Do sada nepoznata pisma koje je Selindžer slao jednom britanskom prijatelju otkrivaju neočekivane detalje iz njegovog privatnog života - da je volio Burger King, britanske TV serije, organizovane izlete autobusom, kao i da je bio strastveni ljubitelj tenisa.
Više od pola vijeka, susret sa američkim piscem Dž. D. Selindžerom (1919-2010) bio je ravan nemogućoj misiji.
Autor romana "Lovac u raži" povukao se iz javnog života 1953. godine i živio je odvojen od svijeta u svojoj kući u Nju Hemširu, odbijajući svakog ko bi pokušao da stupi u razgovor s njim. Barem se tako mislilo, ali izgleda da najveći pustinjak među književnicima i nije bio tako otuđen od svijeta.
Pisma i razglednice
Pedeset pisama i četiri razglednice koje je Selindžer poslao Donaldu Hartogu, biznismenu iz Londona, između oktobra 1986. i januara 2002, pronašla je Hartogova kćerka Frensis i poklonila ih arhivu britanskog Univerziteta Ist Anglija kako bi bila dostupna široj javnosti.
Slavni književnik i Hartog su se upoznali 1937. godine dok su bili na studijama njemačkog jezika u Beču. Ostali su u kontaktu i dopisivali su se sve do ’50-ih godina, mada ta korenspondencija nije sačuvana. Poslije nekoliko decenija ćutanja, Hartog je ponovo pisao svom prijatelju 1986. godine kada je saznao da se priprema objavljivanje neautorizovane Selindžerove biografije.
Selindžer je odgovorio i oni su nastavili da se dopisuju. U pismima, u kojima je svog prijatelja oslovljavao sa Don, a potpisivao sa Džeri, Selindžer se doticao raznih, svakodnevnih tema - politike, vremena, porodice i tenisa, posebno tokom održavanja turnira u Vimbldonu na kojem je vatreno navijao za britanskog tenisera Tima Henmena.
O političarima je imao prilično loše mišljenje. Za njega su američki lideri bili "odvratna gomila". Godine 1988, za Ronalda Regana i Džordža Buša napisao je "tupan koji odlazi i tupan koji dolazi".
Volio je da ide na organizovane izlete autobusom, a zanimljivi su njegovi komentari o turistima koji su s njim obilazili prirodne ljepote Amerike. "Uglavnom su interesantni i prijatni", pisao je Selindžer svom prijatelju, primjećujući, međutim, da je većina gojazna dok je sebe opisivao kao čovjeka "bijele kose i ludačkog izgleda”.
“Postoji nevjerovatna toplina i naklonost prema mom ocu i to se toliko razlikuje od onog Selindžera kakvog su često opisivali. Pisma su ležala u fioci, ali sada kada su u arhivi ljudi će moći da upoznaju i drugu stranu njegove ličnosti", kazala je u izjavi za Rojters Frensis Hartog.
“Mislim da je postojala posebna veza između mog oca i Selindžera, jer su se upoznali prije rata. Ovo nije ratoborni Selindžer iz ’60-ih godina, mada prilično agresivno govori o izdavaštvu i slavi. Želio je da objavljuju njegova djela, ali ono što nije volio je to što nije bilo bitno samo ono što se objavljuje već i sama ličnost autora”, navela je ona.
Selindžer je umro u januaru 2010. u 91. godini, a njegov prijatelj Hartog tri godine ranije.
Bonus video:
