Uskoro izlaze novi dokumentarac i biografija autora romana 'Lovac u žitu'. Autori Šejn Salerno i David Šilds tvrde da njihova zajednička knjiga i film nude potpunu reinterpretaciju rada, ali i činjenica iz ličnog života velikog pisca, piše t portal.
"Naša knjiga nudi kompletnu revaluaciju i reinterpretaciju njegovog rada i života", kazao je Salerno
Izdavačka kuća Simon & Schuster najavila je novi film i biografiju o Selindžeru kao novi uvid u njegov misteriozan život. Šejn Salerno radio je sedam godina na dokumentarcu “'The Private War of J. D. Salinger ”.
Uradio je više od od 170 intervjua sa Filipom Hofmanom, Edvadom Nortonom, Tomom Volfom, Gorom Vidalom... Sa piscem Šildsom napisao je i Selindžerovu biografiju od 800 stranica.
"Ono što razlikuje dokumentarac i našu knjigu je pristup Selindžerovim prijateljima, kolegama i članovima njegovog unutrašnjeg kruga koji nikad prije nisu intervjuisani te filmski zapisi, fotografije i dosad neobjavljeni materijali.
Kada je izašao “Lovac u raži” mnogi nastavnici i bibliotekari, nisu znali šta da misle o toj knjizi
Uveli smo gledaoce i čitaoce u privatni svijet velikog Selindžera i osvijetlili čovjeka imenom Džeri koji je živio u sjeni mita o Selindžeru. Zamijenili smo taj mit sa nevjerovatno kompleksnim i duboko kontradiktornim živim ljudskim bićem.
Naša knjiga nudi kompletnu revaluaciju i reinterpretaciju njegovog rada i života", kazao je Salerno.
Simon & Schuster u saopštenju nisu otkrili nude li biografije odgovor na najčešće pitanje: postoje li neobjavljeni Selindžerovi tekstovi? Film i knjiga navodno donose i istragu 'o cijeni umjetnosti i posljedicama rata', tvrde autori.
Naime, na pisca je velik utisak ostavilo njegovo služenje vojske u Drugom svjetskom ratu, kad je bio prisiljen da ispituje ratne zarobljenike. Selindžerov ugled počiva na nevelikom, ali vrlo uticajnom opusu: romanu „Lovac u žitu“ i zbirkama „Devet priča“, „Freni i Zui“ i „Podignite visoko krovnu gredu, tesari i Simor: Uvod“.
Apdajk je rekao da se divi „toj zen-otvorenosti koju te priče imaju, i tome što se ne zatvaraju naglo"
Kada je izašao “Lovac u raži” mnogi nastavnici i bibliotekari, nisu znali šta da misle o toj knjizi, „Lovac“ je postao bestseler, a narator i glavni junak, Holden Kolfild, tinejdžer koga su izbacili iz škole, postao je najpoznatiji američki književni mangup poslije Haklberi Fina.
Sa svojim ciničnim, žargonskim tonom, saosjećanjem za pubertetlije, i snažnim, ali otuđenim osjećanjem za moral i nepovjerenjem prema svijetu odraslih, ovaj roman je pogodio žicu hladnoratovske Amerike i ubrzo stekao kultni status, posebno među mladima.
Čitanje „Lovca“ je nekad predstavljalo ključnu stepenicu u odrastanju, skoro podjednako važnu kao dobijanje vozačke dozvole. Godišnje se prodaje oko 250.000 primjeraka ove knjige.
Mark Dejvid Čepmen, koji je 1980. ubio Džona Lenona, rekao je da se objašnjenje toga što je uradio može naći u „Lov cu u žitu“.
Filip Rot je 1974. napisao: „Reakcija studenata na djela Dž. D. Selindžera znak je da on, za razliku od većine drugih, nije okrenuo leđa vremenu, već da je uspio da ukaže na današnji sukob identiteta i kulture.“
Zadnje djelo objavio je 1965. godine: bila je to kratka priča “Hapworth 16, 1924”
Mnogi kritičari su više cijenili zbirku „Devet priča“, objavljenu 1953, koja je uticala na pisce poput Rota, Džona Apdajka i Harolda Brodkija. Priče su se odlikovale svojim oštroumnim socijalnim zapažanjima, savršenim dijalozima (Selindžer, koji je koristio kurziv skoro kao muzičku notaciju, nije bio majstor književnog, već govornog jezika) i time što su srušile sve što je ostalo od tradicionalne arhitekture pripovijetke – star u strukturu početka, sredine i kraja – i kreirale arhitekturu emocija, u kojoj priča dobija sasvim novi pravac malom promenom tonaliteta ili ironičnim komentarom.
Apdajk je rekao da se divi „toj zen-otvorenosti koju te priče imaju, i tome što se ne zatvaraju naglo" objavio je Njujork tajms povodom njegove smrti.
Selindžer je umro 2010. u 91. godini. Njegovi zastupnici su tada saopštili: „U skladu sa njegovom beskompromisnom životnom željom da štiti i brani svoju privatnost, neće biti memorijalnog skupa, i porodica traži da se poštovanje pema njemu i njegovom djelu u ovom periodu iskaže i njima, pojedinačno i kolektivno.“
„Selindžer je govorio da u ovom svijetu živi, ali da nije njegov dio,“ pisalo je u sopštenju.
Zadnje djelo objavio je 1965. godine: bila je to kratka priča “Hapworth 16, 1924”, koja je izašla u časopisu Njujorker. Selindžerov dugogodišnji agent Filis Vestberg odbio je da komentariše svaku priču o novom filmu i biografiji, piše t por tal. J. N.
Bonus video:
