Biznismen Zoran Ćoćo Bećirović kazao je da kriminalnoj grupi koja je ubila njegovog brata Dragana - pripadaju i visoki funkcioneri bezbjednosnih službi.
On je u tužilačkoj istrazi o toj likvidaciji, rekao da krimi grupu štiti jedan “visoki politički funkcioner”.
Konstatovao je da je zapravo on bio meta i da je cilj te mafijaške organizacije bio da dođu do njega, ubiju ga i preotmu njegovog biznis u Crnoj Gori.
To piše u obrazloženju optužnice protiv Marka Šaranovića, optuženog da je aprila 2011. godine na podmukao način ubio Dragana Bećirovića.
U optužnici je detaljno navedeno i svjedočenje njegovog brata Zorana.
Bećirović je tužiocu ispričao da je ta kriminalna grupa organizovala Draganovo ubistvo na takav način da ne izgleda kao sačekuša.
Ispričao je da se u vrijeme ubistva nalazio u Podgorici i da ga je o tome obavijestio Ljubiša Mijatović, nekadašnji tjelohranitelj premijera Mila Đukanovića.
Kolašin 2008. godine
Piše da je rekao da je Draganovo ubistvo direktno povezano sa napadom iz januara 2008. godine u Kolašinu, kada je njegov brat brutalno pretučen.
Rekao je da se u tom slučaju radilo o poznatim napadačima Miroslavu Rakočeviću, Vinetu Strugaru “i jednom Radniću iz Kolašina”.
Dodao je da su Dragana osim njih napala još dva muškarca, čijih se imena nije mogao sjetiti...
Podsjetio je da su napadači tada pucali unutar vozila, a potom Dragana izvukli iz vozila i udarali ga pesnicama, drškama od pištolja i motkama sa ekserima.
“Dragan je u tom događaju u Kolašinu zadobio teške tjelesne povrede i jedva je ostao živ”, rekao je svjedok Bećirović.
Zoran Bećirović je tužiocu rekao da je sa njegovim bratom tada bio i Vukota Popović, koji je, prema njegovim riječima, policajcima na saslušanju rekao ko su bili napadači, ali da je kasnije tu izjavu povukao pod pritiskom.
Dodao je da je Popović njemu ipak sve ispričao, kao i podatak da je vozilo kojim je presretnut Draganov automobil, bio u vlasništvu Dejana Kašćelana iz Kotora.
Bećirović je tužiocu, kako se navodi u svjedočenju, rekao da je Kašćelan tada stanovao u hotelu “Bjanka”, da nikada nje plaćao račune, da je maltretirao osoblje i čak je istukao jednog konobara.
To je, prema njegovim riječima, sve činio u namjeri traženja sukoba sa njim ili sa Draganom.
On je rekao da je nakon tog događaja u Kolašinu, pokrenuta medijska kampanja i da se spekulisalo ko je stvarni a ko formalni vlasnik hotela “Avala” u Budvi i hotela “Bjanka” u Kolašinu.
“Mafijaški mediji”
To je, tvrdi, trajalo do 18. marta 2011. godine, “kada su mafijaški mediji u Crnoj Gori” pominjali jedino Dragana, ali samo kao formalnog vlasnika tih hotela.
On je rekao da je zaključio da su neki tekstovi bili priprema za ubistvo njegovog brata, u kojima je pisalo da su stvarni vlasnici tih hotela Stanko Subotić, Svetozar Marović i Darko Šarić...
Konstatovao je da je plan bio da se Dragan što više “ocrni” u javnosti, kako niko nakon ubistva ne bi iskazivao žaljenje.
On je ispričao da su se tokom istrage ubistva u medijima pojavili članci koji su spekulisali oko motiva ubistva.
Rekao je da je u nekim tekstovima pisalo da je motiv pljačka, preljuba, otpušteni radnici, narkomani... a to je, prema njegovim riječima, rađeno samo da bi se skrenula pažnja javnosti da je smrt Dragana Bećirovića “rezultat rada jedne organizovane kriminalne grupe koja je pripremila i izvršila njegovo ubistvo”...
Zoran Bećirović je rekao tužiocu da je istraga na taj način namjerno usmjeravana u pogrešnom pravcu.
Inspektor Jokić
Zoran Bećirović je izjavio da je od inspektora Jokića dobio informaciju da je Miroslav Rakočević 6. aprila 2011. godine bio u Budvi i da je nakon ubistva pozvan u policiju...
Prema njegovim riječima, Rakočević je došao i iz imenika mobilnog telefona izbrisao jedno ime i broj osobe sa kojim je imao komunikaciju dok je 6. aprila boravio u Budvi. On je rekao da mu Jokić nije htio saopštiti ime te osobe, ali da je Jokić ubrzo bio smijenjen sa dužnosti načelnika Centra bezbjednosti Budva.
Napadači i ubice
Bećirović je tužiocu kazao da smatra da, uprkos vezi između napada u Kolašinu i ubistva, direktni izvršioci nijesu isti.
On je rekao da u Budvi nije ni bilo pokušaja da se njegov brat prebije, na šta ukazuje i obdukcioni zapisnik.
On je rekao da je saznao da se radi o dvojici ubica, koji su zapucali istog momenta kada su mu prišli.
Krajem januara policija je organizovala konferenciju za novinare, na kojoj je saopšteno da je Danilovgrađanin Marko M. Šaranović uhapšen zbog sumnje da je 10. aprila 2011. godine fizički nasrnuo na biznismena Dragana Bećirovića, a zatim ga i ubio.
U pripremi tog krivičnog djela, prema tadašnjim tvrdnjama policije pomogao mu je Milan Bulatović.
Policija, međutim, nije saopštila šta je motivisalo Šaranovića da tuče, a zatim i puca u tada 48-godišnjeg Kolašinca.
Trag krvi ubice i dalje se nalazi u Forenzičkom centru?
Početkom godine iz policije i Vrhovnog državnog tužilaštva saopštili su da se dio DNK uzorka, za koji se vjeruje da pripada ubici biznismena Dragana Bećirovića, i dalje nalazi u bazi Forenzičkog centra u Danilovgradu.
To je rečeno nakon što su mediji objavili nezvanične podatke, prema kojima je taj uzorak izgubljen u Holandiji.
Oni su pojasnili da je u toj zemlji zaista izgubljen uzorak krvi, koji je krajem 2011. godine poslat na vještačenje preko međunarodno-pravne pomoći.
Problem je, objasnili su tada, nastao na relaciji holandskog Ministarstva bezbjednosti i Sektora za međunarodnu pravnu pomoć.
“Prema informacijama Višeg državnog tužilaštva, dio materijalnih dokaza za DNK analizu, s obzirom na to da nije u cjelosti poslat kao prilog na vještačenje Forenzičkom institutu Kraljevine Holandije, i dalje se nalazi u Forenzičkom centru u Danilovgradu”, pisalo je u saopštenju Tužilaštva.
Kašćelan: U Bjanki sam živio godinu i sve račune sam platio
Miroslav Rakočević u istrazi je izjavio da mu je poznato da je Dragan Bećirović napadnut 3. januara 2008. godine, da su njega dovodili u vezu sa tim napadom, ali da je dokazano, kako tvrdi, da nije učestvovao u tom događaju.
Naveo je da je do kraja bio prijatelj sa Draganom Bećirovićem.
Tužiocu je kazao da mu nije poznato ko je učestvovao u ubistvu, niti bilo što vezano za taj zločin...
Dejan Kašćelan je izjavio da nije poznavao Dragana Bećirovića, da sa njim zato nije mogao imati bilo kakav konflikt.
On je kazao da je jedino tačno da ga je obezbjeđenje Draganovog hotela “Bjanka”, napalo 2. januara 2008. godine i da ne zna zbog čega su to uradili.
Rekao je da su ga tada prebili i bacili na snijeg.
Izjavio je da je godinu boravio u hotelu “Bjanka” i da je sve račune platio.
Rekao je da je 10. aprila 2011. godine - u vrijeme ubistva Bećirovića, bio u lokalu “Galija” u Tivtu sa velikim društvom, gdje su ostali do 01,30 časova.
Za ubistvo je, prema njegovim riječima, čuo sjutra “kroz čaršijske priče”.
Mijajlo Radnić izjavio je takođe da nije bio u sukobu sa braćom Bećirović i da nije ni bio u državi kada je Dragan Bećirović pretučen u Kolašinu 3. januara 2008.
Bonus video:
