Piscu Davidu Albahariju uručena je nagrada “Isidora Sekulić” za roman “Životinjsko carstvo” (Čarobna knjiga, 2014), koju dodeljuje Fond Isidora Sekulić i Opština Savski venac.
Primajući priznanje, Albahari je održao kratku besjedu naslovljenu “Pisci, čitaoci i nomadi” u kojoj je konstatovao da nagrade nazvane po autorima navode pisca - dobitnika da se upita šta ga čini sličnim tom autoru a šta, pak, različitim od nejga.
“Ocjena do koje dođe može naravno da bude samo odraz pogrešnih uvjerenja nagrađenog, ali može isto tako da ga navede da tog autora, pa samim tim i samog sebe vidi u sasvim drugačijem svjetlu”, rekao je Albahari.
Prema njegovim riječima, Isidora Sekulić je, smatraju znalci, stvarala mimo utvrđenih tokova u srpskoj književnosti. “Ako je to tačno onda je dovoljno da me načini srećnim što je moje djelo nagrađeno nagradom koja nosi njeno ime”, kazao je laureat i dodao da je oduvijek vjerovao da pisac, da bi stvorio novo, treba u stvari da razara staro, odnosno da je književnost koja počiva iza nas jedno veliko igralište kojem treba stalno iznalziti novi oblik, odbijajući pri tom da prihvatimo ideju da je bilo šta ili bilo ko neka vrsta nedodirljivih idola pred kojima treba da nam zastane dah.
Citirajući Isidoru Sekulić “da je čovjek nomad po svom srcu, po misli svojoj, po idealima svojim. On je nomad po volji božjoj koja ga je stavila između ogromnih prostranstava neba i zemlje”, Albahari je kazao da smo svi mi nomadi, pogotovo pisci koji u nomadstvu traže novo nadahnuće.
Žiri je odluku donio većinom glasova i u obrazloženju je istakao da se kratki roman “Životinjsko carstvo” izdvojio visokim spisateljskim profesionalizmom u svakom pogledu.
“Ispisan rukom izgrađenog pisca, ovaj roman zasnovan je na toposu 'pronađenog rukopisa' i najvećim dijelom ispripovijedan glasom sveznajućeg ili dramatizovanog naratora poznatog pod nadimkom Tigar, koji spada u red tipično albaharijevskih paradoksalnih pripovjedača”, naveo je žiri.
“Odličan dijagnostičar ideološko-sociološke klime datog istorijskog trenutka i naše svakodnevice, Albahari, izbjegava svaku vrstu dociranja jasnog ideloškog ili političkog opredjeljenja iako je interpretirajuća svijest koja odlikuje priču nesumnjivo angažovana, ali u smislu humanističkog istraživanja ljudske prirode, etičkih imperativa što se nenametljivo ostvarjuje kroz grotesku, svojevrsni galgenhumor, lirske pasaže, i parodiju”, stoji u obrazloženju odluke.
Bonus video:
