Ljudi bi mogli opuštenije da nasele “crvenu planetu” i žive na Marsu, ako bi se, između ostalog, gljiva koja je pronađena u nuklearnom reaktoru u Černobilju, koristila za zaštitu od štetnog zračenja, tvrde naučnici poslije najnovijih istraživanja.
Sloj gljivica debljine oko 20 centimetara mogao bi “u velikoj mjeri da poništi godišnju dozu ekvivalentnu radijaciji na površini Marsa”, otkrili su istraživači. “Ono što ovu gljivu čini moćnom je to što je potrebno samo nekoliko grama da biste započeli njeno korišćenje protiv radijacije”, rekao je Nils Ejverč, istraživač i saradnik Stenforda za “New Scientist”. “Gljiva se sama obnavlja i regeneriše, čak i kada je oštete opasni zraci. Za potpunu obnovu treba joj samo nekoliko dana”, dodao je Ejverč.
”Izvirivale” iz zidova napuštenog reaktora
Stručnjaci smatraju da bi gljive mogle već da se koriste na Međunarodnoj svemirskoj stanici i da tamo apsorbuju štetne kosmičke zrake, a takođe su i budući resurs koji bi se mogao masovno koristiti u okruženju budućih koonija na Marsu.
Godine 1991, pet godina nakon katastrofe u Černobilju, pronađene su gljivice crne boje, koje su “izvirivale” iz zidova napuštenog reaktora koji je bio izložen gama zracima.
Naučnike je zbunilo kako je bilo kakav vid života uspio da preživi ekstremne uslove. I ne samo da su gljivice preživjele katastrofu, već su i, kako naučnici tvrde, rasle prema izvoru zračenja.
Pigment melanin inače omogućava gljivicama da apsorbuju štetne zrake koje potom pretvaraju u hemijsku energiju.
Na isti način kojim biljke pomoću fotosinteze pretvaraju ugljendioksid i hlorofil u kiseonik i glukozu, gljivice tako „skupljaju” štetne zrake što im omogućava da proizvode energiju.
Ovaj proces radiosinteze, privukao je pažnju naučnika zbog njegovih potencijalnih uticaja na revolucionarna otkrića.
Kačuri Vankejtsvoren, Nasin naučnik, koji vodi eksperimente na gljivicama Croptococcus neoformans, vjeruje da bi se ovakva proizvodnja energije koja apsorbuje radijaciju, mogla primijeniti i pretvoriti u metodu liječenja i kreiranja posebnog „štita” protiv toksičnih zraka.
„Takođe, omogućilo bi se i pacijentima oboljelim od raka koji su podvrgnuti radijacijskoj terapiji, inženjerima nuklearnih elektrana i pilotima, da rade bez straha da će apsorbovati smrtonosnu dozu zračenja, predviđa Vankejtsvoren za časopis “Scientific American”.
Zaštita i proizvodnja energije - dva u jednom
Primjena energije ovih gljiva mogla bi se koristiti i za napajanje električnih uređaja i u domenu biotehnologije.
Inovatori iz oblasti istraživanja alternativnih izvora energije objašnjavaju da melanin, kojim su gljivice iz Černobilja prebogate, apsorbuje radijaciju i pretvara je u druge oblike energije, uključujući i električnu, što otvara velike mogućnosti u proizvodnji energije.
Uzorke gljivica iz Černobilja, naučnici su poslali i u svemir. Uzgajajući ih na Međunarodnoj svemirskoj stanici, gdje je veći nivo zračenja u poređenju sa onim na Zemlji, Vankejtsvoren i profesor Klej Vang sa Univerziteta Južna Kalifornija, nadgledali su njihovu mutaciju.
Kada se mikroorganizmi stave u, za njih „stresnije” okruženje, oni oslobađaju različite molekule, što objašnjava ponašanje gljivica iz Černobilja. Ipak, rezultati kompletnih i detaljnih eksperimenata tek treba da budu objavljeni, a naučna zajednica će zaključiti koliko bi moguća primjena ovih čudesnih organizama mogla zaista biti revolucionarna u zaštiti ljudi od štetnog zračenja.
Bonus video:
