Njemačka će 3. oktobra proslaviti 24. rođendan ujedinjenja. Novom, zajedničkom životu „istočnih” i „zapadnih” Njemaca prethodio je pad Berlinskog zida (9. 11. 1989), koji je bio simbol Hladnog rata u ideološki podijeljenoj Evropi, još od kapitulacije Hitlerovog Rajha, iako je zid izgrađen tek 1961. Ali, da ne odem previše u istoriju, jer je i sam pad „željezne zavjese” sada već - istorija.
(Zapadna) Njemačka je posljednji put bila prvak svijeta u Italiji - 1990. Iako je ujedinjenje faktički završeno pola godine prije italijanskog Mundijala, zvanično je treću zvjezdicu osvojila Savezna Republika Njemačka - skraćeno Zapadna Nj. Ipak, titula je proslavljena u cijeloj zemlji, pa se smatra da je upravo finalni dan, u Rimu, i dan opštenjemačkog slavlja.
U Brazilu je ovo, za ujedinjenu Njemačku, već šesto SP. I logično bi bilo da među 23 izabranika Joakima Leva, poslije 24 godine zajedničkog života i ujedinjenog fudbala, ima i, bar nekoliko, reprezentativaca sa istoka.
Ima jedan: Toni Kros brani čast nekadašnjeg DDR, jer je rođen na istoku Njemačke u Grajfsvaldu. Strogo geografski, „istočnjak” je i Džerom Boateng. Rođen je u nekadašnjem Istočnom Berlinu, ali sa zapadne strane čuvenog zida.
Tako nije bilo u deceniji i po, poslije ujedinjenja. Bilo je potpuno obratno: Ulf Kirsten, Andreas Tom, Tom Dol, Darijus Voš (rođen u Poljskoj), Olaf Maršal, Dirk Šuster i dvojica najvećih - Matijas Zamer i Mihael Balak.
Izdvajam ovu dvojicu, slučajno posljednjenabrojanih, jer oni su, svako u svoje vrijeme, posebno zadužili „elf” - od 1992. do 2002!
Matijas Zamer, danas sportski direktor Bajerna, počevši već od 1990. sedam sezona bio je standardan. Proslavio je sa „ujedinjenom braćom” titulu prvaka Evrope na starom „Vembliju” 1996. Strogo gledajući, Zamer je i jedini istočni Njemac, osvajač Zlatne lopte, upravo '96.
To najveće fudbalsko priznanje, Zamer je primio samo sedam godina, poslije pada Berlinskog zida. Do njegovog rušenja, i Matijas je dabome, kao i svi istočnonjemački sportisti, od malena učen (da li naučen) da je socijalizam DDR-a i Istočnog bloka - nadmoćni društveni sistem i nad „mrskim” kapitalizmom braće iz zapadnog dijela Njemačke. Kada je imao sedam godina, Zamer je već uveliko igrao za pionirski tim Dinama iz Drezdena. Siguran sam da je 1974. gledao prenos utakmice DDR - SRNJ. Ona je odigrana (bilo je prošle nedjelje tačno 40 godina) 22. juna na „Folks parku” u Hamburgu.
Na jedinom Svjetskom prvenstvu na kojem je učestvovala, Istočna Njemačka je golom Jirgena Šparvasera, u 77. minutu, pred 60.200 gledalaca, pobijedila - 1:0. To je istočnim Njemcima bio dokaz nadmoćnosti nad Zapadom (tako piše u mom tefteru, zapisano u pres centru „Park” stadiona).
Rekoh, to je, te 1974. za DDR i cijeli Istočni blok bio nesporni dokaz nadmoćnosti poretka „s ljudskim likom, kao proizvod organizovanih komunističkih snaga, u jedinstvu misli i akcije”.
Drugo, veliko „istočno” ime njemačkog fudbala je Mihael Balak. Rođen je 1976. u Karl-Marks Štatu, gradu na krajnjem istoku DDR. U rodnoj „varoši”, koja je u međuvremenu izbrisala Karla Marksa i prozvala se Chemnitz, igrao je u istoimenom klubu sve do '97. U svim selekcijama. Onda: Kajzerslautern, Bajer Leverkuzen, Bajern, Čelzi i naravno „Elf”.
Predvodio je „Manšaft” na SP 2002. I danas njemački stručnjaci, a posebno javnost, smatraju da bi Njemačka, u Jokohami, bila mnogo bliža i tituli, da je u finalu s Brazilom igrao Balak. Izostao je, jer je u polufinalu dobio „naručeni” drugi karton. I time je Njemačka ostala bez glavnog režisera.
Balak je, možda ćete vi mlađi biti i iznenađeni, i sada na vječnoj rang-listi FIFA u prvih 100 - svih vremena (među živima). Balaku su zbog njegove fudbalske genijalnosti i pedantni njemački jezikoslovci, kao i nepopravljivi, „čisti” Njemci, oprostili što ih - deceniju i po poslije pada Berlinskog zida (kad bi izišao pred mikrofone) specifičnim, jakim naglaskom, za „zapad” skoro nerazumljivim, stalno podsjećao na Karla Marksa, grada u kojem je rođen.
A zašto u današnjoj reprezentaciji Njemačke nema bar jedan sličan Zameru ili Balaku? Pokušaću da vam odgovorim nekom drugom prilikom. Vjerovatno 30. juna, jer te večeri predstoji njemačko-alžirski duel u Porto Alegreu, koji takođe ima predistoriju.
Bonus video:
