Pisac Ognjen Spahić, dobitnik je nagrade The Ovid Festival Prize koja se dodjeljuje u okviru međunarodnog rumunskog književnog festivala “Days and Nights of Literature”.
The Ovid Festival Prize je međunarodna književna nagrada i dodjeljuje se mladim piscima koji se afirmišu na međunarodnoj književnoj sceni. Prošlogodišnji laureat nagrade bila je kanadska spisateljica Madlen Tien.
“Festival Days and Nights of Literature” organizuju Udruženje književnika Rumunije i Rumunski institut za kulturu, a manifestacija se održava u Mangaliji na obali Crnog mora. Nagradu koju dodjeljuju ove dvije institucije prati i novčani iznos od 5000 eura.
Suština djelovanja pisca
Spahić je ovo književno priznanje dobio za roman “Hansenova djeca” koji je na rumunskom jeziku objavljen u oktobru prošle godine u izdanju izdavačke kuće “Polirom” iz Bukurešta.
Prevoditeljica romana je Annemarie Sorescu-Marinković. U obrazloženju žirija se kaže:
“Vaš roman, “Hansenova djeca”, potvrđuje snagu književne imaginacije koja kreira jedinstvene sudbine, karaktere i književne kosmose, što je smisao i suština djelovanja proznog pisca”.
Svečana dodjela nagrade biće priređena u okviru jubilarnog, desetog festivala “Days and Nights of Literature” koji će se održati u Mangaliji od četvrtog do devetog juna.
Spahićev roman “Hansenova djeca” u proteklih deset dana objavljen je na slovenačkom i makedonskom jeziku. Makedonsko izdanje objavila je izdavačka kuća “Templum” iz Skoplja, a slovenačko “Študentska založba” iz Ljubljane.
Rejmond je mrtav. Karver je umro, rekoh
U novembru prošle godine, kratka priča Ognjena Spahića “Rejmond je mrtav. Karver je umro, rekoh” objavljena je u prestižnoj godišnjoj antologiji posvećenoj evropskoj književnoj sceni.
Antologiju već drugu godinu zaredom objavljuje izdavačka kuća “Dalkey Archive Press” iz Čikaga. Priču objavljenu u antologiji “Best European Fiction 2011” koju je priredio Aleksandar Hemon, preveo je na engleski jezik Will Firth.
Roman “Hansenova djeca” objavljen je u izdanju cetinjskog OKF-a i zagrebačkog Durieuxa.
Klaudio Magris u rimskom dnevniku “Coriere dela Sera” objavio je tekst o “Hansenovoj djeci”
Spahić (1977) je za “Hansenovu djecu” 2005. godine dobio nagradu “Meša Selimović” koja se dodjeljuje za najbolji roman objavjen na prostoru Hrvatske, Srbije, Bosne i Hercegovine i Crne Gore. Do sada je objavio jedan roman i dvije knjige priča (”Sve to” i “Zimska potraga”). Spahić radi u rubrici za kulturu dnevnog lista “Vijesti”.
Čista poezija samoće
Italijansko izdanje “Hansenove djece” je u pripremi, a roman će objaviti izdavačka kuća “Zandonai”.
Autor italijanskog prevoda je Ljiljana Avirović. Prije objavljivanja romana jedan od najznačajnijih savremenih evropskih pisaca Klaudio Magris u rimskom dnevniku “Coriere dela Sera” objavio je tekst o “Hansenovoj djeci”.
Magris smatra da je riječ o književnom tekstu u kojem “bolest, sa velikom poetskom snagom, postaje metafora svijeta, a naročito savremene istorije“.
"Spahić sa istinskom poetskom snagom govori o životima zatočenika, njihovim svakodnevnim ritualima. Spahić govori o prijateljstvima, ljubavima, rivalitetu, ljudskoj veličini naglo prekinutoj slabošću povrijeđenog tijela i pretvaranja u ništavilo; očaravajuća ljepota prirode pred zdravim okom, koja se pretvara za ono drugo, uništeno oko, u gustu maglu.
Posljednje stranice – u kojima narator, koji govori u prvom licu, provodi izvjesno vrijeme na svjetioniku u Jadranskom moru, u dugoj vrsti izolacije – je uznemirujuća i čista poezija samoće. Poezija koja se izdiže velikom snagom u još neobjavljenoj verziji Ljiljane Avirović, glavnog prevodioca djela sa italijanskog na hrvatski jezik, ali i, kao u ovom slučaju, prevodioca sa slovenskih jezika na italijanski velikih autora poput Bulgakova i Pasternaka.
No taj sanatorijum za leprozne je, prije svega, ogledalo, deformisano i koje deformiše, ali i dalje paradoksalno istinito ogledalo istorije svijeta i u njemu leži najznačajnija karakteristika romana. Oko tog zatvora, ruši se drugi zatvor, Čaušeskuov režim. Spahić je uspio da ispiše i parabolu, grotesknu i preciznu, jednog istorijskog, epohalnog i univerzalnog događaja poput pada komunizma 1989. godine. Još jednom, takođe zahvaljujući literaturi, bolest – najindividualniji događaj u životu jedne osobe, obično nemoguć za komunikaciju – postaje glas svijeta", zapisao je Magris.
Bonus video:
