Nedavno je u Parizu, uoči novogodišnjih praznika, u 78. godini, umro književnik i književni teoretičar dr Milivoje Pejović, rođen u selu Kozica, opština Pljevlja.
Gimnaziju je završio u Pljevljima, a u Beogradu je studirao na odsjeku Jugoslovenska književnost i srpskohrvatski jezik. Godine 1958. produžio je studije u Francuskoj, gdje je diplomirao, završio postdiplomske studije i doktorirao.
Zatim je nastavio naučnoistraživački rad iz oblasti opšte i uporedne književnosti i teorije književnosti.
Objavio je više naučnih radova i sudjelovao u redakcijama enciklopedijskih izdanja kao autor brojnih tekstova. Od objavljenih knjiga ističemo one koje su imale najviše odjeka: Prust i Dostojevski; Branislav Nušić, majstor srpskoga pozorišta;
Poezija i egzistencija, u osvrtu na slovenske književnosti; Studije; Dante Aligijeri, poetska svijest i djelo; Dante u slovenskom svijetu; Izučavanje odnosa djela Prusta i Dostojevskog; Marsel Prust, filozofsko djelo; Dostojevski, psihološko vrijeme i vječnost.
U tumačenju književnog djela njegov pogled je zasnovan na filozofiji egzistencije, a književnost se javlja kao religija čovjeka naučnog doba. Pejović je živio više od pedeset godina u Parizu, pisao na francuskom jeziku i bio član Udruženja književnika Francuske i Međunarodne slovenske akademije nauka u Sank Peterburgu.
Bio je jedan od rijetkih teoretičara književnosti u južnoslovenskoj dijaspori, prema kojoj se odnosio s rezervom čovjeka koji je i sam bio žrtva ideologije.
Bonus video:
