Nakon jedne dječije opere, jednog solističkog resitala, te jednog operskog koncerta, Tivat Music Festival nastavio je svoj program koncertom rimskog ansambla “Mare Nostrum”. Ovaj put uz suorganizaciju KotorArta, Festival je publici pružio svojevrsno muzičko hodočašće u potrazi za autentičnim vrijednostima muzike baroka s jedne, i prostorne aktuelizacije ostrva Gospe od Milosti s druge strane.
Naime, koncert na ovom ostrvu Tivatskog zaliva, održan u utorak 16. jula, osigurao je ne samo auditivni ugođaj proširen doživljajem autentične barokne interpretacije, nego i sadejstvo muzike s ambijentom. Na tivatskom dragulju, dužine 160 i širine šezdesetak metara, tek toliko velikom da nosi Crkvu Gospe od Milosti sa samostanom i nevelikim dvorištem, okruženom morem i tivatskim svjetlima na kilometar udaljenosti, početak muzičkog događaja je označen zvonima sa crvkenog zvonika, zvukom koji poništava sve misli i tjeskobe s kojima je posjetilac pošao na ovo muzičko hodočašće i koji ga postavlja u stanje introspekcije.
Poznat po svojoj muzičkoj specijalnosti - izvođenju barokne muzike uglavnom rimskih kompozitora, ansambl “Mare Nostrum” je tivatskoj publici prikazao djela Alesandra Stradele, kompozitora koji je u višegodišnjem istraživačkom fokusu diregenta ovog ansambala, Andree de Karla. S tim u vezi, ansambl je izveo odlomke iz Stradelinih opera: uvodnu simfoniju i ariju Antioka iz opere Snaga očinske ljubavi, instrumentalne numere iz opere “Jason”, Simfoniju za operu Takmičenje junačke ljubavi, kao i Stradeline adaptacije dijelova opere “Šetač” Jakopa Melanija.
Poštujući interpretativne prakse 17. vijeka, umjetnici muziku izvode na istorijskim instrumentima, konstruisanim po uzoru na instrumente baroknog doba. Otuda, na koncertu je do izražaja došla i improvizatorska praksa baroka, uz neospornu ritmičku preciznost i usaglašenost članova ansambla.
A pored dirigenta Andree de Karla i soprana Đulije Bolkato, ansambl čine: Simone Piri (violina), Karla Alenadra Bokaz Munjoz (violina), Serena Segetini (viola da gama), Tomas Kiđoni (violončelo), Amleto Mateuči (kontrabas), Đulio Falcone (teorba), Huan Hoze Fransione (arhilauta) i Lučija Anelaide di Nikola (čembalo).
Osim Stradele, umjetnici su izveli djela Frančeska Kavalija, njegovu Simfoniju za prolog opere Jason, Đovanija Legrencija, njegovu Trio sonatu, kao i Simfoniju za prolog opere Ratnička ljubav Pjetra Andree Cijanija. Stavljajući ove kompozitore u venecijanski kontekst mizičkog baroka, jer su svi dijelom života bili vezani za prijestonicu Mletačke republike - Veneciju, ansambl je repertoarom obuhvatio i jednog Budvanina, Krsta Ivanovića. Ovaj savremenik pomenutih kompozitora, inače prvi biograf mletačke opere i melodrame, kroz muzički program je afirmisan kao libretista. Tako, publika je imala priliku da sluša djelove opera Pjetra Adnree Cijanija za koje je libreto napisao upravo Ivanović: rečitativ i arije Andromake iz opere “Kirka”, ariju “Doriklene” i ariju “Olimpije” iz opere “Ratnička ljubav”. Na taj način, umjetnici su istakli značaj Ivanovićevog literarnog stvaralaštva i time posredno problematizovali kulturnu baštinu crnogorskog primorja i njegovu povezanost s evropskim nasljeđem.
S obzirom na to da je riječ o pjevačkim numerama, Ivanovićev libreto je kroz Cijanijevu muziku revitalizovala sopran Đulija Bolkato. S interpretacijom koja ne izlazi iz estetskih okvira barokne prakse, pjevačica je svoj kvalitet dramskog izraza posebno istakla kroz rečitative, dok je izvodeći arije prezentovala različite tipove ovog baroknog oblika. Koliko su crkvena zvona sa ostrva Gospe od Milosti intrigantan fenomen u svjetskoj kampanologiji nije naročito poznato. Međutim, akustički i harmonijski aspekti zvona, koji su se mogli doživjeti i na početku i na kraju koncerta, otkrivaju veoma autentičan, topao i nekomercijalizovan zvuk, tonove veoma bogate alikvotama koje pojačavaju boju tonova i u “slučajnom sudaru” često rezultiraju konsonantim skladom.
Zato, bilo bi dragocjeno da češće budu poziv za slična okupljanja.
Bonus video:
