Braća Branislav i Slobodan Šaranović su više od tri decenije u Beogradu, Beču, Kruševcu, Aleksandrovcu...bili vlasnici lanca kockarnica.
Najpoznatija njihova kockarnica bila je na Slaviji.
KRIK je tokom 2013. godine objavio da je ubijeni Branislav Šaranović uživao poštovanje u kriminalnom miljeu, ali i među političarima. Oni su došli do podataka da je mlađi Šaranović imao ozbiljnu kriminalnu karijeru, te da je bio “format starog kova”...
“Predstavljao je neku vrstu „kuma“ kome su se kriminalci i drugi obraćali za savjet i veze”, naveo je tada KRIK.
Slobodan Šaranović je bio vlasnik više preduzeća u Srbiji, Crnoj Gori i Austriji. Preko srpskih kompanija “Lutrijafilnik” i “40 kamenje”, posjedovao je devet mjenjačnica i nekoliko kockarnica. Bio je vlasnik i firme “Filnik”, sa sjedištem u Beču, uključene u kockarski biznis. U Crnoj Gori su u njegovom vlasništvu bile i kompanije “Slobšar&Cok” iz Budve i “Quercus” iz Podgorice, ugašene 2008. Navodno, te dvije firme su prije gašenja ostavile milionske dugove, zbog neplaćanja poreza državi.
Kolo osvete počinje tokom ljeta 2009. godine kada se Branislav Šaranović sam ponudio kumu Danilu Radonjiću da mu pomogne da pronađe sina Slobodana, koji je nestao u Beogradu. Tokom interne istrage Radonjić i Šaranović dobijaju podatke da je u noći kada je nestao Slobodan posljednji put viđen kako ulazi u automobil Baranina Luke Đurovića, koji je nekoliko godina kasnije poginuo u udesu kod Kotora. Navodno, problem mlađeg Radonjića nastao je jer je u posljednjem momentu odbio da za Đurovićev i klan Luke Bojovića prebaci tovar droge. Očigledno je da je Šaranović tada prilježno vodio istragu, zbog koje je najvjerovatnije i ubijen početkom oktobra 2009. godine na Dedinju. Na njega su dvojica ubica sa motora u pokretu ispalila smrtonosne rafale, kada je parkirao automobil i krenuo prema stanu. Ubijen je na gotovo isti način kao i brat mu Slobodan.
Stariji Šaranović, ozlojeđen zbog ubistva, postavio je u izlog svoje mjenjačnice u Beogradu poruku da će pokloniti šestocifrenu cifru novca onima koji mu otkriju nalogodavce.
U septembru 2011. godine tragično se zavrašava i potraga Radonjića za sinom - njegov automobil izrešetan je u Beogradu, a sa njim je usmrćen i Podgoričanin Dženan Ramović.
Tokom aprila 2013. godine u centru Beograda je ubijen Nikola Bojović, rođeni brak vođe “zemunskog klana” Luke Bojovića, koji se u tom trenutku nalazio u španskom zatvoru.
Tri mjeseca kasnije u Budvi je ubijen i Beograđanin Miloš Vidaković, nakon čega je srpska policija sa kolegama iz Podgorice saopštila da su rasvijetlili ta dva ubistva te da je glavni nalogodavac i organizator Slobodan Šaranović.
Od ljeta te godine Šaranović se nalazio u pritvoru u Spužu, a na relaciji Podgorica - Beograd vodio se svojevrsni pravni ping - pong da li treba ili ne da se izruči sprskim vlastima.
U jednom trenutku vijeće Višeg suda je dozvolilo njegovo izručenje, ali je to brzo poništio Apelacioni sud koji je naveo da za to nema elemenata jer je “ubistvo organizovao u Crnoj Gori”... Nakon troipogodišnjeg vaganja on je 8. decembra 2016. godine pušten iz pritvora u Spužu.
Prije desetak dana u Specijalnom sudu u Beogradu počelo je suđenje grupi optuženoj za organizaciju ubistva Bojovića, ali i Miloša Vidakovića. Na optuženičkoj klupi našli su se Miloš Delibašić, Miloš Vojinović, Saša Cvetanović, Slaviša Novaković i Goran Bojanić, dok se Šaranoviću i Koljenšiću sudilo u odsustvu.
Bonus video:
