Na Dalibora Đurića pucano je i deset dana prije nego je 22. septembra prošle godine ubijen u spuškom zatvoru.
To je pred specijalnim tužiocem Sašom Čađenovićem kazala supruga ubijenog zatvorenika Aleksandara Đurić.
U optužnici protiv Dejana Pavićevića i Miloša Trba, piše da je Đurićeva u istrazi saslušana kao svjedok - oštećeni i da je tada rekla i da nema saznanja o ubistvu svog supruga u krugu Zavoda za izvršenje krivičnih sankcija u Spužu.
“Navodi da je od svog pokojnog supruga saznala da je na njega pucano 12. septembra 2016. godine i to upravo dok se nalazio u ZIKS-u”, piše u dokumentu Specijalnog tužilaštva.
Pavićević i Trbo optuženi su da su bitno doprinijeli još neidentifikovanim osobama da na podmukao način i iz koristoljublja ubiju Đurića.
U spisima se objašnjava da su oni dio kriminalne grupe formirane maja 2016. godine, sa zadatkom da likvidiraju sada pokojnog člana škaljarskog klana.
Tužioci, međutim, još nijesu otkrili ko je organizator, ali ni ostali članovi te mafijaške grupe...
Prema njihovim tvrdnjama, taj klan pripremao je više krivičnih djela - šverc droge, nedozvoljeno držanje oružja i teško ubistvo...
Čađenović u obrazloženju optužnice tvrdi da je materijalnim tragovima dokazano da su Pavićević i Trbo 22. septembra 2016. u jednom danilovgradskom kafiću čekali da egzekutor likvidira Đurića, a potom po zadatku pošli da unište tragove.
Nakon što su dobili signal, piše, vratili su se u Rogame, čekićem razbili zadnje vjetrobransko staklo na automobilu koji je ubica tu ostavio, polili ga benzinom, ubacili više zapaljenih pakovanja hepo kocki i izazvali požar: “Kako bi uništili materijalne dokaze i omogućili izvršiocu da nesmetano pobjegne”.
Kotorani su negirali povezanost sa ubistvom Đurića.
Dokazi
Iako su pred tužiocem negirali da su na dan ubistva Đurića prolazili starim putem od Rogama ka Danilovgradu, signal Pavićevićevog telefona registrovan je u 18:44 u rejonu bazne stanice Spuž C.
“Koji zahvata upravo dio starog puta od Rogama preme Danilovgradu, preko Pričelja, i to upravo dio puta za koji okrivljeni kategorički negiraju da su njime prošli”...
Forenzičari su na osnovu snimka sa nadzorne kamere kafića u kom su Kotorani sjedjeli u Danilovgradu, utvrdili da je Trbo u ruci držao gumeni čekić kojim je razbijeno staklo na automobilu u Rogamima...
Navodi se da su djelovi tog čekića pronađeni u zapaljenom automobilu...
U optužnici piše da su u vozilu pronađeni vilasti i inbus ključ, za koje je vještačenjem utvrđeno da u potpunosti odgovaraju za rukovanje šarafima koji se nalaze na dvonošcu pronađenom na mjestu odakle je pucano na Đurića...
Uloge
U optužnici piše da su Pavićević i Trbo prihvatili da izvršavaju uputstva i naredbe organizatora kriminalne grupe i njenih članova.
Detaljiše se da su oni, između ostalog, bili zaduženi da obezbjeđuju automobile, da prevoze narkotike, izvršioce, saizvršioce i pomagače u izvršenju krivičnih dijela, da prenose poruke između članova organizacije kao i da uništavaju tragove...
Pavićević i Trbo uhapšeni su 22. septembra, par sati nakon što je Đurić u dvorištu spuškog zatvora likvidiran hicem iz snajpera.
Policajci su ih zaustavili dok su se “golfom IV” kretali od Glave Zete ka Bogetićima.
Ubica na obali Zete čekao metu
U tužilačkim spisima piše da je ubica na desnoj obali rijeke Zete čekao da osuđenik izađe u šetnju, a potom pucao u njega.
Đurić je pogođen iz snajperske puške, kalibra 7,9 milimetra.
Projektil mu je nanio prostrijelnu ranu u grudnom košu, polomio drugo rebro sa lijeve strane i dršku grudne kosti, razorio mu lijevo plućno krilo, polomio peto, šesto i sedmo rebro...
Pogođen je u teretani Poluotvorenog odjeljenja spuškog Kazneno popravnog doma, a zrno kojim je izvršeno ubistvo istražitelji su pronašli u magacinskom prostoru ZIKS-a. Ostaci puške iz koje je likvidiran pronađeni su u vozilu “oktavija” zapaljenom u naselju Rogami.
Iz ZIKS-a tvrdili da nijesu imali informaciju da je Đurić ugrožen...
Nakon ubistva Đurića, “Vijesti” su iz više izvora dobile informaciju da je tom Kotoraninu život bio ugrožen i ranije u ZIKS-u, ali tu informaciju tada nije bilo moguće provjeriti u upravi zatvora.
Iz te institucije poslije likvidacije saopštili su da “nije postojala informacija da mu se priprema atentat, odnosno da mu je bezbjednost u Zavodu ugrožena”.
Pojasnili su da je on duže od četiri mjeseca bio u Poluotvorenom odjeljenju.
Uprkos tome, Đuriću zbog ugrožene bezbjednosti nijesu dozvoljavali da koristi slobodne vikende.
Bonus video:
