Crnogorska karate reprezentacija je imala samo jednu šansu da nakon eliminacija na Evropskom prvenstvu na Tenerifama prigrabi medalju.
I uspjela je, pošto Marina Raković nije propustila da se upiše u istoriju crnogorskog sporta, kao prva seniorka sa medaljom na velikom karate takmičenju od sticanja nezavisnosti.
Iako članica podgoričkog Omladinca nije izgubila nijedan meč kategorije do 68 kilograma na tatamiju dalekog ostrva, ipak je njena medalja bronzanog sjaja.
U četvtfinalu je Raković poražena od šampionke Hafse Sejdia Buruču iz Turske, iako je nakon regularnih tri minuta borbe, a potom i minute produžetka rezultat na semaforu bio 0:0.
Sudije su procijenile da je Turkinja pokazala veću želju za trijumfom i da je imala više pokušaja da poentira.
Poučena time, Raković je u repasaž na veću volju slavila nad Lenkom Foldesijevom iz Slovačke (1:1), da bi u četiri minuta borbe za bronzu bila bolja od Njemice Marte Veis sa 1:0.
Do prilike da dođe u repasaž Raković je slavila nad Mađaricom Terezom Tornioši (4:0), a potom i Portugalku Simon Vilhene (2:0).
U četvrtfinalu je izgubila od Buruči, koja je u finalu savladala Francuskinju Tifani Fenžo (2:0).
A nakon što su od sticanja nezavisnosti pravili podvige i osvajali desetine medalja na najvećim takmičenjima u konkurenciji mlađih seniora, juniora i kadeta, selektorski tandem Dragoljub Fatić i Slavenko Bajić su 2010. godine preuzeli najajaču seniorsku reprezentaciju.
I stigla je kruna - medalja na šampinatu na kojem se medalji nadalo 612 karatista iz 45 zemalja. I Crna Gora u borbama, i to još od Svjetskog prvenstva u Birmingemu 1994. godine i srebra Vladimira Jokovića.
U međuvremenu su 2007. godine na EP u Bratislavi, u kata timu Milena Milačić, i sestre Tijana i Biserka Radulović osvojile bronzu.
No, najveće zasluge za trijumf Marine Raković, idu samoj takmičarki, koja je kao članica kolašinskog Gorštaka (tada Kovijanić) osvojila titulu prvakinje Evrope u kadetskom uzrastu 2006. godine.
Iako nakon godina pauze (rođenje djeteta) se sa uspjehom na tatami nijesu uspjele vratiti ni takve zvijezde kao što je apsolutna svjetska prvakinja Snežana Perić, Raković nije odustajala od borbe, “idem naprijed, u porodičnoj tradiciji mi je da se borim”, govorila je Marina nakon neuspješnog povratka 2010. godine na Svjetskom prvenstvu u Beogradu. Upornost se isplatila...
Kao, uostalom i odličan i organizovan rad Karate saveza, koji organizuje seminare, trenerske i sudijske na kojima gostuju najpriznatiji stručnjaci, pa su i naši sudije vlasnici najvećih zvanja i licenci.
Veliki karate znalac, Vladimir Mrvaljević je nakon stvaranja šampiona (Dragoljub Fatić, Zeko Božović, Bato Ognjenović, Vladan Joković) došao na čelo Saveza i došli su rezultati i baza od oko 5.000 takmičara u svim crnogorskim gradovima.
I ne postoji samo seniorski pogon Budućnosti, jer je u ženskoj konkurenciji Omladinac preuzeo primat na posljednjem državnom prvenstvu, a Nemanja Brašanac iz pljevaljskog Risa i Danilo Lučić iz Onogošta su uz Almira Cecunjanina najveće uzdanice i budućnost našeg karatea.
Pobjednik Svjetskog kupa do 21. godine, Lučić, i Brašanac su zbog povreda propustili EP na Tenerifama. Ali, zablistala je Raković, koja je i trener u Omladincu, a uz nju na Tenerifama je najviše pokazala upravo juniorka tog kluba, Ana Drašković koja je takođe bez izgubljenog poena (0:0) eliminisana od evropske viceprvakinje, Njemice Biče.
Bonus video:
