Izložba slika “Feniks” iz novog ciklusa akademskog slikara Gorana Ćetkovića, biće otvorena večeras u Baru, u Umjetničkoj galeriji “Velimir A. Leković” u 19 časova, a u okviru obilježavanja Dana oslobođenja i Dana opštine Bar 24. novembra.
U pitanju je Ćetkovićev najnoviji ciklus radova koje je objedinio nazivom “Feniks”. Djela su nastajala tokom posljednje dvije godine i do sada ih je, kaže umjetnik Vijestima, oko 60. Na izložbi će predstaviti 30-ak odabranih radova, sve slike većeg i srednjeg formata.
“Ciklus “Feniks” je nastao kao epilog mog sveukupnog rada do sada. On u potpunosti korespondira sa prethodnim ciklusima. Centralni motiv je i dalje čovjek. Polazna tačka pri stvaranju je glava i ljudsko tijelo. Međutim, u ovom ciklusu forma je donekle razbijena i dovedena je na rubu apstraktnog, ali ta granica nije pređena, jer sam ja u principu odan figuraciji”, objašnjava Ćetković Vijestima.
Legendarna ptica prisutna u mitologiji mnogih kultura, važi za čarobnu i jedinstvenu po tome što ima sposobnost da se samoregeneriše, odnosno obnovi svoj život prvo sagorijevajući u plamenu na samom kraju svog životnog ciklusa, da bi se zatim ponovo rodila iz vlastitog pepela. Brojne asocijacije i živopisna simbolika, podstakli su Ćetkovića na dodatno produbljivanje onoga što feniks znači, ali polazeći od vizuelnog.
“Naziv ‘Feniks’ ima simbolično značenje, kao i sami feniks, ali za mene predstavlja sami proces slikanja u kojem forme nastaju i nestaju, a zatim se ponovo rađaju, kao iz pepela... Naslikane forme, djelovi lica i tijela, imaju neviđenu dinamiku i energiju. Ekspresivnost i gestualnost doprinose dramskom zapletu na samim slikama, a žestoki kontrasti ih čine još dramatičnijim. Na glavama dominiraju otvorena usta, koja su sami epicentar slike iz koje se razvija čitava slika. Ovoga puta, vrisak na pojedinim slikama ima različita tumačenja. Na pojedinim slikama on je simbol nemoći i očaja a na drugim je simbol revolta i pobune”, priča Ćetković Vijestima...
Izložbu će večeras otvoriti likovna kritičarka Ljiljana Zeković, dok je slikar Dimitrije Popović u kratkom zapisu o Ćetkovićevom slikarstvu, nazvanom “Poetika krika”, istakao da “u pluralizmu likovne savremene scene njegova djela pokazuju kako se vraća povjerenje u slikarstvo, što je dokaz da klasični medij slike ostaje kao trajna i vitalna mogućnost umjetničkog izražavanja”...
“Ono što dominira u slikarstvu savremenog crnogorskog umjetnika Gorana Ćetkovića jeste izuzetna ekspresivnost stvaralačkog izraza koja se podjednako ogleda u slikanju čovjekovog lica i tijela. Sve je dato na način da se u dinamičnom pokretu naslikane materije nastale iz preobražene konvencionalne anatomije ljudskog korpusa stvara utisak o razarajućoj energiji koja se, paradoksalno kazano istovremeno i poništava i potvrđuje. Takav utisak upravo sugerišu nazivi koje svojim djelima daje umjetnik. Od ‘Stvaranja svijeta’, ‘Mučnine’, ‘Prolaznosti’ do ‘Nojeve arke’ ili ‘Feniksa’. Sve postoji da bi nestalo i ponovo se vitalnošću energije obnovilo u prepoznatljiv antropomorfni oblik”, istakao je Popović.
On je istakao da se kod Ćetkovića izdvaja “cijela galerija ‘portreta’ tih neobičnih glava koje su najčešće prikazane kao dekapitirane od tijela da bi samostalno živjele sopstveno ništavilo.
“Čovjek kao tragični slučaj živi svoj pad u egzistenciju na način da je otuđen od svijeta i samog sebe iscrpljujući se upravo u kriku kao najuvjerljivijem izrazu njegove ovozemaljske žive prisutnosti. Je li to krik očaja, predaje, pobune, prkosa, revolta, straha, beznađa, agresije, nemoći..., krik smrti ili je sve to zajedno? Jer, krik je imanentan čovjekovom biću. Rođenje iz majčine utrobe kao jedinstveno slavljenje dolaska na svijet biće istovremeno izraženo bolnim plačem kojim počinje čovjekova egzistencijalna avantura koja se zove život”, zapisao je Popović koji je primijetio da “poetika krika u slikama Gorana Ćetkovića ima više značenja”.
“Jer, čovjek i svijet, ljudsko biće i svemir, su jedno. Žive u dinamičnoj harmoniji istog. Sve je sačinjeno od iste supstance, sve potiče od pramaterije iz koje se svijet uobličava i preobličava. U ljudskom uobličavanju i preobličavanju, krik postaje personalni i opšti, pojedinačni i kolektivni izraz postojanja kojeg je na svojevrstan način svjedok i likovna umjetnost”, istakao je Popović.
Goran Ćetković je rođen 1975. godine u Kolašinu. Diplomirao je slikarstvo Fakulteta likovne umjetnosti na Cetinju, 2000. godine, u klasi profesora Nikole Gvozdenovića. Izlagao je na velikom broju grupnih izložbi i učesnik je značajnih likovnih salona u zemlji i inostranstvu. Do sada je imao 44 samostalne izložbe.
Dobitnik je velikog broja značajnih nagrada od kojih se izdvajaju: Nagrada FLU Cetinje i galerije Spinnaker na izložbi studenata završne godine, Nagrada ULUCG, Lubarda, Stijović i Milunović za 2016. godinu, Plaketa Tesla fondacije, Beograd 2017. godina.
Bonus video:
