Sudeći po istraživanjima koja su sproveli psiholozi Kalifornijskog Uiverziteta, izlaganje nadrealizmu u romanu 'Seoski ljekar' Franca Kafke ili filmu 'Plavi somot' reditelja Dejvida Linča stimuliše kognitivne mehanizme koji utiču na poboljšanje funkcija učenja i logičkog povezivanja.
Kad ste izloženi prijetnji racionalnosti, sadržajima koji u osnovi nemaju smisla, mozak automatski reaguje traženjem druge strukture i objašnjenja unutar njegovog okružja. Pokazalo se da ta struktura može biti potpuno nepovezana s opasnošću od koje smo počeli', objasnio je Trevis Proul, autor članka objavljenog u naučnom časopisu Psychological Science.
Kao dio njihovog istraživanja, Proul i koautor članka, Stiven J. Ein, profesor psihologije na Univerzitetu Britanske Kolumbije, zamolili su grupu ispitanika da pročitaju Kafkin roman 'Seoski ljekar' napisan 1916, koji sadrži besmislen i ponekad uznemirujući slijed događaja. Druga grupa pročitala je izmijenjenu verziju iste priče, napisanu tako da sadržaj ima smislen rasplet.
Ispitanici su zatim zamoljeni da ispune gramatičke zadatke u kojima su bili izloženi skrivenim uzorcima u rečeničnim nizovima. Trebalo je da kopiraju individualne rečenične nizove i da stave znak kraj nizova koji prate sličan uzorak.
Grupa koja je pročitala besmislenu priču zabilježila je puno više nizova jer su bili motivisani da povezuju i pronalaze strukturu. Bili su puno tačniji od grupe koja je pročitala 'normalnu' verziju iste priče te su stekli sposobnost lakšeg uočavanja uzoraka.
Istraživanje pokazuje da djela češkog pisca povećavaju inteligenciju i logičko rasuđivanje. Naime pronicanjem u simbolizam priče o nadrealnim iskustvima ljekara kojeg hitno bude tokom noći, čitalac kao da se podvrgava kognitivnom treningu koji mu kasnije pomaže u bržem povezivanju činjenica i lakšem stizanju do logičkih zaključaka.
Bonus video:
