Mandatar Dritan Abazović najavio je u programu promjene u skoro svim sektorima društva, za šta će biti zaduženo 20 ministara.
Manji dio njih pokrivaće resore za koje su i školovani i imaju iskustva, dok je većina van svojih sektora, ili su funkcije preuzeli kao lideri partija.
Ministarka evropskih poslova i potpredsjednica Jovana Marović
Na funkciju dolazi kao potpredsjednica GP URA. U njenoj biografiji piše da je završila Fakultet političkih nauka u Beogradu, bila je savjetnica u Ministarstvu inostranih poslova, u kabinetu predsjednika Opštine Budva, kao i u kabinetu ministra rada i socijalnog staranja u Vladi izbornog povjerenja.
Radila je u dvije NVO - Institut alternativa i Politikon mreža. Takođe je bila angažovana u pregovaračkoj radnoj grupi Vlade za Poglavlje 23, članica Balkanske savjetodavne grupe za javnu politiku, zajedničke inicijative Univerziteta u Gracu i Evropskog fonda za Balkan.
Novoj funkcionerki su integracije ekspertiza, a po tom osnovu bilo joj je ponuđeno i mjesto glavne pregovaračice sa EU u Vladi Zdravka Krivokapića koje je odbila.
Ministar odbrane i potpredsjednik za politički sistem i unutrašnju politiku
Raško Konjević
Konjević je predsjednik SDP-a i šef Kluba poslanika te partrije. U državnoj službi ima iskustava jer je bio ministar unurašnjih poslova, tokom mandata koalicije te partije sa DPS-om i ministar finansija u Vladi izbornog povjerenja - gdje je biran iz opozicionih klupa.
Završio je Ekonomski fakultet i bio je jedan od osnivača Centra za demokratsku tranziciju (CDT), a nakon ulaska u političke vode i predsjednik Skupštine Glavnog grada.
U dijelu javnosti i iz Demokratskog fronta mu se spočitava odgovornost kao ministra policije kad je ona, u oktobru 2015, brutalno prebijala građane nakon razbijanja demonstracija tog saveza. Konjević je tada tvrdio da je policija postupala u skladu sa zakonom i u cilju očuvanja javnog reda i mira, iako su Ustavni sud Crne Gore i Evropski sud za ljudska prava utvrdili su da je bilo zlostavljanja građana. Konjević je početkom 2016, nakon što je SDP raskinuo koaliciju sa DPS-om smijenjen s ministarske funkcije.
Bio je oštri kritičar bivše Vlade i inicijator kontrolnih saslušanja u Skupštini, otvarajući brojne afere u obavještajnom sektoru.
Ministar kapitalnih investicija i potpredsjednik za regionalni razvoj
Ervin Ibrahimović
Ervin Ibrahimović je lider Bošnjačke stranke (BS) i bio je potpredsjednik aktuelnog saveza Skupštine, član više skupštinskih odbora, član Radne grupa za izradu Nacrta zakona o Skupštini Crne Gore i zamjenik člana Stalne delegacije pri Parlamentarnoj skupštini Savjeta Evrope (PSSE).
Završio je Metalurški fakultet u Prištini, a magistrirao na Univerzitetu u Beogradu. Za predsjednika Bošnjačke stranke izabran je na IV kongesu koji je održan 13. juna 2021. godine. Bio je poslanik i prethodnog saziva Skupštine.
Od 2011. do 2016. obavljao je funkciju konzula Crne Gore u Frankfurtu.
Ministar poljoprivrede i potpredsjednik Vlade za ekonomski sistem Vladimir Joković
Lider SNP-a prvi put ulazi u izvršnu vlast. Završio je Elektrotehničku školu, vlasnik je nikšićke kompanije “Citus”, koja se bavi trgovinom.
Na čelo SNP-a došao je 2017. godine na osmom vanrednom kongresu stranke, nakon ostavke Srđana Milića koji je partiju vodio 11 godina. Rukovođenje je preuzeo nakon što je na kongresu osvojio 25 glasova više u odnosu na konkurentkinju za tu poziciju, Snežanu Jonicu.
Joković je bio reprezentativac Crne Gore i Jugoslavije od 1991. do 2000. godine, bivši predsjednik Karate saveza Crne Gore, a biran je među najbolje sportiste Nikšića i Podgorice, proglašen je i za vrhunskog sportistu Crne Gore.
Ministar finansija Aleksandar Damjanović
Damjanović ulazi u izvršnu vlast kao nezaposleni i bez prihoda, pošto mu nije produžen v.d. mandat na čelu Uprave carina i prihoda (Ministarstva finansija), jer nije imao pravo na takozvanu funkcionersku naknadu.
Po struci je magistar ekonomskih nauka, bio je dugogodišnji poslanik SNP-a u Skupštini i predsjednik Odbora za ekonomiju. Od 1992. do 1994. bio je zaposlen u MF kao savjetnik za finansijski sistem i kreditnu podršku privredi, a radio je i u saveznom MF.
On je kandidat za ministra s kvote SNP-a, iako ga je Glavni odbor stranke 2017. razriješio svih partijskih funkcija zbog navodnog kršenja Statuta, zatraživši mu da vrati poslanički mandat, što je on odbio.
Uoči parlamentarnih izbora 2020, kao nezavisni poslanik, bio je dio saveza “Da svako ima” - koji su još činili SNP, Ujedinjena Crna Gora i Radnička partija - a koji je, uz DF, Pravu Crnu Goru i nestranačke ličnosti, na izborima nastupio kao koalicija “Za budućnost Crne Gore”. Međutim, Damjanovića nije bilo na izbornoj listi.
Ministar vanjskih poslova Ranko Krivokapić
Bivši predsjednik Skupštine, šef crnogorske delegacije u Parlamentarnoj skupštini OEBS-a, zatim njen predsjednik i počasni predsjednik je nakon kratke penzije, koja je pravno osporena, postao šef diplomatije. Krivokapić je i počasni predsjednik i jedan od osnivača SDP-a, na čijem čelu je bio od 2001. do 2019. godine.
Bio je 18-godišnji koalicioni saradnik Mila Đukanovića, ali je pod njegovim rukovođenjem SDP raskinuo savez sa DPS-om a on je smijenjen sa mjesta šefa parlamenta. Na njegovu inicijativu su u Skupštini organizovani brojni razgovori vlasti i opozicije, koji su, između ostalog, rezultirali izmjenama Ustava i izbornih zakona, izborom čelnika pravosuđa, formiranjem tzv. Vlade izbornog provjerenja... Odlaskom Krivokapića parlamentarni dijalog je ugašen.
Rođen je u Kotoru 1961, a po struci je magistar prava.
Bio je član predsjedništva Reformskih snaga za Crnu Goru i predsjednik Skupštine Crne Gore u četiri saziva parlamenta.
Krivokapić je, kako se navodi u njegovoj biografiji, za poslanika biran u deset saziva. Prvi put 1989. u crnogorskom parlamentu, u Skupštini SRJ je bio od 1993. do 1997, a u Skupštini državne zajednice Srbije i Crne Gore od 2003. do 2006.
Ministarka ekologije, prostornog planiranja i urbanizma Ana Novaković Đurović
Ana Novaković Đurović je prije političkog angažmana u GP URA, kao politička direktorica, bila istaknuta civilna aktivistkinja angažovana u Centru za razvoj nevladinih organizacija, gdje je zatim preuzela mjesto izvršne direktorke.
Završila je međunarodne odnose na Fakultetu političkih nauka. Angažman u GP URA je njena prva politička profilacija.
Učestvovala je, kako se navodi u njenoj biografiji, u sprovođenju više desetina projekata koji se odnose na razvoj civilnog društva i uspostavljanje vladavine prava, bila je članica radne grupe za pregovaračko Poglavlje 23, a sa kolegama iz drugih NVO godinama je ukazivala na nedostatak suštinskih reformi u procesu evropskih integracija, sa predlozima mjera za poboljšanje i unapređenje pregovaračke strukture.
Bila je članica Upravnog odbora Balkanske mreže za razvoj civilnog društva, a u dva mandata bila je zamjenica predsjednika/ce Savjeta Vlade za saradnju sa NVO. Dobitnica je nagrade Unije poslodavaca za naj-menadžerku u civilnom društvu 2018. godine.
Ministar unutrašnjih poslova Filip Adžić
Potpredsjednik GP URA i dosadašnji savjetnik Dritana Abazovića za unutrašnju politiku, bezbjednost, borbu protiv korupcije na visokom nivou i organizovani kriminal. Član je Nacionalnog operativnog tim za suzbijanje nasilnog ekstremizma, terorizma, pranja novca i finansiranja terorizma.
Nakon izbora 2020. kratko je obavljao poslaničku funkciju - na kojoj ga je zamijenila koleginica iz GP URA Suada Zoronjić - poslije čega se preselio u Abazovićev kabinet. Iz DPS-a su ga tada optuživali da je “utekao od glasanja” u parlamentu, koji je nekoliko dana kasnije usvojio izmjene Zakona o slobodi vjeroispovijesti.
U Adžićevoj biografiji piše, između ostalog, i da je obavljao funkciju obornika u Skupštini Prijestonice, da je bio šef odborničkog kluba i predsjednik Odbora URA u Prijestonici. Navodi se da je vlasnik privatne firme i nekadašnji sportista. U njegovoj biografiji piše da je završio Fakultetu za turizam i hotelijerstvo u Kotoru.
Ministar pravde Marko Kovač
Kovač je jedan od šest kandidata sa kvote SNP-a. On je advokat, nepoznat široj javnosti, a kako se navodi u njegovoj biografiji diplomirao je na Pravnom fakultetu u Podgorici, radio je u Višem sudu.
Njegov otac je bivši funkcioner SNP-a i savezni ministar Miodrag Kovač.
Ministar ekonomskog razvoja i turizma
Goran Đurović
Đurović se nakon napuštanja Pozitivne Crne Gore u političke vode vratio kao potpredsjednik GP URA, slovio je za kandidata za ministra odbrane u sada već bivšoj Vladi, ali je zbog kalkulacija tadašnjeg mandatara Zdravka Krivokapića tek u posljednjem trenutku obaviješten o promjeni odluke.
On je diplomirani ekonomista, izvršni direktor uspješne privatne kompanije kompanije “Cerovo” i veliki donator i humanista.
Đurović je 2014. bio član Glavnog odbora Pozitivne Crne Gore, ali je isključen iz partije nakon što se priključio frakciji Mladena Bojanića koja je tražila ostavku predsjednika te partije Darka Pajovića.
Ministar prosvjete Miomir Vojinović
Vojinović je profesor ruskog jezika, do sada je bio savjetnik predsjednika Opštine Berane. Član je predsjedništva Socijalističke narodne partije Crne Gore i predsjednik Kluba odbornika SNP-a Bijelo Polje. Bio je poslanik u Saveznoj skupštini SRJ i Skupštini Crne Gore.
On je dvostruki laureat Puškinove nagrade za književnost. Završio je fakultet na moskovskom Pedagoškom državnom univerzitetu, gdje je i stekao zvanje magistra nauka. Godine 2012. bio je jedini predstavnik Crne Gore na Svjetskom forumu stranih diplomaca sa ruskih univerziteta, 2018. je prvi put postao dobitnik Puškinove nagrade, a od 2019. njegovo ime se nalazi u “Enciklopediji najistaknutih stranih diplomaca sa ruskih univerziteta”.
Ministar zdravlja Dragoslav Šćekić
Do izbora za ministra bio je direktor Fonda za zdravstveno osiguranje Crne Gore.
Po struci je diplomirani ekonomista. Radio je u Atlasmont banci, na poslovima kontrole platnog prometa. Poslanik Skupštine Crne Gore bio je u dva mandata, u periodu od 2009. do 2012. godine i od 2013. do kraja aprila 2014. godine.
Predsjednik je Opštinskog odbora Socijalističke narodne partije Berane i član Glavnog i Izvršnog odbora Socijalističke narodne partije Crne Gore.
Funkciju predsjednika Opštine Berane obavljao je od 31. marta 2014. do 11. marta 2021. godine, kada je preuzeo funkciju v.d. direktora Fonda za zdravstveno osiguranje Crne Gore.
Šćekić je rukovodio partijom kada je u toj opštini na lokalnim izborima smijenjen DPS i njegova stranka je u dva mandata imala mjesto predsjednika Opštine.
Ministar ljudskih i manjinskih prava
Fatmir Đeka
Đeka je predsjednik Demokratske partije, bio je lokalni funkcioner u Ulcinju i poslanik u Skupštini. Takođe jedan je od ulcinjskih zvaničnika koji je izbjegao krivičnu odgovornost prihvatajući odloženo krivično gonjenje sa tamnošnjim tužilašvom zbog partijskog zapošljavanja. U njegovoj biografiji objavljenoj na sajtu Skupštine, čiji je poslanik u ime Albanske koalicije, navodi se da je 1997. završio Ekonomski fakultet u Skadru. Kao predstavnik Albanske koalicije izabran je za poslanika, bio je predsjednik Kluba poslanika albanskih partija, Hrvatske građanske inicijative i Liberalne partije.
Od 2002. do 2011. bio je sekretar Sekretarijata za budžet i finansije Opštine Ulcinj, zatim direktora Javnog preduzeća Vodovod i kanalizacija. Za lidera DP je izabran u decembru 2011. Tri godine kasnije, februara 2014. izabran je za gradonačelnika Ulcinja kao kandidat koalicije “Zajedno za budućnost Ulcinja”. Zatim je bio predsjednik Turističke organizacije Ulcinj. Đeka je izbjegao sudski postupak kada je sa ODT Ulcinj odložio krivično gonjenje i platio 1.200 eura lokalnoj ustanovi za djecu sa smetnjama u razvoju, zbog sumnje da je počinio krivično djelo “povreda ravnopravnosti u zapošljavanju”. BIRN je ranije objavio tekst u kome navodi da je ulcinjsko preduzeće Vodovod i kanalizacija za devet mjeseci 2012. bez konkursa na neodređeno vrijeme zaposlilo preko 70 osoba, uglavnom pristalice DP.
Ministarka kulture i medija Maša Vlaović
Maša Vlaović je nestranačka ličnost. Diplomirala je na Ekonomskom fakultetu u Podgorici, smjer međunarodna ekonomija, a 2014. završila osnovne studije na Fakultetu umjetnosti Univerziteta Donja Gorica, gdje je magistrirala.
Dobitnica je nagrade Glavnog grada “19. decembar”, nagrade i stipendije CANU za izuzetan uspjeh tokom studiranja i nagrade Fakulteta umjetnosti za najboljeg studenta. Trenutno je na doktorskim studijama. Na Fakultetu umjetnosti angažovana je na predmetima: Istorija umjetnosti baroka i rokokoa, Istorija umjetnosti 18. vijeka i Vizuelna umjetnost i novi mediji.
Ministarka nauke i tehnološkog razvoja
Biljana Šćepanović
Šćepanović je nepoznata javnosti. U njenoj biografiji piše da je rođena u Podgorici, doktorirala oblast građevinarstva i da je dosadašnja predsjednica Odbora za doktorske studije na Građevinskom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Na tu poziciju je Senat Univerziteta imenovao je krajem prošle godine na predlog rektora Vladimira Božovića.
Na sajtu UCG je objavljeno i da je bila dio Erasmus projekta Jačanje master programa u upravljanju vodnim resursima, čiji je cilj bio edukacija stručnjaka za upravljanje vodnim resursima na Zapadnom Balkanu.
Ministar sporta i mladih Vasilije Lalošević
Diplomirani žurnalista, bivši potpredsjednik i poslanik SNP-a, šef medijskog centra partije.
Nakon poslaničke funkcije počeo je da radi kao konsultant u Azmontu - azerbejdžanskoj kompaniji koja je gradila turistički kompleks Portonovi u Kumboru. U politiku se aktivnije vratio kada je podržao kandidaturu Vladimira Jokovića.
Obavljao je dužnost predsjednika Programskog odbora RTV Crne Gore. Predsjednik je Opštinskog odbora SNP Bar od 2001. do 2007. godine.
U dosadašnjoj Vladi bio je vršilac dužnosti direktora Uprave za sport, a razriješen je, kako je zvanično saopšteno zbog isteka mandata. Nakon toga je saopšteno da je Specijalno državno tužilaštvo formiralo predmet protiv njega jer je navodno “prekoračio ovlašćenja” što je on demantovao, navodeći da je problem napravio “tajni konsultant” resorne ministarke.
Ministar javne uprave Maraš Dukaj
Politički direktor Albanske alternative, specijalističke studije završio na Učiteljskim studijama Univerziteta Crne Gore, a magistrirao je na Evropskom univerzitetu u Tirani, stekavši zvanje magistra školske psihologije.
Za vrijeme mandata premijera Duška Markovića bio je generalni direktor Direktorata za obrazovanje pripadnika manjinskih naroda i drugih nacionalnih manjina u Ministarstvu prosvjete. Obavljao je rukovodeće funkcije u Opštini Tuzi.
Ministar rada i socijalnog staranja
Admir Adrović
Generalni sekretar Bošnjačke stranke je diplomirani ekonomista. On je na to mjesto izabran 2021. godine na konstitutivnoj sjednici Glavnog odbora. Član je Bošnjačke stranke od osnivanja.
Adrović je, kako se navodi u njegovoj biografiji, obavljao značajne funkcije u partiji i državnoj upravi.
Ministar bez portfelja Zoran Miljanić
Zoran Miljanić u Vladu ulazi sa mjesta državnog sekretara MUP-a i generalnog sekretara Saveza građana - CIVIS-a, organizacije koja je dio koalicije Crno na bijelo. Rođen u Podgorici, diplomirao je na Fakultetu bezbjednosti u Skoplju 1988. gdje je radio u kriminalističkoj policiji, piše u njegovoj zvaničnoj biografiji.
Privatnim preduzetništvom bavio se od 1998. do 2012. godine, kada je izabran za poslanika u Skupštini Crne Gore. Najprije kao dio tada nove partije Pozitivne Crne Gore, koju je u međuvremnu napustio i bio dio Nezavisnog kluba poslanika. Bio je član Odbora za bezbjednost i odbranu, Odbora za antikorupciju i Odbora za ljudska prava.
U MUP-u je bio desna ruka doskorašnjeg ministra, a na novoj poziciji će imati zaduženje za borbu protiv korupcije.
Ministar bez portfelja Adrijan Vuksanović
Ministar bez portfelja Adrijan Vuksanović je predsjednik Hrvatske građanske inicijative, koja je na izborima 2020. izgubila parlamentarni status.
Vuksanović je bio nosilac liste te partije, koja je prethodno pretrpjela raskol nakon smjene Marije Vučinović. Rođen je u Kotoru, a po profesiji je inžinjer elektrotehnike, iako u njegovoj biografiji na Wikipediji piše i da je novinar i pjesnik. Radio je na stranačkom Radiju Dux.
Takođe se navodi da je predsjednik krovne zajednice Hrvata Boke Kotorske “Dux Croatorum”, član Savjeta Vlade Hrvatske za Hrvate van matice. Bio je poslanik u više mandata, kao i odbornik u SO Tivat i u aktulenom sazivu. Agencija za sprečavanje korupcije utvrdila je u dva navrata da je kršio Zakon o sprečavanju korupcije, jer je istovremeno primao odborničku platu i naknadu iz Skupštine nakon prestanka poslaničkog mandata. Odnosno u drugom slučaju je “ugrozio javni interes u postupku raspolaganja državnom imovinom”, jer je Dom kulture u Donjoj Lastvi davao besplatno u zakup NVO-u na čijem je čelu tada bio.
Bonus video:
