Ovogodišnje izdanje zagrebačkog Subversive Film Festivala donosi više od pedeset naslova u sedam sekcija i službeni takmičarski program koji nudi izbor novijih evropskih i svjetskih igranih i dokumentarnih filmova vezanih za ovogodišnju festivalsku temu, a prvi put uvodi se i kratkometražna konkurencija. Osmi Subversive Film Festival: bez (željeznih) ograda otvara trećeg maja u bioskopu “Tuškanac” dobitnik Zlatnog medvjeda 65. Berlinala, iranski film “Taksi” Džafara Panahija.
Subversive Film Festival i dalje nastavlja da promoviše sineaste koji koriste film kao oruđe slobode izražavanja i nastoje da srušie raznorazne (željezne) ograde poput režisera/taksiste Panahija, čijim se manifestom za slobodu filma i otvara ovogodišnji takmičarski program.
Uz “Taksi” iz igrane konkurencije izdvaja se “Ejzenštajn u Guanajuatu”, sjajan novi film Britanca Pitera Grinaveja o meksičkoj avanturi slavnog ruskog sineaste i britanska humoristička drama “Ponos” o neočekivanom susretu LGBT aktivista iz mitske londonske knjižare “Gay's the World” i velških rudara koje je spojio zajednički prezir prema neoliberalnoj politici Margaret Tačer s Bilom Najtijem i Imeldom Stanton u glavnim ulogama.
Iz dokumentarne konkurencije izdvaja se “Dugi niz godina”, Nikolausa Geyrhaltera i izraelski dokumentarac “Cenzurisani glasovi” o nedavno objavljenim, dugo godina cenzurisanim intervjuima s izraelskim vojnicima nakon Šestodnevnog rata.
Nagrada “Wild Dreamer” ove godine biće dodijeljena američkom reditelju Džošui Openhajmeru, prvenstveno zbog iznimno subverzivnog filmskog opusa, ali i zbog predanog aktivizma. Iako nas ovaj sanjar više suočava s noćnim morama istorije, miljama udaljenim od bezbrižnih snova, nagrada nije mogla otići u bolje ruke. U saradnji s Restartom, Openhajmer će održati i festivalski masterklas u kojem će otkriti kako je biti “dokumentarista među masovnim ubicama”.
U okviru omaž sekcije biće priređeno podsjećanje na Alekseja Germana, po mnogima najvećeg ruskog reditelja nakon Andreja Tarkovskog i premijerno prikazivanje njegovog filmskog testamenta i po mnogima najvažnijeg ruskog filma 21. vijeka “Teško je biti Bog”.
Filmski esej zbog svojeg transformativnog potencijala u posljednjih dvadesetak godina predstavlja sve intrigantniji predmet filmske rasprave. Laurent Cantet, Gaspar Noé, Bruno Dumont, Soon-Mi Yoo, Radovan Tadić i Johan van der Keuken neki su od autora čiji će esejistički filmski radovi biti prikazani u okviru ove antižanrovske sekcije.
U sekciji “Film filozofija” publika će moći da pogleda posljednje svjedočanstvo francuskog filozofa Žila Deleza njegov “1001. plato” u formi filmskog intervjua.
Bonus video:
