Tango je ples sa četiri noge, dvije glave i jednim srcem, piše na ulazu u svjetski poznatu akademiju tanga “Academia Nacional del Tango“ u Buenos Ajresu.
Tango je ples, muzika i poezija, ali i više od toga. Tango je gordost, nježnost, zavodljivost, tango je način života. Tango je strast.
Istoričarka umjetnosti iz Nikšića Kristina Radović multimedijalnim projektom “Tango - o junacima i ljubavi” “ispričala” je priču o plesu za koji kažu da je najmističnija igra na svijetu.
“To je priča o ljudima koji su od nastanka tanga s kraja XIX vijeka do danas, preko muzike mogli da izraze svoju nostalgiju, patriotizam, ljubav, ljubomoru, strast, čežnju, strast prema fudbalu”, objasnila je Radovićeva čiji tango je premijerno izveden u Nikšiću, a zatim i u Podgorici.
”Upravo iz ovih sedam segmenata je koncipiran projekat, a svi oni sastavljeni su od najljepših numera, proznih, poetskih, vokalno-instrumentalnih, instrumentalnih, plesnih... Podnaslov projekta, ’O junacima i ljubavi’, je malo izmijenjena aluzija na poznato djelo argentinskog pisca i naučnika Ernesta Sabata čija naracija čini okvir ovog projekta i vodi nas kroz hronološki razvitak tanga, autobiografiju, kroz priču o junacima XX vijeka“, objasnila je Radović koja se od 2011. godine amaterski bavi pozorištem.
U maju 2012. godine sa nikšićkim gimnazijalcima pripremila je predstavu „Opsesija: Pikaso i Dora Mar“, da bi četiri godine kasnije nastao „Tango“.
“Nikada nijesam plesala tango, ali uvjek mi je bilo fascinantno kakav je to zvuk koji me tjera da tako intezivno razmišljam o njemu. Shvatila sam da tango nije samo ples, već jedan fenomen koji se može proučavati sa više aspekata“, objasnila je Radovićeva odakle ideja da se uradi pomenuti projekat.
Dio tih segmenata koji od tanga prave ples koji osvaja, a koje je Radovićeva uvrstila u svoj projekat, su nostalgija, patriotizam, ljubav, ljubomora, strast, čežnja i strast prema fudbalu.
„U svakom od tih segmenata neizmjerne ljubavi prema nekome ili nečemu preovladava odricanje i gubitak. Upravo je kao izraz te tuge nastao tango, a njegov idejni tvorac Enrike Santos Diespolo je rekao da je tango tužna misao koja se pleše. Sav taj idejni koncept odlučila sam da uz pomoć vrsnih izvođača postavim na scenu Nikšićkog pozorista i da kroz multimedijalni projekat dočaram publici bar jedan dio mojih razmišljanja o fenomenu zvani tango“, kazala je Radovićeva.
Učesnici projekta su Mihailo Perošević, Sreten Mitrović, Bojana Marković, Sandra Đukanović, Slobodan Bogdanović, Ivan Peković, Miloš, Olivera i Martina Krivokapić, Plesni studio "Migado", Ana Patrić, Ognjen Damjanović, Petar Mrvaljević, Valentina Knežević i Omladinski folklorni ansambl "Zahumlje.
Autorka projekta planira da „Tango“ predstavi publici širom Crne Gore, a možda i dalje i, kako je sa osmijehom kazala, da nauči da pleše tango.
Radovićeva je diplomirala na katedri za Istoriju moderne umjetnosti u Beogradu, gdje je i upisala magistarske studije.
Radila je kao profesorica likovne umjetnosti i vizuelnih komunikacija, autor je više izložbi, bavi se likovnom kritikom i prevodilaštvom sa engleskog u domenu Istorije umjetnosti.
Član je hora KUD-a "Zahumlje" od njegovog ponovnog osnivanja početkom 2010. godine.
“Tango je najbolji izraz onoga što pjesnici često pokušavaju da objasne riječima - vjerovanje da borba može biti svetkovina”, kazao je Horhe Luis Borhes.
A “Tango” Kristine Radović je svetkovina za oči i dušu.
Bonus video:
