Više desetina zainteresovanih bili su prvi koji su mogli da uživaju u radovima mlade crnogorske umjetnice Katarine Laković u okviru izložbe kojoj je dala naslov “Kod”.
Jedan od glavnih motiva i inspiracija njenih dosadašnjih djela i ovdje je prisutan u smislu zalaska u nesvjesno, ono što je dio nas, a što je skriveno. Ona je ranije “Vijestima” kazala da je ova serija crteža put do pronalaska njenog ličnog koda. Takođe, kroz metaforu koda upisanog u svako živo biće, ona je istakla i vezu čovjeka sa prirodom i planetom.
Na zidovima galerije “Klub”, koja pripada Centru savremene umjetnosti u Podgorici, a gdje je u utorak veče otvorena izložba “Kod” od 19 časova, najvećim dijelom nalazili su se crteži malog formata, dok je njih desetak bilo većeg gabarita.
“Kôd je serija crteža rađenih laviranim tušem. On je proizvod razmišljanja o temama koje mi je nametala podsvijest. Svaki čovjek negdje u sebi, u svojoj podsvijesti, u svojoj dubini - ima zapisan ‘kôd’ o svom i o nastanku svega što ga okružuje, te posebno: nastanku cjelokupnog kosmosa. Kôd je riječ kojom se to može definisati, ali u suštini - to je put ka spoznaji stvari kojih čovjek nije svjestan. Problem je definisanje ove teme putem misli i upravo zbog toga sam u ovoj seriji crteža pustila podsvijest da kroz linije, površine, tačke i druge elemente predstavi svoje viđenje koda (ili, ponekad, samo djelića koda). U svakom crtežu možemo naći sličnosti nekih elemenata sa elementima iz prirode: od ćelija i mikroorganizama do podsjećanja na planete, na univerzum, na svakodnevna dešavanja u prirodi kojih smo istovremeno i svjesni i nesvjesni”, poručila je Laković uoči izložbe.
Ono što je u ovoj njenoj izjavi opisano lako je vidljivo na njenim radovima. Na svakom je zastupljena kružna forma u kojima se mogu vidjeti razne stvari koje sačinjavaju svakog čovjeka, ali i koje su osnovni elementi života na našoj planeti. Posmatrači će na crtežima moći da primjete plod, mozak, oko, planetu, atom, oblak, vatra... Svi su radovi na prvi pogled slični, a opet svaki unutar sebe ima značajne razlike, podsjećajući na otiske prsta, koji su opet sami za sebe poseban kod po kojem se svako od nas razlikuje.
“Kod - posebna jedinica koja definiše sve, pa i nas same. Ne postoje dva ista, pa čak ni slična, a od iste smo materije. Igra beskonačno kombinacija sažima se u sitnim, nama nevidljivim ćelijama. Koliko god učili i saznavali, jedino što shvatamo iznova i iznova, jeste koliko još ne znamo. Jedno odgovoreno pitanje otvara brojna druga. Ali naše najsitnije ćelije i njihovi procesi liče na najveće nebeske događaje. U tom svojevrsnom paradoksu, umjetnica Katarina Laković pronalazi svoju inspiraciju. Ćelija je materijalno skladište koda, taj zbir ogromnog broja informacija koja određuju šta će i kako biti, što će se dogoditi. Katarina, oslanjajući se na nauku, a sebi dajući umjetničku slobodu, stvara radove koji predstavljaju različite faze i oblike, tipove i razvoje ćelije. One ne simbolišu samo fizički rast i razvoj, već i transformaciju i razvoj duha”, dodatno je objasnila istoričarka umjetnosti Anja Marković.
Katarina Laković je osnovne i specijalističke studije završila na Fakultetu vizuelnih umjetnosti Univerziteta Mediteran - studijski program Dizajn vizuelnih komunikacija. Tokom osnovnih studija učestvovala je u brojnim radionicama i konkursima, a tokom specijalistikih u izradi murala u četiri različite ustanove. Svoje crteže je izlagala na Podgorica Art Festivalu 2018, a u oktobru 2019. seriju radova u Dvorcu Petrovića na Kruševcu, u sklopu izložbe “Bio-kosmos”, koja je bila produkt saradnje Fakulteta vizuelnih i Ministarstva nauke.
Bonus video:
