Crnogorski violončelista mr Bogdan Asanović održaće danas solistički koncert u Oklahomi, u Sjedinjenim Američkim Državama, u Radke teatru lijepih umjetnosti na Univerzitetu Centralna Oklahoma (UCO) čiji je student i sam bio. Asanović će održati i majstorsku radionicu za studente tog univerziteta.
Asanović u razgovoru za “Vijesti” ističe da je i ranije tamo držao masterklasove, jer je osnovne i magistarske studije završio na UCO, ali će ovo biti njegov prvi solistički koncert. Na repertoaru kojim će se predstaviti su djela J. S. Baha, J. Dalabaka i V. Mocarta. Koncert i radionica se održavaju u organizaciji Brisch Centra za istorijsko istraživanje performansa.
“Uvijek je sloboda umjetnika kao autora koncerta da odabere program i kompozicije za svoj nastup. Ovoga puta od mene su tražili da se konkretno baziram na baroknoj muzici koja je i fokus istraživanja ovog programa, tako da sam odabrao djela za koja smatram da će publici biti najinteresantnija, a koja najbolje odgovaraju i predstavljaju barok. Pored toga, prilikom svih nastupa pokušavam da upoznam publiku sa nečim novim, iako su to uvijek maestralne kompozicije koje su ljubiteljima klasične muzike veoma bliske. Naravno, od ljudi koji ne prate klasičnu muziku se teško može očekivati da prepoznaju neka djela, a nekada i da im se ona dopadnu, ali svakako smatram da treba propagirati muzičko nasljeđe i kvalitet klasike”, kaže Asanović i dodaje da klasična djela predstavljaju virtuoznost kompozitora koja je teško dostižna danas.
“Teško da ćemo ikada dostići tu savršenost koja je stvorena tokom istorijskih umjetničkih epoha, a toga sam svjestan i ja kao umjetnik... Klasična muzika je začetak svega, iskonska umjetnost koja traje”, ističe on.
Posjeta Asanovića, koji je i profesor na Muzičkoj akademiji na Cetinju, profesor violončela i direktor Muzičke škole „Andre Navara“, predstavlja nastavak saradnje između Umjetničke škole za talente “Andre Navarra”, UCO i Muzičke akademije Cetinje.
Bez obzira na umjetničke, ali i pedagoške obaveze, mladi crnogorski violončelista ističe da je izazov uskladiti sve obaveze i dodaje da on nikada nije stekao osjećaj zaposlenosti, jer voli i uživa sve u šta se upustio.
“Ja otkad se bavim muzikom, otkad učim, sviram, usavršavam se, otkad se bavim pedagoškim radom, nemam osjećaj da radim i da imam posao zbog toga što sve ovo radim iz ljubavi i onda je mnogo lakše, iako je izazov uskladiti sve to. Pokušavam i mojim đacima da prenesem tu ljepotu učenja, usavršavanja, sviranja, komponovanja”, kaže Asanović koji je sa svega četiri godine krenuo u “pohode na violončelo”.
Za njegove rane početke bavljenja muzikom i sviranja violončela, mladi Asanović u razgovoru za “Vijesti” ističe da je zaslužan njegov otac, Aleksa Asanović, osnivač prve škole violončela u Crnoj Gori, pa onda i ne čudi što je sa četiri godine svirao prve tonove.
“S obzirom na to da ne postoji dovoljno mali instrument koji vi kao četvorogodišnjak možete svirati moj otac je došao na ideju da mi prilagodi violu tako što će joj dodati nogu, pa sam ja na violi učio da sviram violončelo. (smijeh) Kako su to bile jedne veoma loše godine za društvo, jer sam odrastao tokom devedesetih, muzika je za mene kao dječaka bila bijeg od tih drugih okolnosti. Izolovao sam se tako od svakodnevice koja se ticala rata i svega što se na našim prostorima dešavalo. To muzika inače i nudi, a tako mi se razvila ljubav, pa sam se i kasnije usmjerio na muziku, a posebno na violončelo jer je to instrument koji je najbliži ljudskom glasu, njegovom zvuku. Violončelo proizvodi prilično topao zvuk i veoma je univerzalan, sve može ispratiti”, kaže on.
On je rođen 1988. godine u Podgorici, gdje je sa četiri godine počeo da uči violončelo u muzičkoj skoli “Andre Navarra”. Diplomirao je u klasi njemačke violončelistkinje Tes Remi Šumaher na UCO. Tokom prve godine studija osvojio je i UCO Concerto Competition gdje je kao nagradu dobio priliku da izvede Hajdn Koncert za violončelo u C-duru sa UCO simfonijskim orkestrom na završnom koncertu Akademije i jedini je brucoš koji je osvojio to priznanje. Nakon toga je nastavio da niže brojne nagrade i nastupe.
U razgovoru za “Vijesti” najavljuje i par nastupa koji ga očekuju na ljetnim festivalima u Crnoj Gori, u Srbiji, a planira i nove koncerte u Americi.
Neiskorišćeni muzički potencijal problem Crne Gore
S obzirom na svoje bogato iskustvo, kako usavršavanja tako i nastupanja u Crnoj Gori i inostranstvu, Asanović ocjenjuje da je možda najveća problematika naše države neiskorišćeni muzički potencijal.
“Smatram da je situacija takva da u Crnoj Gori postoji puno potencijala koji se ne iskorišćava. Imamo talentovane ljude, ali treba dodatno osnažiti našu umjetničku scenu. Mislim da je veoma pozitivna stvar opera ‘Boemi’ koja je izvedena u Crnogorskom narodnom pozorištu i nadam se da će biti još takvih događaja. Mislim da je, ipak, najviše odgovornosti i zadataka na muzičarima, umjetnicima da promovišu i predstavljaju klasičnu muziku kojom se bave i tako je približe domaćoj publici koja, pored nekih festivala, nema često priliku da se upozna sa klasikom”, poručuje Asanović koji je prepoznao i to da se klasična muzika predstavlja kao “poziv ili zanimanje” od kojeg nije lako živjeti i često se zaobilazi.
“Najveći problem je taj što talentovani mladi ljudi koji bi se možda i bavili ovim poslom, klasičnom muzikom, bivaju previše demotivisani jer im se ovaj poziv predstavlja kao težak za stvaranje karijere, za život uopšte... Međutim, muzika pruža više i sa klasičnom muzikom se može dalje dogurati, jer je potrebno (samo) da budete dobri, a onda ćete svojim kvalitetom i dokazati sebe i pronaći put u karijeri, dok svaki drugi posao danas zahtijeva poznavanje jezika i posjedovanje raznih drugih sposobnosti da biste se mogli istaći i napredovati. Muzika je jezik koji svi razumiju, a ako ga savladate onda se dobije prilika i da se putuje i usavršava, a sa tim dolazi i usavršavanje na svakom polju. Dakle, u muzici sve najviše zavisi od vas samih”, smatra Asanović.
Bonus video:
