Iznenadnom smrću, 11.marta u Podgorici, zauvjek se zaustavio Damir Domitrovič, na svom poslednjem putovanju koje je kao i mnoga prethodna bilo s ciljem uspostavljanja regionalne saradnje i pozorišne komunikacije, navodi se u zajedničko saopštenje Kraljevskog pozorišta Zetski dom, CNP-a i FIAT-a povodom iznenadne smrti Damira Domitroviča.
Producent Damir Domitrovič, rođen je 1963 u Rijeci, osnivač i direktor Ex Pont-a, jednog od najprestižnijih međunarodnih pozorišnih festivala, osnivač festivala Kluže u Bovecu, kulturnog društva B-52 u Ljubljani, generalni sekretar NETE- Nove Evropske pozorišne mreže, koja okuplja 21 zemlju i preko 70 teatara i pozorišnih festivala čiji su članovi iz Crne Gore: Kraljevsko pozorište Zetski dom i Crnogorsko narodno pozorište.
Kulturni djelatnik, ambasador, vizionar i iskreni prijatelj svih onih koji su s njim dijelili sudbinu pozorišta na ovim prostorima. Iznad svega, veliki prijatelj Crne Gore i istinski promoter njene pozorišne scene na regionalnom i evropskom nivou.
Slovenac hrvatskog porijekla čiji se život odvijao na raskrsnici pozorišnih puteva od kojih su mnogi vodili u Crnu Goru. Smrt ga je zadesila na jednom od takvih poduhvata, bez namjere da predahne ili ustukne.
Moglo bi se reći da je svoju karijeru uglednog producenta otpočeo 1990. na FJAT-u (Festival Jugoskovenskog alternativnog teatra) u Titogradu, predstavom: Kanon u režiji Emila Hrvatina koja je te godine osvojila prvu nagrdu na Festivalu.
Nakon toga su uslijedile brojne koprodukcije koje su bile njegov zaštitni znak i do danas, najuspješniji model regionalne saradnje kroz koji je Crna Gora, nesporno i njegovom velikom zaslugom, izašla na međunarodnu pozorišnu scenu. Ovaj model pozorišne saradnje, na crnogorskoj strani, podržali su i dalje promovisali : DODEST, CNP, Zetski dom kao i festivali: FIAT, Grad Teatar, Kotor Art i Teuta.
Posebno treba izdvojiti koprodukcije između festivala Ex Ponto i CNP-a, rađene po tekstovima Ljubomira Đurkovica: Otpad i Tobelije, u režiji Nika Goršiča, kao i kultni tekst slovenačkog pisca Georga Strniše u režiji Slobodana Milatovića, a u koprodukciji ExPonta i FIAT-a.
Damir Domitrovič je idejni tvorac i producent tri značajna međunarodna pozorišna projekta u kojima su crnogorske pozorišne institucije i pozorišni umjetnici imali veoma zapaženu ulogu: pozorišni omnibus pod nazivom Projekat 5, u kojem je bilo zastupljeno 5 država (Crna Gora, Hrvatska, Slovenja, BiH, Makedonija), 5 reditelja (Slobodan Milatović, Ivica Buljan, Niko Goršič, Dino Mustafi, Dritero Kasapi), 5 dramskih pisaca (Ljubomir Đurković, Ivana Sajko, Rok Vilčnik, Almir Imširovič, Derviš Taki) i 5 glumaca (Srđan Grahovac, Senka Bulić, Katarina Stegnar, Ksenija Mišić, Bajruš Mjaku);
Kasandra – projekat koji je nastao po istinitoj priči iz Damirovog života, zbog koje se našao u dvostrukoj ulozi: kao producent i kao glumac. Ovaj pozorišni projekat je učestvovao na preko 20 uglednih međunarodnih festivala, osvojio više nagrada, a rađen je u koprodukciji: Kotor Art/Teuta, Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, festival MOT, Skoplje i Ex Ponto, Ljubljana.
Crveno - međunarodna koprodukcija rađena po romanu Orhana Pauka, u režiji Martina Kočovskog a u saradnji sa CNP-om, Narodnim pozorištem iz Sarajeva, Malim dramskim Teatrom iz Bitolja i festivalima Ex Ponto i MESS iz Sarajeva.
Kao generalni sekretar teatarske mreže NETA, svojim iskustvom, i nepresušnim entuzijazmom, doprinio je njenoj punoj afirmaciji i načinio još jedan krupan, istorijski iskorak - ka prvom međunarodnom glumačkom ansamblu sastavljenom od glumaca iz 15 država članica NETE. Upravo, pozorišni pojekat Maske na paragrafima, u režiji Branka Brezovca a u koprodukciji Kraljevskog pozorišta Zetski dom, festivala Eurokaz iz Zagreba i festivala ExPonto, bio bi prva premijera i početak rada ovog međunarodnog glumačkog ansambla. To je bio i razlog njegovog poslednjeg boravka u Crnoj Gori.
Možda njegova strast ka umrežavanju i povezivanju ljudi i institucija, dijelom potiče od nemirenja sa tragičnim raspadom Jugoslavije. Ono što je sasvim izvjesno, vrijedno je divljenja i zahvalnosti. A to je njegova vizija, da život i pozorište, ljudi i profesije, kroz komunikaciju i saradnju mogu nadići otuđenost i povratiti autentičnost.
Bonus video:
