„Imali smo mnogo sreće”, „Žulio Sezar spasio Brazil”, „Imperator Sezar”... naslovi su brazilslih medija dan nakon trijumfa nad Ćileom u penal-ruletu.
Pobjeda je već proglašena istorijskom, s obzirom na način na koji je izborena. A tek je osmina finala...
Inostrani mediji su na malo drugačiji način opisali strah koji je 200 miliona Brazilaca preživjelo na terenu, na tribinama, kraj video-bimova i TV ekrana.
Bilo je tu raznih naslova: „Zemlja fudbala umalo ostala bez snova”, „Prečka i stativa spriječili građanski rat u Brazilu”, „Žulio Sezar spasio brazilsku ekonomiju”...
Pretjerano ili ne, ali ovi napisi makar na neki način dočaravaju šta je moglo da zadesi Brazilce da su eliminisani u osmini finala od Čilea, na Mundijalu koji prvi put organizuju od 1950. godine.
Oni koji dobro poznaju brazilske fudbalske i socijalne prilike govorili su prije Mundijala da bi „samo titula svjetskog prvaka mogla da zaustavi masovne proteste i uguši nezadovoljstvo narodnih masa zbog ogromnih troškova organizacije SP-a”. Nakon Čilea, ova teza ponovo je aktuelna...
Da je Brazil eliminisan u osmini finala, bila bi to nacionalna tragedija svake vrste, čak i u rangu sa legendarnim porazom od Urugvaja u 1950. u finalu SP-a.
Neke sličnosti sa „Marakanacom” (potop Marakane), bile su primjetne i u subotu u Belo Horizonteu.
Kao što su 1950. godine novine u Brazilu štampane unaprijed - sa naslovima „Svjetski šampioni”, tako je i na dan utakmice sa Čileom bilo sličnih istupa.
Najdalje je otišao list „Maija Ora” (Maia Hora), koji je na naslovnoj strani - tik uz sliku Nejmara - objavio red letjenja iz Belo Horizontea u Santjago, što je trebalo da pomogne navijačima Čilea da se - što prije vrate kući!
Tako je kompanija „Aerolineas Argentinas” imala let u 15.20 časova (teško se moglo stići, zbog produžetaka), ali su navijačima Čilea bili dostupni letovi „Sky airlinesa”, „Air Francea” i „Delte”...
Prepotencija koja se umalo osvetila Brazilcima.
Kakva je tenzija vladala stadionom „Mineirao” govore i riječi jednog od junaka, Nejmara, na čija su 22-godišnja ramena pala sva očekivanja 200-milionske nacije prilikom šuta petog penala. Nije smio da promaši, jer bi Čileanci imali šut za pobjedu...
„Činilo mi se da je udaljena tri kilometra, a da će put trajati cijelu vječnost”, opisao je Nejmar.
Kamere su, takođe, zumirale i lice golmana Žulija Sezara, uoči penal-lutrije. Bilo je nakvašeno suzama...
„ Plakao sam jer su mi prilazili saigrači, davali mi podršku, govorili mi lijepe stvari, predivne stvari. Nisam mogao da se suzdržim”, rekao je Sezar, koji brani u Americi, u dresu Toronta.
Bonus video:
