Jedan od najznačajnijih mladih američkih pisaca Tao Lin predstavio se na nedavno završenom festivalu Lit Link u Hrvatskoj. Književna kritika smatra ga jednim od najzanimljivijih mlađih pisaca, a nakon njegovog posljednjeg romana “Taipei” čak su i kritičari koji su na početku karijere Lina označili kao “generacijskog pisca“ skoro jednoglasno autora romana “Taipei” proglasili za jednog od najboljih pisaca svoje generacije.
Tao Lin (1983) je autor sedam knjiga, a pažnju velikog broja čitalaca privukao je već prvim knjigama “You are a little bit happier than i am” (poezija, 2006), zbirkom priča “Bed” (2007), kao i romanom “Eeeee Eee Eeee” (2007), nakon kojih su uslijedile “Cognitive-behavioral therapy” (poezija, 2008), “Shoplifting from American Apparel“ (novela, 2009), “Richard Yates” (roman, 2010), kao i posljednji Linov roman “Taipei” koji je objavljen ove godine i zbog kojeg je Bret Iston Elis mladog pisca nazvao “najboljim stilistom svoje generacije”. Tao Lin je osnivač nezavisne idavačke kuće “Muumuu House” iz Njujorka.
Uoči nastupa na festivalu u Hrvatskoj, t-portal je razgovarao sa Tao Linom o stilu, “piscima generacije”, književnim uticajima...
“Svjestan sam proznog stila i prilično teško radim da ga održim konzistentnim, pa mi je drago da je Bret Iston Elis to izgleda primijetio. Iz moje vizure, nisam generacijski pisac. Pišem o temama za koje uopšte ne mislim da su specifične za neku generaciju. Ne razmišljam o riječi 'generacija' osim ako ne pitaju o njoj, a u tom slučaju nastojim ne razmišljati o tome. Čini mi se kao nesumnjiva generalizacija reći bilo što o nekoj generaciji što nije konkretno, kao 'rođeni su između 1980. i 2000', rekao je Tao Lin za t-portal.
Pisanje bloga i velika “online” prisutnost Tao Lina od objavljivanja prvih knjiga bila je razlog zbog kojeg se njegova poezija i proza često povezivala sa “iPhone generacijom”. Ipak nakon objavljivanja Linovog posljednjeg romana kritika je primijetila da roman “Taipei” ima više veze sa književnom tradicijom Knuta Hamsuna, Ernesta Hemingveja i Roberta Muzila, nego sa Linovom generacijom. Književni kritičar “Njujork obzervera” roman “Taipei” nazvao je “modernističkim remek-djelom”.
Od prvih knjiga Tao Lin je kao svoje književne uzore između ostalih navodio spisateljice En Biti i Džoj Vilijams, kao i pisca Frederika Bartelma, što je jasno pokazivalo Linovu sklonost ka onome što je kritika nekad nazvala “K-mart realizam”, među čijim se začetnicima nalazi i jedan od najznačajnijih američkih pisaca kratkih priča Rejmond Karver.
“Šopenhauerov pogled na svijet izražen u “Svijetu kao volji i predstavi” mi je konzistentno bio najprivlačniji i najzanimljiviji od svega što sam pročitao o pogledima na svijet. Odnedavno me uzbuđuju ideje Terensa Mekene. Neki od mojih uticaja su Lori Mur, Fernando Pesoa, Lidija Dejvis...”, rekao je Lin, a navedena imena ljubiteljima književnosti odavno su nagovijestila da Tao Lin može biti mnogo više od pisca “generacije”.
Tao Lin vodi blog na Internetu kao i stranicu na kojoj objavljuje svoje likovne radove.
Galerija
Bonus video:
