticaji mogu dobiti.
Njihovo obrazloženje je da bi ova izmjena omogućila većem broju investitora da učestvuju na aukcijama za dodijelu tržišne premije.
Bonus video:
