Petrovački kasnoantički lokalitet “Mirište” sa mozaicima i Spomen domom “Crvena komuna” ugostio je prve posjetioce, nakon što je saniran objekat koji nadkriva mozaik a koji je bio van funkcije.
U sklopu jednodnevog izleta, 120 učenika u pratnji nastavnika Osnovne škole “Jugoslavija” iz Bara, sa stručnom pratnjom, obišli su petrovačke mozaike i upoznali se sa njihovim kulturno-istorijskim vrijednostima.
Na inicijativu direktorice JU Muzeji i galerije Budve, mr Lucije Đurašković, i konzervatora savjetnika Jova Đurovića, objekat koji nadkriva mozaik je saniran i ponovo stavljen u funkciju.
“Uzrok višegodišnjeg nefunkcionisanja ovog montažnog objekta i njegovo zatvaranje je, kako nebriga o ovom lokalitetu i kulturnom nasljeđu, tako i prirodni faktor, ali i vremešnost samog objekta”, saopštili su iz PR službe “Muzeji i galerije Budve”.
Za mozaik se pretpostavlja da je nastao sredinom četvrtog vijeka, a primjer je simbioze kasnoantičke i ranohrišćanske umjetničke tradicije. Kao takav, označava i same početke ranohrišanske umjetnosti na crnogorskom primorju.
Sasvim slučajno 1902. godine otkriven je fragment mozaičkog poda sa poznatom predstavom triju riba sa jednom zajedničkom glavom, koji danas nije sačuvan. U neposrednoj blizini mozaika pronađeni su i vaza od zelenkastog stakla i nekoliko antičkih novčića koji su potom izgubljeni. 1941. godine pronađena je potpunija, veća i bolje očuvana podna dekoracija još jednog prostora iste građevine. Riječ je o mozaiku koji kompoziciono predstavlja jedinstvenu cjelinu pravougaonog oblika, podijeljenu na dvanaest jednakih polja ornamentom u vidu pletenične prepletne trake, dok je cjelokupna pravougaona površina okružena stilizovanom valovitom lozon obrazovanom od ritmički postavljenih pelti.
“Kasnoantički i ranohrišćanski mozaici otkriveni na području Budve predstavljaju značajna svjedočanstva o vremenu o kome nam, bar kada je riječ o Crnoj Gori, istorija nije ostavila naročiti broj materijalnih dokaza. U likovnoj umjetnosti oni ukazuju na klicu koja će se rascvjetati u srednjevjekovnoj hrišćanskoj umjetnosti”, kazala je istoričarka umjetnosti Lucija Đurašković. Utvrđeno je da se mejdan ovog kamena nalazio u Boki, u Đurićima.
Bonus video:
