Kulondr: Džez danas nije baš najbolje shvaćen u svijetu

Francuski pijanista i kompozitor Loran Kulondr održaće večeras koncert sa svojim bendom i predstaviti novi album “Meva Festa”, u Podgorici, a povodom Međunarodnog dana džeza

1417 pregleda 0 komentar(a)
Loran Kulondr, Foto: Jean Baptiste Millot
Loran Kulondr, Foto: Jean Baptiste Millot

Jedan od najboljih francuskih pijanista i kompozitora mlađe generacije Loran Kulondr (Laurent Coulondre) nastupiće danas sa svojim džez ansamblom u Podgorici, u Kulturno-informativnom centru “Budo Tomović” u čast obilježavanja Međunarodnog dana džeza.

Program u velikoj sali KIC-a počinje u 20 časova, a na repertoaru će biti kompozicije sa Kulondrovog novog albuma “Meva Festa” koji je inspirisan ritmovima latin džeza. Predgrupa francuskom džez sastavu biće podgorički fjužn trio “Purple Grain”. Koncert su podržali Sekretarijat za kulturu Glavnog grada i Ministarstvo kulture i medija Crne Gore, a ulaz je slobodan.

Pijanista i kompozitor u razgovoru za Vijesti kaže da se raduje prvom velikom koncertu pred crnogorskom publikom, ali prenosi i pozitivne utiske sa nastupa u šarmantnom podgoričkom lokalu na Ribnici.

“Želim da prisutni osjete energiju svih muzičara iz benda, da osjete taj groove i uticaj svih tradicionalnih ritmova iz svijeta i da budu iznenađeni mješavinom različite kulture i muzike!”, priča on i detaljnije o tome govori u intervjuu.

Promo
Promofoto: Promo

Kulondr je nekoliko puta do sada osvojio prestižnu francusku nagradu “Victoire du Jazz” u kategorijama: Najbolji novi umjetnik i Najbolja instrumentalna izvedba. Kritičari francuskog džez časopisa “Jazz Magazine” proglasili su ga najboljim muzičarem 2020. godine, a iste godine mu je Francuska džez akademija dodijelila nagradu “Francuski album godine” za album “Michael on My Mind” koji je posvećen velikanu džeza Mišelu Petrućjaniju, koji je imao veliki uticaj na njegovu karijeru. Među brojnim drugim priznanjima, Kulondr je dobio i titulu “Yamaha Artist” i primio dragocjenu podršku od Fondacije BNP Paribas za razvoj svojih umjetničkih projekata. U razgovoru za Vijesti govori i o svom doživljaju nagrada, ali i planovima za dalje.

Koncertira širom Francuske, Evrope, a ostvario je turneje u Kini i Japanu, a otkriva i koji koncert će zauvijek pamtiti.

Na Međunarodni dan džeza nastupićete u Podgorici. Koliko je to poseban datum s obzirom na to da slavi džez muziku i je li koncert utoliko značajniji?

Dan džeza postaje sve popularniji i poznatiji u svijetu! Na današnji dan svirati sa svojim bendom u nekoj novoj zemlji u kojoj nikada do sada nisam bio, čini me veoma srećnim i zaista se radujem susretu sa crnogorskom publikom!

Kakvo mjesto danas ima džez na svjetskoj muzičkoj sceni, uzimajući u obzir različite druge popularne žanrove, tehnologiju, finansijsku podršku, trendove među publikom i izdavačkim kućama?

Džez (kao da) se sve više zbunjuje, miješa, kombinuje i nije baš najbolje shvaćen u svijetu, ali i dalje postoji zaista jaka zajednica strastvenih ljudi širom planete koji pokušavaju da dijele “dobru muziku”. Za mene sada “džez” ne znači nešto konkretno, bilo bi mnogo bolje reći samo “dobra muzika”, jer možete na milion načina da svirate i stvarate džez, a ljudi samo treba da budu radoznali.

U današnjem vremenu, kada čitav svijet sve više postaje lud, naravno da kultura nije prva stvar o kojoj će ljudi razmišljati. U tom kontekstu, mediji baš i ne žele da podrže i predstave nešto što može da “uzdigne” ljude na taj način, već je bitna gledanost i popularnost, oni prate svoje TikTok kanale, televizijske emisije i slično...

Šta publika može očekivati od ovog nastupa, jeste li nešto posebno pripremili, a sa druge strane, imate li Vi neka lična očekivanja?

Samo želim da se publika osjeća dobro i da se lijepo provedu! Takođe, želim da osjete energiju svih muzičara iz benda, da osjete taj groove i uticaj svih tradicionalnih ritmova iz svijeta i da budu iznenađeni tom mješavinom različite kulture i muzike! Ako bi prisutni bili iznenađeni našim rezovima, prelazima, različitošću zvuka, bio bih veoma srećan!

Predstavićete repertoar sa svog novog albuma, “Meva Festa” koji je inspirisan ritmovima latin džeza. Da li se ovaj album i koliko oslanja na afro-kubanski ili afro-brazilski džez i šta Vam kao autoru i pijanisti latin džez pruža u odnosu na tipični, američki džez?

“Latinska muzika” je u mom DNK! To znači mnogo više od standardnog uticaja svinga ili muzičke dvorane. Mogu da ubacim neki “dance” ritam, mogu da dodam i neki afrički uticaj ili da koristim horne na različite načine i u drugačijim stilovima, svakako neobičnim, zabavnim, ali dobrim. Džez mi takođe pruža mogućnost da pomiješam sving sa afro i brazilskom muzikom! Kako na klavir više gledam kao na “ritam” instrument sa nekim notama, to mi pomaže da dobijem više, više intenziteta u svemu!

Koja je Vaša inspiracija prilikom muziciranja i stvaranja muzike, šta Vas vodi, te koliko se prepuštate improvizaciji ili prikazu virtuoznosti?

Ne želim da koristim virtuoznost samo zarad virtuoznosti. Dakle, prije svega želim da budem inspirisan nečim što se dogodilo ili nečim što vidim ili nekim na ovom svijetu, takođe i nekom kulturom. I onda, ako virtuoznost može da pomogne i doprinese da muzika eksplodira, “poludi” i dosegne daleko, onda je mogu (is)koristiti.

U subotu ste nastupili i u podgoričkom baru Itaka. Svirali ste sa poznatim muzičarima iz Evrope, a sastav su činili: crnogorski džez bubnjar Slaven Ljujić, saksofonista iz Berlina Ben Kraef i bas gitarista Marthe Linley iz Francuske. Kako je došlo do te saradnje i kako ste zadovoljni nastupom, međusobnom kompatabilnošću?

Znate, ja većinom nastupam samo u pozorištima i na festivalima širom svijeta, ali i dalje volim da sviram u nekim klubovima. Ovog puta sam otkrivao zaista prelijep bar/klub sa nevjerovatnom publikom koja podržava živu muziku, doživljava je, pleše uz nju, čak i plače!

Interesantno je, na neki način i suludo, to što sam došao pravo iz Pekinga, iz Kine, promijenio sam tri leta i bio sam potpuno u nekom džet-legu, tipa bunovnost i umor, kada sam stupio na scenu. Ipak, energija i susret sa tri muzičara koje ste spomenuli, dali su mi mnogo energije i dobre vibracije tako da smo svi zajedno baš uživali!

Naša saradnja je počela u Francuskoj kada me je Žak Pauper iz Couleur Jazz-a zamolio da sviram u centru scenskih umjetnosti “La Seine Musicale” blizu Pariza... Upravo tamo sam upoznao Slavena koji je svirao sa svojim bendom i mojim dobrim prijateljem, saksofonistom Baptistom Herbinom. Odmah smo se razumjeli i povezali! Mjesec dana nakon toga Maja Popović me je pitala da li bih volio da dođem da nastupim u Crnoj Gori sa svojim bendom. Tako smo se direktno potrudili da se desi i neka saradnja i da sviramo zajedno sa Slavenom i eto, desilo se!

Nakon Crne Gore, nastavljate turneju i po Francuskoj, a do sada ste nastupali širom Evrope, kao i u Kini i Japanu. Da li neki nastup posebno pamtite ipo čemu? Kakvi su planovi za dalje?

Pa, ja sam stalno na turneji, praktično svuda! (smijeh) Ova posljednja turneja traje tri sedmice uzastopno i obuhvata Francusku, Kinu i Crnu Goru.

U maju ću raditi u Madridu u Španiji na albumu džez pjevača iz Bilbaa, takođe ću svirati na festivalu “Jazz a Saint Germain” u Parizu i “Jazz Sous Les Pommiers” u Kutansu (Coutances) u sjevernoj Francuskoj, a tu je i poneki klavirski solo u Belgiji. Biće i još nekih festivala širom svijeta...

Ako bi trebalo da navedem samo jedan koncert koji pamtim i koji će mi zauvijek ostati u sjećanju, možda bi to trebalo da bude kada sam nastupio na Stingovom koncertu u Beču, “Sting in Jazz a Vienne”, koji se održao u nevjerovatnom rimskom amfiteatru “Theatre Antikue”. To je, sasvim sigurno, jedna od najnevjerovatnijih stvari u mojoj karijeri.

Lauren Coulondre
Lauren Coulondrefoto: Promo

Da li biste nešto dodali?

Vidimo se u KIC-u “Budo Tomović” večeras u 20 časova! Nagrade su dokaz da neko vjeruje u vas i da ste na pravom putu.

Više puta ste osvajali prestižnu francusku nagradu "Victoire du Jazz", a kritičari džez časopisa "Jazz Magazine" proglasili su Vas najboljim muzičarem 2020. godine kada Vam je Francuska džez akademija dodijelila nagradu "Francuski album godine", a tu je i titula "Yamaha Artist" i podrška od Fondacije BNP Paribas za razvoj umjetničkih projekata. Kako doživljavate sva ta priznanja i kako to utiče na Vas?

Zaista je lijepo dobiti priznanje od profesionalaca i stručnjaka u vašoj oblasti, jer vam to govori i potvrđuje da ste na dobrom ste putu, da vam dobro ide, a onda negdje i da nastavite sa time što radite i da neki ljudi vjeruju u vas. Nagrade su od značaja i pomažu vam da vjerujete u sebe, u svoju muziku i sopstvenu karijeru. Takođe, finansijska podrška Fondacije BNP mi je mnogo značila i pomogla mi da lako kreiram i pokrenem svoj projekat života bez granica!

Petrućani mi je promijenio život kao devetogodišnjaku

Nagrađivani album "Michael on My Mind" koji smo već spomenuli, posvetili ste Mišelu Petrućaniju, velikanu džeza koji je imao veliki uticaj na Vas i Vašu karijeru. Na koji način Vas je on oblikovao i da li je još neko bio od uticaja na Vaše muzičko sazrijevanje i oblikovanje?

Mišel je prvi pijanista i džez umjetnik kojeg sam slušao! Imao sam devet godina i to mi je promijenilo i usmjerilo život! Direktno sam zamolio roditelje da zasviram i da počnem učiti improvizaciju! Zaista volim njegovo sviranje, njegovu virtuoznost i jasnoću sviranja! Pored njega, naravno da postoji još mnogo inspiracije iz prošlosti i sadašnjosti, a takođe me svakodnevno inspirišu i neke nove stvari.

Većinom nastupam samo u pozorištima i na festivalima širom svijeta, ali i dalje volim da sviram u nekim klubovima. Ovog puta sam otkrio zaista prelijep bar/klub sa nevjerovatnom publikom koja podržava živu muziku, doživljava je, pleše uz nju, čak i plače!

Bonus video: