Odavno se sumnja da aluminijum utičena na pojavu Alchajmerove bolesti, ali naučnici sada imaju i dokaz.
Profesor Kris Eksli sa Kili univerziteta kaže da njegovo poslednje istraživanje potvrđuje da ovaj metal utiče na propadanje kognitivnih sposobnosti.
On je na sajtu The Hippocratic Post objavio tekst o svom otkriću, a sam rad u stručnom časopisu “Journal of Trace Elements in Medicine and Biology”.
“Ja smatram da je ovo otkriće nedvosmislena potvrda uloge aluminijuma u nekim, ako ne i svim slučajevima Alchajmerove bolesti”, piše profesor.
“Ne mislim da je to jedini faktor, ali mislim da je važan i da ga treba vrlo ozbiljno shvatiti”.
Profesor piše da je već poznato da je prisustvo aluminijuma u moždanom tkivu kod osoba kod kojih se Alchajmerova bolest javila kasno značajno veća od ostalih koja su prikupljena od osoba iste generacije.
“Dakle, pojedinci koji dobiju Alchajmera u kasnim šezdesetim godinama ili kasnije prikupe više aluminijuma u moždanom tkivu, u odnosu na osobe istih godina koje nemaju tu bolest”, piše profesor i dodaje da su povišeni nivoi aluminijuma pronađeni čak i u mozgovima pojedinaca kod kojih su se rano javili simptomi bolesti, a koji su bili izloženi neobično visokom nivou ovog metala u okruženju ili na radnom mjestu.
Sada znamo da je najviši nivo aluminijuma ikad izmjeren u moždanom tkivu bio onaj koji je izmjeren kod pojedinaca koji su umrli sa dijagnozom nasljedne Alchajmerove bolesti.
Nasljedni Alchajmer je rijedak oblik ove bolesti kod koje se prvi simptomi javljaju već u 30. i 40. godini.
Aluminijum je poznat kao neurotoksin i zna se da je uzrok dijalizne encefalopatije, kao i da njegovo nakupljanje u ljudskom mozgu u bilo kojim godinama života samo može doprinijeti bolesti.
“Moramo da preduzmemo sve moguće predostrožnosti, kako bismo smanjili izloženost aluminijumu”, zaključuje profesor.
Bonus video:
