Zbog svog oblika, boje i teksture, ova voćka ima mnogo od ženske simbolike. Pošto cvjeta rano, simbol je proljeća, regeneracije i besmrtnosti.
U Japanu, gdje se održavaju svetkovine u čast breskvina cvijeta (Momo), pridaju joj i značaj čistote i vjernosti: breskvin cvijet simbolizuje nevinost. Breskvinom stablu se u Japanu i u Kini pripisuju zaštitnička svojstva, moć da odvija zle duhove i čuva kuću od nepovoljnih uticaja. U mitu o Izanagiju, japanskom ratnom božanstvu, plod od breskve zaštitio ga je od groma. Tokom novogodišnjih proslava u Kini, breskvine grane postavljaju se na kućnim vratima kako bi držali podalje zle duhove.
Takođe su popularne statue vratara izrezbarene od breskvinog drveta, koje se postavljaju da vise iznad vrata. Kineskom vladaru Huang Tiju prvom je palo na um da svoje čuvare zamijeni njihovim likovima izrezbarenim od breskvinog drveta i prosto ih zakači da vise iznad vrata.
Taoističko božanstvo dugovječnog života Šou-lao u ruci obično drži čvornovati štap, tikvu ispunjenu vodom života i breskvinu besmrtnost. Na planini Kun-lun na zapdu Kine, koja je u taoizmu veličana kao rajsko mjesto, raste breskva besmrtnosti, za kojom su taoisti bezbroj puta uzaludno tragali. Planina Kun-lun je boravište Sji-vang-mu (Xi wang mu - ''Kraljevska majka zapada''), a ujedno i mjesto na kome žive besmrtnici.
U svom vrtu gospodarica besmrtika Sji-vang-mu je odnjegovala breskvu besmrtnosti. Onaj ko bi uspio da pronađe i pojede plod ove breskve uzdigao bi se iznad smrti. Njeno stablo rađalo je svakih 3000 godine, a potom je bilo potrebno jos 3000 godina da plodovi sazru.
Kada bi voće sazrilo, kraljevska majka zapada pozivala bi sve besmrtnike na gozbu na kojoj se proslavlja njen rođendan i jedu plodovi koji obnavljaju besmrtnost. Ova svečanost je bezbroj puta opisivana u kineskoj književnosti.
Za jedinu ženu-besmrtnicu u grupi basjen (''osam besmrtnika''), jedna legenda govori da je mlada Ho-Sjen-gu, dok je na planini brala čaj, zalutala i srela jednog taoističkog učenjaka koji joj je ponudio da pojede breskvu. Od tog trenutka ona više nije osjećala glad. Na Zapadu je breskva voćka spasenja; s pričvršćenim listom simbolizirala je vrlinu srca i jezika, vrlinu ćutanja. Renesansa ju je uzela kao atribut istine (koja potiče iz saglasnosti srca i jezika).
Bonus video:
