Svoj novi film “Kruna” čije snimanje počinje na ljeto režiser i scenarista Vasilije Nikitović smjestio je u “bajkoviti mikrokosmos u kom su egzotični kraljevi i princeze, prosjaci i ljubavnici značajno različiti od svojih filmskih prethodnika koji su ‘sakupljali perje’ i u ‘domovima za vješanje letjeli u nebo’”.
Komplikovan scenario u čijem su stvaranju pored Nikitovića učestvovali Dušan Bulić, Aleksandar Karajović, Dragoljub Stojković i glumac Dragan Jovanović, nosi sa sobom u produkcijskom smislu veliki izazov sa kojim će se uhvatiti u koštac, ako sve bude teklo po planu u junu, kad je planiran početak snimanja.
Više o filmu za “Vijesti” priča Nikitović...
Vaš prošli film “Četiri ruže” bio je veoma uspješan. Tada je donio krimi priču sa primjesama komedije. Međutim, novi film donosi priču o Romima. O čemu se zapravo radi i koliko će žanrovski biti sličan prethodnom?
Svijetu u kojem živimo hitno je potrebno malo smijeha i malo više smisla. Zato smo zamislili jednu priču koja će na duhovit način doprijeti do srca gledalaca, otključati ih, i kao i u svakom umjetničkom djelu, postaviti niz dilema i ostaviti da svako pronađe svoj odgovor na putu od bioskopske sale do kuće.
Kruna je bajka, akcija, komedija, mjuzikl.... To nije film o Romima, kao što ne postoje filmovi o Srbima ili Amerikancima, već film sa univerzalanim motivima i vrijednostima. Glavni akteri jesu, igrom slučaja Romi, koji odluče da za svoje vjenčanje ukradu krunu od kraljice jednog današnjeg kraljevstva.
Ko su pravi kraljevi, Romi slobodni duhom ili hladna kraljevska krv, otkriće se tek na bioskopskom platnu. Film “Četiri ruže” žestoko se opirao da bude dio žanra. Kao što već vidite, još će kompleksnije biti sa filmom “Kruna”.
Za prošli film bili ste koscenarista, režirali ga, producirali. I ovoga puta jedan ste od scenarista i režiraćete ovu priču. Da li jedan umjetnik mora da bude “na sto strana” da bi projekat bio upješan i koliko je teško naći pravi tim?
Jednu sekundu filma čine 24 pokretne sličice. Iza svake te sličice u filmu stoji tim od najmanje 100 ljudi. Ukoliko jedan šraf pukne, avion će pasti. Reditelj je pilot, producent je vlasnik aviona. Ukoliko film padne, reditelj gine, a producent ostaje bez para i bez aviona. Moj stav je da je za gledaoce u avionu sigurnije ako su pilot i producent jedna ista osoba. Gledaoca ne zanima da li je kreativni tim bio usaglašen, kakav je bio ketering na snimanju, ili da li su producent, reditelj i scenaristi bili u ljubavi. Gledalac je sudija koji ima suvereno pravo da kaže: Ovo je fantastično ili pak, ovo je baš teško sokoćalo.
Film je podržao Filmski centar Srbije. Iako se ne radi o velikoj svoti novca, a svjesni smo činjenice da neke zemlje više ulože u studenske kratkometražne filmove, možemo li se onda nadati napretku kinematografije i svjetskoj produkciji ili važi ona stara - “koliko para toliko muzike”?
Uz podršku Filmskog centra Srbije, u prethodnoj godini u bioskopima smo gledali dvocifreni broj igranih filmova. Ja ne poznajem producenta ili reditelja u Srbiji koji u zadnjih nekoliko godina nije dobio sredstva za najmanje jedan igrani film. Ronaldo jednim šutom fudbalske bubamare otprilike prihoduje budžet prosječnog srpskog filma. Doktor koji djeci svakodnevno spašava živote moraće da radi deset godina za sredstva koja jedan filmadžija dobije kao pomoć države. Gdje je sad tu smisao, to je ono pitanje s početka koje nas i pokreće da stvaramo i pitamo se o svijetu kojem “uvijek fali para i muzike”. Filmu “Kruna”, sigurno je, neće faliti muzike.
Hoćete li se sa ovom pričom prijaviti na još neke konkurse?
Film “Kruna” izaći će na konkurs za koprodukciju Filmskog centra Crne Gore. Kao i u slučaju Filmskog centra Srbije, podrška kolega i prepoznavanje od strane institucija države, da je naš film značajan za razvoj kulture i društva uopšte, jednako je važno, ako ne i važnije od samog novca.
Interesantno je da podršku državnih instituacija često nemaju komedije, pa čak ni krimi priče kakve se najčešće snimaju u posljednje vrijeme, jer ih ne smatraju za umjetnički žanr. Koliko je teško napraviti balans i imati priču koja će se jednako svidjeti članovima komisija i žirija na festivalima, ali i publici koja puni bioskope?
Kad reditelj i producent svoj film proglase umjetničkim, tu nešto grdno ne valja. Čak se i kod dodjele nagrada na priznatim umjetničkim festivalima, sve češće može čuti pitanje običnog gledaoca - Da nije posrijedi nešto drugo, a ne kvalitet ili nerazumljiva umjetnosti?
Komedija je najteža moguća i scenaristička i glumačka forma, pa se kod kolega filmadžija često bježi od mogućeg faula na tom polju. Ujedno nas društvene mreže svakodnevno bombarduju sa stotinama duhovitih doskočica, tako da je zbog zasićenja forama i fazonima jako teško da više ikada u filmu prežive duhovite replike ili scene. Što se tiče kreativnog tima filma “Kruna”, mi jednostavno znamo da ćemo iskrenom emocijom i pravom dramom jednako biti zanimljivi, duhoviti i idejno duboki da pitanje razumijevanja, prihvatanja i sviđanja publici ne dovodimo u pitanje.
Da li ćemo se dopasti kritici i festivalskim žirijima? Ne znam. Samo znam da bi nam uopšte i razmišljanje o kritičarima i nagradama uzaludno trošilo i vrijeme i energiju. Vjerujemo u sebe i ozbiljni smo u namjeri da napravimo dobar posao. Poslije toga mogu i zvona i praporci.
Kad počinje snimanje “Krune”, koliko se sjećam bilo je najavljeno za septembar prošle godine? Jeste li već završili pregovore sa glumcima?
Snimanja filma “Kruna” zakazano je za početak juna, dok premijeru možemo očekivati u decembru ove godine.
Moj poziv glumcima, koji su zajedno sa mnom prošli vatreno krštenje kroz film “Četiri ruže”, odmah je postao dogovor da zajedno nastavimo uspješnu i prijateljsku saradnju u filmu “Kruna”.
Pošto ste aktivno učestvovali u pisanju scenarija, jeste li već tada znali koje ćete glumce zvati da igraju?
Kralj Roma, policajac, panter, mladoženja i mlada, ambasador, kraljica, muzičari, rođaci, braća, sestre i djeca, i još mnogo zanimljivih karaktera i likova odabrali su svoje glumce tokom samog pisanja scenarija. Samo se od sebe složilo ko će tumačiti koji lik u filmu “Kruna”. Likovi sami pronalaze glumce, a ja sam tu da prepoznam te metafizičke veze. To je čarolija stvaranja filma.
Reditelji se često oslanjaju na popularne glumce i gotovo da se utrkuju koliko će trenutno aktuelnih glumaca igrati u njihovim projektima. Zbog toga su mnogi dobri glumci u sijenci i čekaju svoju priliku. Jeste li i Vi jedan od onih koji ide “na sigurno”, ili se radije opredjeljujete da kroz Vaše projekte talenat iskažu i oni sa manje iskustva?
Ako stvaranje filma vidimo kao ljubav prema umjetnosti i naivni poriv da utičemo da život ljudi što više liči na bajku, onda taj Sizifov kamen morate da gurate sa ljudima sličnih mentalnih frekvencija. Sa ljudima kojima je vaš film značajan isto koliko i vama. To je osnovni princip odabira svih saradnika. Glumaca, scenarističkog tima, snimatelja, kompozitora, scenografa, kostimografa, tonca, rasvetljivača, i tako do onih već pominjanih 100 ljudi. Po pravilu su to ljudi koji su poznati publici i popularni baš zbog svoje požrtvovanosti u projektima i svog profesionalnog kvaliteta. Cjelokupni tim filma “Kruna” ipak se najviše obraduje kada se našem projektu pridruže mladi talenti, tako da, pored dugog spiska glumačkih bardova i velikih filmskih zvijezda, već možemo najaviti i dvije sjajne mlade glumice, Anđelu Jovanović i Anju Pavićević. Što bi rekli fudbalski treneri biće to “spoj mladosti i iskustva”. Suština je da pronađemo pravu alhemiju, i da zaokružim - Ko vam danas ponudi smisao i smijeh, dobija - “Krunu”
Bonus video:
