“Između neba i zemlje” naziv je izložbe Draga Dedića koja je otvorena u hercegnovskoj dvorani “Park”.
“Dedićeva djela koja pripadaju sferi figurativnog nose snagu i strast autora koji ostavlja zapis na platnima, prenose snagu boje i snagu najčešće zdravih, vitalnih ljudskih figura. Iza ovog prvog čitanja otvara se beskrajan prostor pitanja koje autor postavlja sebi i nama. On pita ali ne sugeriše odgovore. Pita ali pitanja nisu nametljiva. Dedić sugeriše, ali sugeriše u duhu tolerancije, mira, harmonije, razumijevanja”, kazao je otvarajući izložbu Zoran Živković, naglašavajući da autor vješto harmonizuje prošlost, mitsko i naslijeđe, sa onim što je realnost čovjeka danas, što je život sam.
Dedić slikarsku inspiraciju nalazi u Crnoj Gori iz koje je otišao šezdesetih godina prošlog vijeka, ali najveći uticaj na njegovo slikarsto, kako je kazao novinarima nakon otvaranja izložbe, imao je Pikaso za koga tvrdi da “i nije tako moderan”.
“Na svakoj Pikasovoj slici možete primijetiti da slika ono što vidi. Slika ljude u pokretu, a to i ja pokušavam da radim. Slikam ono što me zanima u trenutku”, kazao je Dedić.
Dedić je rođen1937. u Orahovu. U Titogradu je studirao na Elektrotehničkom fakultetu, a zatim nastavlja studije u Beogradu. Počinje da se bavi umjetnošću - slikarstvom, poezijom, prozom, pozorištem. Godine 1967. odlazi u Pariz, gdje nastavlja intenzivno da stvara na slikarskom planu. Svoje prvo likovno predstavljanje imao je (1973) na grupnoj izložbi u čuvenoj galeriji “Lambert“ u centru Pariz, a od tada permanentno slika i izlaže samostalno i grupno u Francuskoj i svijetu, a posebno na poznatim salonima. Do sada je priredio preko trideset samostalnih, a učestvovao je na preko tri stotine grupnih i kolektivnih izložbi u Francuskoj i inostranstvu. Dobitnik je većeg broja nagrada i priznanja za likovno stvaralaštvo. Djela mu se nalaze u mnogim galerijama, muzejima i privatnim kolekcijama, Francuskoj, Engleskoj, Njemačkoj, Libanu, Koreji. Član je “Maison des Artistes“ (1977) i Udruženja likovnih umujetnika Crne Gore (1983).
Bonus video:
