Za laičku javnost važno je na početku pojasniti šta podrazumijeva pojam plagijat u skulpturi. Neetičke radnje su plagijat i falsifikat umjetničkog djela. Plagijat predstavlja radnju kada potpisujete tuđe djelo i time prisvajate za sebe benefite umjetničkog rada tj vrijednosti koje ono nosi. Falsifikat u skulpturi je radnja
kada odlijete tuđi rad i isti prodajete kao original bez saznanja i saglasnosti autora ili nosioca autorskih prava. Plagijat po svom širem, izvornom, a i savremenom značenju, predstavlja intelektualnu i umjetničku krađu gdje je ključna riječ „krađa“ i za koju se, u svim savremenim zakonodavstvima, pa i u crnogorskom, odgovara, kako u sferi građanskog tako i u sferi krivičnog prava. Počinilac intelektualnog ili umjetničkog atentata treba da odgovara u okviru tih grana prava, a u širem shvatanju ovog pojma posljedice se protežu na gubljenje statusa naučnika - umjetnika. Međutim, ovo pitanje ima i drugu stranu medalje, a odnosi se na odgovornost onog ko lako poseže za teško dokazivim, neprovjerenim i zlonamjernim sredstvima diskreditacije naučnika, umjetnika, autora......
U nastavku teksta vam dajem na uvid izvode iz tekstova jednog dijela stručne javnosti (koliko mi novinski prostor dozvoljava) Crne Gore, regiona i svijeta o mojim radovima koji su bili tema Glamočakovog teksta i njegovih zlonamjernih tvrdnji.
TEKSTOVI U PRILOGU
IZVOD IZ RECENZIJE VAJARA SLOBODANA KOJIĆA, redovnog profesora Fakulteta likovnih umetnosti na Cetinju, BILTEN UCG BROJ 362
......Hrabro istraživanje koje kreće u nekoliko smerova: delovanje na neformalni izlagački prostor, korišćenje atipičnog materijala za skulptorsku praksu i angažovani rad koji prati društveni trenutak u kojem nastaje. Ovim pristupom pomera granice (u umetnosti) i na taj način obezbeđuje da njegov rad bude nov i autentičan i približava se konačnom cilju koji definišemo kao stvaralaštvo..... Šoškić svakom radu prilazi na novi istraživački način, ne robujući već usvojenim znanjima, promovišući ideje koje su za njega suštastveno važne, izborom materijala koji će ih najbolje predstaviti, ovakav pristup čini njegov umetnički rad zanimljivim i autentičnim u isto vreme.“
IZVOD IZ RECENZIJE VAJARA PAVLA PEJOVIĆA, redovnog profesora Fakulteta likovnih umetnosti na Cetinju, BILTEN UCG BROJ 362
.......Kao neko ko ga dugo poznaje i ko je učestvovao u njegovom kreativnom brušenju, često budem pozitivno iznenađen sa koliko imaginacije, od naoko nevažnih materijala, kombinujući, stvara ubjedljive likovne prizore u formi objekata ili instalacija koji postaju svjedočanstvima jednog stalnog zatalasanog likovnog nemira koji ne pristaje na već ovladani prostor, već provocira i sebe i oko sebe, istrajno i uporno slijedeći imaginarnu unutrašnju putanju kao potrebu za otkrivanjem novog prostora i u sebi i u svojoj umjetnosti. Taj proces donosi kao rezultat svježu misao i ubjedljivu umjetničku tvorevinu. To je ono što je najveći kvalitet Šoškićevog stvaranja. Taj proces traganja ga čini otvorenim i ostavlja mu mogućnost da i sebi i nama priredjuje nova iznenađenja..
IZVOD IZ RECENZIJE VAJARA Veljka Lalića, redovnog profesora, Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu, BILTEN UCG BROJ 362
....Posmatrajući radove u poslednjih pet godina ističemo raznovrsnost i autentičnost ...... .....Nenad Šoškić svojim aktivnim reagovanjem i bukvalno svojom akcijom, fizički, skulptoralno, materijalom - intervencijama u i na materijalima, uvodi nas u okruženja, njemu i najbližih, a i dalekih prostora / drugih država / života drugih gradova / drugih zemalja. Neposrednim posmatranjem otkriva različite slojeve života „sada i ovde“. Zahvaljujući svojoj bogatoj i uspešnoj umetničkoj praksi uspeva da bude sada i tamo i ovde. Posebno impresionira vladanje prostorom sa velikim formatima, kako na javnim površinama tako i u zatvorenim prostorima. Tehničko tehnološka znanja naročito dolaze do izražaja
....Nastojanje da se rečima približimo radu Nenada Šoškića zaokružimo otvorenim osećanjem, ili bolje reći izazvanim stanjem, koje prepoznajemo kada stojimo ispred, ili u njegovim radovima, i vidimo kao trenutak u kome pomislimo: ovo je novo! Taj trenutak definiše stvaralaštvo vajara Šoškića i na najlogičniji način završava ovaj tekst, dakle: U očekivanju novog…
IZVOD IZ TEKSTA „Jedna novosadska izložba Nenada Šoškića“ autor Sava Stepanov, poznati vojvođanski istoričar umjetnosti
.......Osnovna konceptualna ideja je čitka, ponajviše zahvaljujući Šoškićevoj visokoj likovno-vizuelnoj kulturi. Ni u Novom Sadu, baš kao ni u MANA galeriji u Njujorku samo par meseci ranije, Šoškić nije poricao svoj skulptorski identitet. Njegove instalacije u prostoru su delovale odista impresivno a taj naglašeno kultivisan plasticitet istinski je doprineo punoj afirmaciji umetnikovih konceptualnih namera i zaključaka....
***Svojim autorskim tekstom gospodin Glamočak je pokazao elementarno nepoznavanje teme o kojoj piše, po njegovom mišljenju ne postoji idejna umjetnička ili naučna baština, razvoj ili interpretacija stvaralačkih djela, niti uvažavanje prema činjenici da su sva naučna ili umjetnička djela, u manjoj ili većoj mjeri, zasnovana na nečem ranije stvorenom, ali to ne predstavlja niti krađu, niti prisvajanje tuđeg djela, niti lažno predstavljanje autorstva, niti narušavanje autorskog prava i umjetničke originalnosti. Kod navedenog stanja stvari gospodin Glamočak je “bičevao“ moja umjetnička djela i mene kao autora-umjetnika u pokušaju da me umjetničkoj i široj javnosti diskredituje, omalovaži i uskrati me pripadništva umjetničkom svijetu, što po običnom i pravnom riječniku, predstavlja najgrublji oblik klevete, pa ću se shodno tome u zaštiti svoga djela i imena obratiti i nadležnim pravosudnim organima.
Bonus video:
