Slike Mihaela Milunovića u beogradskom MSU: Između snova i katastrofa

Već od najranijih serija slika i crteža, u fokusu Milunovićevog zanimanja je višeznačnost simbola kao sredstva složene komunikacije između pojedinca, kolektiva i svijeta koji ih okružuje

4050 pregleda 35 reakcija 0 komentar(a)
Slika za izložbe u MSU, Foto: MSU
Slika za izložbe u MSU, Foto: MSU

Muzej savremene umetnosti u Beogradu (MSUB) otvorio je u Galeriji-legatu Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića izložbu “Ukrštanje/Teritorija i sopstvo” Mihaela Milunovića koja predstavlja umjetnikov suptilan kritički pogled na društvenu realnost savremenog globalnog svijeta ozračenog kapitalom.

Milunović posljednje tri decenije, koliko je aktivan na domaćoj i međunarodnoj umjetničkoj sceni, vezuje svoju praksu za kontinuirana eksperimentisanja različitim likovnim disciplinama i vizuelnim izrazima, dok tematska interesovanja najšire usmjerava na istraživanja istorijskih i savremenih fenomena manifestovanja sociopolitičkih, kulturnih i ideoloških sistema i konteksta. Milunovićevo temeljno proučavanje društvene i vojne istorije, mitologijâ, religijâ, raznolikog umjetničkog nasljeđa, nauke, sfera popularne i masovne kulture otvorilo mu je prostor trajnih mogućnosti u reinterpretacijama divergentnih vizuelnih, idejnih, narativnih sadržaja, na kojima gradi i dalje konceptualno razvija vrlo specifičan likovni vokabular i autorsku poetiku, navedeno je u najavi izložbe, čiji je kustos Miroslav Karić.

Već od najranijih serija slika i crteža, u fokusu Milunovićevog zanimanja je višeznačnost simbola kao sredstva složene komunikacije između pojedinca, kolektiva i svijeta koji ih okružuje, kao način kojim se konstruišu saznanja i identiteti, izražavaju ideologije i karakteristike kulture određene sredine, uspostavljaju psihološke veze sa dubljim slojevima stvarnosti.

Upravo to posljednje će Milunovića i najviše intrigirati - otkrivanje “objektivne realnosti” u dimenzijama ispod beskrajne površine cirkulacije i brze apsorpcije slika i informacija, u oblicima, stanjima, porecima i procesima njenog funkcionisanja koji počivaju na stalnom uodnošavanju i uticajima percepcije i imaginarnog, prošlosti i sadašnjosti, faktualnog i fiktivnog. Podrivajući ustaljene pojmove i značenja civilizacijskih tekovina, tradicionalnih simbola, insignija, društvenih konstrukata, Milunović kreira svijet koji nije antipod postojećem i poznatom već njegov invertirani odraz, zona konstituisana događanjem, spajanjem i prožimanjem materijalnih fragmenata različitih vremensko-geografskih registara.

Bogata žanrovska i podžanrovska istorija naučno-fantastične literature i filma, pulp magazina, stripa između dva svjetska rata, retrofuturističkih ilustracija, poratnih zapadnih ideološko-propagandnih postera kao i primjeri metafizičkog slikarstva i magijskog realizma, za Milunovića postaju neiscrpan izvor inspiracije, iz kog on apstrahuje vizuelne reference i ikonografske elemente, pažljivo ih razrađujući u svojim djelima u svakom detalju, od konceptualne upotrebe boje, enterijerskog štimunga, eksterijerskih mizanscena, do karaktera likova.

Prizori u kojima se odvijaju paradni marševi i vojno-političke procesije, izvode drevni rituali i obredi, vrše zakulisne radnje i eksperimenti, otvaraju vrata tajnih kabineta, komandnih štabova i laboratorija, protežu pejzaži natkriljeni simbolima civilizacijskog progresa i tehnološkog napretka ali i mehanizama dominacije i eksploatacije, uvode posmatrača u svojevrstan virtuelni prostor kolektivnih istorijskih iskustava.

Između snova i katastrofa - mogla bi se ukratko tematski sažeti i opisati Milunovićeva serija radova koja nastaje u proteklih deset i više godina, a kojoj pripada i najnovija produkcija slika, crteža, objekata i instalacija predstavljenih na aktuelnoj izložbi, koncipiranoj u nekoliko ambijentalnih cjelina uključujući i dvorišni dio Galerije-legata Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića. Milunovićeva suptilna kritička zasijecanja u društvenu realnost savremenog globalnog svijeta ozračenog kapitalom, koji ne ostavlja gotovo nikakvu perspektivu u pogledu humane budućnosti, traverziraju preko teritorije turbulentnih epoha, društvenih uspona i padova, otkrića i destrukcija, herojskih vremena i umrtvljenih simbola, kolektivnih činova vjere i usahlih ideologija, naučnih dostignuća i ekstinkcije vrsta, sve do utopijskih vizija i košmarnih stvarnosti, navedeno je u najavi.

Rođen 1967. godine u Beogradu, Mihael Milunović je diplomirao slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 1992. godine u klasi prof. Mome Antonovića. Magistrirao je na istom fakultetu 1995. godine. Specijalizirao je slikarstvo u klasi prof. Vladimira Veličkovića na L’Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts de Paris (1995-1996). Laureat je Fondacije Renoir (radio je i živio u ateljeu Pjer-Ogista Renoara). Predavao je na umjetničkim akademijama u Parizu, Sent Etjenu i na Cetinju.

Od sredine 1990-ih Milunović je učestvovao na brojnim samostalnim i grupnim izložbama u Beogradu, Parizu, Napulju, Kaselu, Milanu, Amsterdamu, Poznanu. Njegovi radovi se nalaze u prestižnim muzejskim zbirkama, među kojima su: MUMOK, Beč; MSUB; Palazzo Forti, Verona; Musée d’Art et d’Industrie, Sent Etjen; Zbirka Wiener Städtische, Beč; Kolekcija Solo, Madrid; Kolekcija Azraq, Maroko; Muzej Zoya, Slovačka; Muzej Deji, Nandžing, Kina; Kolekcija LVMH, Francuska; Kolekcija Siemens, Austrija, kao i u mnogim privatnim kolekcijama.

Bio je kustos i organizator više izložbi kao i urednik programa “Obojeni svet” u Muzeju afričke umetnosti u Beogradu (2006), zatim umjetnički direktor drugog Mikser festivala (2010), te kokustos. Objavio je više kritičkih tekstova u oblasti savremene umjetnosti, putopisa, eseja i tekstova za kataloge. Državljanin je Francuske i Srbije, a živi i radi na relaciji Pariz - Beograd.

Izložba “Ukrštanje/Teritorija i sopstvo” biće otvorena do 23. februara naredne godine.

(SEEcult.org)

Bonus video: