U sklopu zimske scene Barskog ljetopisa, u Dvorcu kralja Nikole sinoć je otvorena samostalna izložba slika akademskog umjetnika Aldemara Ibrahimovića. Otvarajući izložbu, istoričarka umjetnosti i selektorka likovnog programa Ljetopisa dr Anastazija Miranović istakla je da su likovna i mentalna geografija Aldemara Ibrahimovića satkane od bezbroj senzitvno-kreativnih poticaja, te da tvore svojevrsni lični „kulturni pejzaž“.
"Estetski intervenišući u nepromljenljivom, u prošlosti, umjetnik je čini fantastičnom, metafizičkom, irealnom. Zelene, ljubičaste i žute planine kao masivne magalitske gromade lebde u prostoru, impostirajući se prirodnom lakoćom u fizikum slike, u umjetnikov intimni predio. Aldemarova slika je svojevrstan rožajski ćilim čistih hromatskih sazvučja, geometrizovanih formi, prelijepih koloritnih tkanja, uravnoteženih odnosa svih gradivnih elemenata. Čovjek je u njoj protagonist radnje, i nije isključivo materijalzija ljudske figure. Nerijetko, arhitektura na Aldemarovim slikama poprima karakterne obrise ljudskog. Umjetnikove arhitektonske konstrukcije produkt su vlastite arhitekture uma, izrastaju iz prirode - čvrsto, stameno, oljuđeno, razuđeno. Krovovi, prozori, ograde, obrisi, siluete... čuvaju memoriju rožajske kuće, tipične spratne konstrukcije i s vizura čistih obzorja tvore ličnu arhitekturu samouobličavanja," navela je Miranović.
U katalogu izložbe, ona je zapisala da je pripadnost određenom mjestu i prostoru obdarena osobenošću individualnog življenja “koja se kroz nužnu i simboličku vezanost baš za dati prostor potvrđuje”.
"Otuda je u Aldemarovim slikama upečatljivo izražajna refleksogena moć života. Moć koja nas permanentno upućuje na reakcije i povratke i na sjećanja. I sami nazivi njegovih radova stvaraju prizore-slike, metafizičke i daleke, al ipak svoje, bliske, intimno važne svakom od nas – Zavičaj, Djetinjstvo, Raskršća, Osluškivanje, Oblaci, Jutro... Aldemarov čovjek nije portret konkretne ličnosti, već pesonifikacija univerzalnih ljudskih vrijednosti ovdašnjih prostora - multukulturalizma, multikonfesionalizma i multietničnosti. Višeplanskim, kompozicionim struktuiranjem slike, umjetnik poput kolaža aplicira, mozaički sklapa nezaboravne prizore, čiji je svaki gradivni dio cjelina za sebe – slika u slici," piše u katalogu.
Miranović je o Ibrahimovićevim slikama zapisala i da one “suzdržanim, emotivnim nabojem, kontrolisanim lirsko-apstraknim geometrizmom”, te beskompromisnim poetsko-realnim intimizmom, momentalno plijene toplinom “i žarom istine koju umjetnik nesebično dijeli sa nama”.
Aldemar Ibrahimović rođen je 1962. godine u Rožajama, gdje živi i stvara. Akademiju likovnih umjetnosti završio je u Sarajevu 1986, a postdiplomske studije na Cetinju 2013. Član je ULUCG od 1987. i SULU od 2011, a radi kao gostujući profesor na Državnom univerzitetu u Novom Pazaru.
Za svoj rad osvojio je nagradu ULUCG „Milunović, Stijović, Lubarda“1998, nagradu na proljećnom likovnom salonu Kluba likovnih umjetnosti „Sopoćani“ u Srbiji 1996, nagradu za slikarstvo Crnogorskog likovnog salona na Cetinju 2012, te opštinsku nagradu „30. septembar“ u Rožajama 2000.
Postavka je u Dvorcu narednih mjesec dana.
Galerija
Bonus video:
