Ubice Barana Vasa Pavićevića (32) i Jovana Joca Vujičića (22) su u Crnoj Gori, jer, kako tvrde iz Vrhovnog državnog tužilaštva, u istrazi te mafijaške likvidacije nije se ukazala potreba za saradnjom sa policijama drugih država.
To piše u odgovorima dostavljenim “Vijestima” iz kabineta vrhovnog državnog tužioca Ivice Stankovića.
Pavićević i Vujičić ubijeni su na Paštrovačkoj gori, u noći između 25. i 26. aprila 1996. godine.
Tačno dvije decenije nakon ubistva dvojice žestokih barskih momaka, tužilaštvo je posljednji put tražilo od policije da preduzimaju određene istražne radnje.
Iz Stankovićevog kabineta tvrde da su više puta davali nalog policiji da postupaju u toj istrazi.
“U predmetu koji je formiran povodom izvršenja krivičnog djela ubistvo, od strane NN lica na štetu V.P. i J.V., Više državno tužilaštvo u Podgorici u više navrata je od Ministarstva Uprave policije - Centra bezbjednosti Bar i Budva zahtijevalo preduzimanje mjera i radnji u cilju otkrivanja izvršilaca predmetnog krivičnog djela i tragova od značaja za krivični postupak. Prema dostavljenom izvještaju, posljednji zahtjev Više državno tužilaštvo u Podgorici uputilo je 9. 3. 2016. godine”, odgovorili su “Vijestima” iz Stankovićevog kabineta.
Iz te institucije nijesu odgovorili da li su provjeravali ranije postupanje nadležnih državnih organa u tom predmetu.
Istraga ubistva Barana 22 godine nije dala nikakve rezultate.
Nikada nije utvrđeno koliko osoba je učestvovalo u toj likvidaciji, ko su egzekutori, nalogodavci...
Nije zvanično saopšteno ni da li su Pavićevića i Vujičića te večeri, neposredno prije ubistva, policajci kontrolisali u Virpazaru, ali ni da li je policija nakon toga zabranila saobraćaj trasom kuda su se njih dvojica kretala.
Ostala je nepoznanica i zbog čega je Pavićević parkirao automobil pored ceste u mjestu Mali Popov, odnosno na čiji znak se zaustavio sa upaljenim žmigavcima.
Upravo zbog toga, spekulisalo se da ubistvo Pavićevića i Vujičića ima potpis bezbjednosnih službi.
U zvaničnim verzijama, međutim, ne pominje se umješanost tajne policije u tom zločinu.
Milosav Sekulović, bivši šef kriminalističe policije, ranije je u emsiji Veliki zločini na TV Vijesti kazao da je moguće da se neki pojedinici iz tajne policije otrgnu i rade na svoju ruku, ali da javna policija nema ništa sa pripremom dvostrukog ubistva.
“Što se tiče policije, to organizovano sigurno nije rađeno. Postoji nekakva sumnja da je policija ili službe - Državna bezbjednost, umiješana u neke slučajave u smislu logistike i toga. Služba javne bezbjednosti aposlutno nije, bar u periodu dok sam ja radio. Mislim da nije ni Državna bezbjednost, moguće da se pojedinci ili manje grupice otrgnu kontroli i rade neke rabote na svoju ruku, iz nekih svojih ličnih intersa. Nemamo za to dokaza, ali kažem eventualno postoji mogućnost”, kazao je Sekulović ranije.
Beživotna tijela dvojice Barana, izrešetana sa više desetina hitaca, pronađena su krajem aprila 1996. godine u parkiranom “opel kadetu”.
Tokom uviđaja pronađeno je više od 60 čaura, tri različita kalibra.
Mediji su ranije objavili da je pronađeno dvaput više od toga.
Gotovo svi hici koji su ih pogodili završili su u glavama Pavićevića i Vujičića.
Istražitelji su pretpostavljali da su egzekutori znali da Pavićević i Vujičić nose pancire, pa su im zbog toga pucali u glavu.
Porodica ubijenog Pavićevića ranije je tražila da im se objasni da li je on likvidiran na mjestu gdje je pronađeno njegovo beživotno tijelo ili je tu nakadano dovezen.
Na to, kao ni na ostala pitanja nijesu dobili odgovore.
Jedina mogućnost koju su inspektori isključili je da da je motiv dvostrukog ubistva na Paštrovačoj gori bio pljačka - u Pavićevićevom automobilu ostalo je netaknuto zlato, novac i druge vrijednosti.
U futroli je pronađen njegov otkočeni pištolj.
Pavićević, rođen u Peći, živio na relaciji Bar - Beograd.
Prije likvidacije 1996. godine dva puta je teško ranjavan - prvi put u Beogradu, 13. oktobra 1994. godine.
Nakon što je iz sale u kojoj je trenirao boks krenuo ka automobilu, dva maskirana napadača u njegovom pravcu ispalila su 39 hitaca. Devet je završilo u njegovom tijelu.
Tačno godinu kasnije ranjen je u Baru - čim je izašao iz kuće pokosio ga je rafal.
Majka i sestra pronašle su ga u lokvi krvi pored vozila - bio je pogođen u obraz, vilicu, vrat i rame. Preživio je i tu sačekušu.
Bonus video:
