Bivši funkcioner srpske tajne službe - milioner i poznanik premijera Mila Đukanovića, Beograđanin Nenad Đorđević poslovno je povezan sa Podgoričaninom Željkom Perovićem, za koga italijanski tužioci tvrde da je povjerljivi saradnik švercera cigareta iz Brindizija.
Dokumentacija u koju je imao uvid Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIN-CG) pokazuje da je Đorđević i čašćavao Perovića.
Željko i njegov brat Duško dovode se u vezu sa novim epizodama šverca cigareta između Crne Gore i Italije, otkrivenim kroz policijsku akciju italijanske policije nazvanu po budvanskom ostrvu Sveti Nikola iz septembra 2013. godine.
Prema podacima Centralnog registra privrednih subjekata (CPRS) Željko posjeduje firmu “Yachtmaster,” osnovanu u Budvi 5. marta 2007. godine. CIN-CG imao je uvid u dokumenta Perovićeve firme “Yachtmaster”.
Prema dokumentima, ta je firma povezana sa Đorđevićem, koji je realizovao unosne poslove i sa Stankom Subotićem Canetom, prijateljem premijera Đukanovića.
Đorđević je u martu 2007. godine prodao sedam hektara svoje imovine na ostrvu Sveti Nikola Subotićevoj kompaniji “San investments” za 24 miliona eura.
Biznismen iz Srbije je to zemljište prethodno kupio 2001. od lokalnih porodica za tadašnjih 500.000 maraka. Od 2007. do 2010. godine ostrvo je bilo u vlasništvu firmi Subotića. Subotić i Đukanović, optuženi su u oktobru 2008. da su pomagali italijanskim kriminalnim grupama da švercuju cigarete u Italiju od 1994. do 2002. godine.
Đukanović je 2009. godine optužbe izbjegao zahvaljujući imunitetu, koji je stekao kao šef Vlade, dok je Subotić oslobođen optužbi 2013. godine.
Prema dokumentima CRPS-a može se zaključiti da je bogati Beograđanin bio darežljiv prema Peroviću. Naime, 8. avgusta 2007. godine Đorđević i Perović potpisali su Ugovor o pristupanju osnivača i ustupanju dijela osnivačkog kapitala. Đorđević je ugovor potpisao kao zastupnik firme “Admirable” iz Budve.
Tim ugovorom kompanija “Admirable” postala je suosnivač firme “Yachtmaster”.
Preko svoje firme Đorđević je u Perovićevu “Yachtmaster” unio pokretnu imovinu (bager gusjeničar, bager utovarivač, brodsko korito i motor za čamac) vrijednu 131.495 eura.
Nepuna tri mjeseca kasnije Đorđević sa “Admirable” istupa iz firme “Yachtmaster”, ali Peroviću na dar ostavlja svu pokretnu imovinu koju je u nju unio.
Beograđanin tada poklanja Podgoričaninu i autodizalicu i kolica za sladoled vrijednosti 3.600 eura, tako da Peroviću ostaje oprema vrijedna ukupno 135.095 eura.
Prema podacima CRPS-a, kompaniju “Admirable” u Budvi osnovala je Beograđanka Vesna Obrenović u avgustu 2002. godine. Dvije godine kasnije ona je istupila iz te firme i predala je na upravljanje bez ikakve nadoknade Đorđeviću.
Željko Perović je u telefonskom razgovoru sa novinarkom CIN-a kazao da se u dokumentaciji njegove firme piše sve vezano za poslove sa Đorđevićem, kojeg poznaje godinama. Istakao je i da duži niz godina poznaje i Obrenović.
“Nenad i Vesna su nevjenčani muž i žena i imaju djecu. Znam da se hotel “Admiral” u Budvi vodio na Vesnu”, kazao je Perović.
Ime Željka Perovića “Zelko” i broj telefona 069033***, nalazi se u spisima italijanskog tužilaštva, koje je rukovodilo akcijom “Sveti Nikola”, kada su u septembru 2013. uhapšene 42 osobe zbog šverca cigareta iz Crne Gore u Italiju.
Prema italijanskim istražiteljima Perović je kontaktirao i sa Antonijom Prudentinom, sinom Frančeska Prudentina (Ćićo la Busta) Italijana kojeg su zvali “kralj cigara,” optuženog i osuđenog na šest godina zatvora zbog šverca cigareta.
U spisima glavnog tužioca područne Direkcije za borbu protiv mafije Katalda Mote, između ostalog, nalazi se komunikacija Perovića sa uhapšenim Frančeskom Alfaranom, koji je prisluškivan. Prema tim spisima uhapšeni Alfarano, Željku Peroviću je saopštio svoju zabrinutost zbog sumnje da je u avionu ka Crnoj
Gori sreo dvojicu finansijskih policajaca iz Italije.
U istim spisima navodi se i da je Alfarano poslao SMS poruku u kojoj je rekao da mu je “njegov prijatelj Željko savjetovao da skloni cigarete na sigurno mjesto u iščekivanju boljih vremena”.
Perović je ranije u medijima negirao da ima veze sa švercom cigareta iz Italije u Crnu Goru i da je se sinom mlađim Prudentinom kontaktirao jedino u vezi s prodajom čamca.
Prema italijanskoj finansijskoj policiji (Guardia di Finanza) malo ostrvo Sveti Nikola, koje se nalazi preko puta turističkog središta Budve, služilo je švercerima kao logistička baza tokom 2012. i 2013. godine, a možda i duže.
Krijumčari koji su prevozili cigarete do obale italijanske pokrajine Apulja boravili su na tom ostrvu tokom svog boravka u Crnoj Gori.
U CRPS dokumentaciji, u koju je CIN-CG imao uvid, piše da je krajem juna 2011. godine Perović osnovao Poslovnu jedinicu “Hawaii”, sa adresom upravo na ostrvu Sveti Nikola.
Kao djelatnost te poslovne jedinice navedeni su restorani i pokretni ugostiteljski objekti. Za razliku od italijanske policije, crnogorska policija nije nikoga uhapsila, a ni optužila. Italijanska policija nije sarađivala sa crnogorskom policijom tokom akcije “Sveti Nikola”.
Bratanić Brana Mićunovića podizao dokumenta
Beograđanka Vesna Obrenović imala je kontakt i sa Predragom Mićunovićem, bratanićem nikšićkog biznismena Branislava Brana Mićunovića, koji se sa Đukanovićem i Subotićem nalazio na optužnici za šverc cigareta italijanskog tužioca Đuzepe Šelzija.
Veze između Beograđanke i mađeg Mićunovića mogu se vidjeti u dokumentima firme “Admirable,” koja je nekada pripadala Obradovićevoj.
Naime, ona je u novembru 2002. godine dala ovlašćenje Mićunoviću da može u ime i za račun preduzeća “Admirable” da podigne rješenje o osnivanju poslovne jedinice tog preduzeća u Beogradu.
Željko Perović u razgovoru sa novinarkom CIN-a CG potvrdio je da poznaje Predraga Mićunovića.
“Ja sam se sa njim podigao. Drugovi smo od djetinjstva”, odgovorio je Perović na pitanje u kakvim odnosima je sa Mićunovićem.
Novinarka CIN-a kontaktirala je i Predraga Mićunovića, koji je u kratkom telefonskom razgovoru saopštio da ne poznaje Vesnu Obrenović i da nije čuo za firmu “Admirable”.
“Ne poznajem tu ženu. Odakle vam pravo da me zovete?”, pitao je novinarku Mićunović, nakon čega je saopštio da ne želi da nastavi razgovor.
Pregledom dostupne dokumentacije ne može se zaključiti da li je Mićunović od Obrenovićeve 2002. godine dobio ovlašćenje da podigne dokumenta o osnivanju poslovne jedinice “Akademski klub Licej” u Beogradu, koja je poslovala u okviru firme "Admirable", ili se radi o nekoj drugoj poslovnoj jedinici, koja u
CRPS nije evidentirana. “Akademski klub “Licej” namijenjen je biznismenima, diplomatama i svima onima čiji je ukus prilagođen svjetskim standardima.
Klub se nalazi u starom dijelu Beograda, u luksuznoj vili...”, piše na sajtu – www.vibilia.rs.
CIN-CG došao je u posjed i zvaničnog dokumenta u kojem piše da je vlasnik firme “Admirable” Đorđević donio odluku o gašenju tog akademskog kluba.
Piše da je tu odluku donio 1. oktobra 2005. godine, ali da ona nije zavedena tog dana u nadležnom organu. Pečat Privrednog suda u Podgorici na tom dokumentu je otisnut na datum 29. decembar 2005.
Uvidom u Registar privrednih društava Srbije može se vidjeti da u Beogradu i danas postoji aktivno privredno društvo “Licej”.
Piše da je osnovano 10. juna 2005, a ne tri godine ranije. Osnivač te firme je upravo Đorđević. U firmu “Licej” upisan je novčani kapital od 736.873.444 dinara (RSD), odnosno danas nešto više od šest miliona eura. Taj novčani kapital unijet je u januaru 2007. godine.
Te godine u decembru u istu firmu unijeto je i 188.103.120 dinara (RSD)
Obavještajac, političar, profesor, milioner...
Kontroverzni biznismen iz Srbije Nenad Đorđević i darodavac Perovića, prema biografiji dostupnoj na sajtu njegovog Fakulteta za diplomatiju i bezbjednost “www.diplomatija.com” radio je u Službi državne bezbjednosti (SDB), ali i kao profesor na Kriminalističko-policijskoj akademiji u Beogradu.
“Od 1988. bavi se privatnim poslom, posjeduje svoju kompaniju. Fakultet za menadžment malih i srednjih preduzeća osnovao je 2001. godine, a od decembra 2007. godine vlasnik je i Akademije za diplomatiju i bezbjednost. Redovan je profesor na Akademiji za diplomatiju i bezbjednost i Fakultetu za menadžment malih i srednjih preduzeća i predsjednik Savjeta na oba fakulteta”, piše u biografiji Đorđevića.
Bogati profesor, nekadašnji debeovac, hapšen je pod optužbom da je kao direktor Zavoda za zdravstvenu zaštitu Srbije, zloupotrijebio položaj i zdravstveni fond oštetio za milione. Tih optužbi je kasnije oslobođen. U svom intervjuu u emisiji “Goli život” kod Milomira Marića kazao je da mu je sve smješteno i da je uhapšen po nalogu Mire Milošević, supruge nekadašnjeg predsjednika Jugoslavije Slobodana Miloševića.
“Bio sam prvi predsjednik JUL-a, smatrao sam da su nas lažni nacionalisti u crno zavili, ali sam prvi završio u zatvoru kada sam razotkrio lopove u našim redovima", kazao je Đorđević. Tvrdio je da je izbjegao nekoliko atentata i sve do 5. oktobra 2000. krio se u Italiji i Crnoj Gori.
Atentat mu je, navodno, spreman u Crnoj Gori. Istakao je da se spasio jer je imao dobre kontakte sa ljudima iz DB-a Crne Gore.
Na pitanje Marića kako je uspio da pobjegne iz Beograda u Crnu Goru, Đorđević je kazao da je imao lična dokumenta BiH i to na svoje ime.
"Pa lijepo, imao sam druga dokumenta, na moje ime. Imao sam bosanska dokumenta. Ja nisam nešto posebno bježao. Sjeo sam u kola i otišao. Jednostavno, oni su mislili da mogu da me nađu gdje hoće i kad hoće. Pretpostavljam da je to bio koncept. Bolje im je bilo da me likvidiraju u Crnoj Gori nego u Srbiji.
U Crnoj Gori su to mogli da prebace na crnogorsko rukovodstvo. Ali ja sam bio u dobrim odnosima i sa (Vukašinom) Marašem i sa Milom (Đukanovićem), i svim ostalima. I oni su mi pružili zaštitu, nesporno. Milo je bio korektan i Maraš isto tako, to im ne mogu nikad zaboraviti, tu koreknost koju su imali”, kazao je Đorđević.
Pomenuo je i pokušaj atentata na Vuka Draškovića u Budvi.
“Pokušaj atentata trebalo je njega da zaplaši i da bude maska za moju otmicu. Vidio sam ujutru Legiju i helikopter koji je sletio na stadion Mogrena pored mog hotela Admiral. Cinično mi se unio u lice i rekao zagonetno da nije došao po mene!", kazao je Đorđević u emisiji “Goli život” u januaru prošle godine. CIN-CG pokušao je da kontaktira Đorđevića i pita za njegove veze sa Željkom Perovićem.
Na Đorđevićev zvanični mejl, koji se može naći na sajtu njegovog Fakulteta za diplomatiju i bezbjednost, poslata su pitanja, ali odgovor nije stigao ni nakon nekoliko dana.
Prva banka i krediti za firme Subotića
Prema ranijem istraživanju OCCRP-a i MANS-a Prva banka premijerovog brata Aca Đukanovića u nekoliko navrata je davala milionske kredite firmama povezanim sa Stankom Subotićem.
Kontroverzni biznismen od Prve banke dobijao je kredite i nakon što je Specijalno tužilaštvo za organizovani kriminal Srbije izdalo 20. juna 2007. godine međunarodnu potjernicu, u kojoj je Subotić opisan kao vođa organizovane kriminalne grupe, koja je krijumčarila i ilegalno prodavala cigarete između 1995. i kraja 1996. godine.
“Đukanovićeva porodična banka je firmi San Investments 11. oktobra 2007. godine odobrila dva kratkoročna kredita u ukupnom iznosu od 4,7 miliona eura. Subotić je u Srbiji optužen 5. decembra. I pored toga, 31. decembra banka je firmi San Investments odobrila još jedan kredit u iznosu od 5,4 miliona eura.
San Investments je završila godinu sa 37 miliona eura duga, navedeno je u finansijskom izvještaju firme”, piše u ranijem istraživanju OCCRP-a i MANS-a.
Dana 14. januara 2008. godine Subotićeva firma San Investments potpisala je ugovor o hipoteci sa Prvom bankom, kojim je u zalog stavila zemljište na ostrvu Sveti Nikola za dug u iznosu od 19,2 miliona eura...
Bonus video:
