U srijedu, 23. marta 2011. godine, kada je dan već bio na izmaku, Živorad Kovačević, popularni Žika “bambus”, zaustavio je i svoj životni sat. Nenadano i neobično za neumornog pregaoca i istrajnog borca kakvog smo znali. Premda smo, takođe, znali za njegovo dosta narušeno zdravstveno stanje i skorašnji gubitak bračnog saputnika.
Iako je imao dugu, bogatu i uspješnu karijeru, u tom ranijem periodu, u 70-im i početkom 80-ih godina, najveću pažnju zavrijedio je kao gradonačelnik Beograda, tada prestonice SFRJ, jedan od najuspješnijih i najomiljenijih koje je Beograd imao. Nakon dužnosti člana Savezne vlade, otišao je u Vašington, za jugoslovenskog ambasadora. To što je tamo poslat i kao kadar Srbije, nije mu smetalo da se javno i oštro suprotstavi politici Slobodana Miloševića. Na Miloševićev zahtjev bio je opozvan, pa se vratio iz Amerike i penzionisao. Ubrzo se priključio Evropskom pokretu Srbije, postao njegov predsjednik, kao i predsjednik Foruma za međunarodne odnose.
Na Miloševićev zahtjev bio je opozvan, pa se vratio iz Amerike i penzionisao. Ubrzo se priključio Evropskom pokretu Srbije, postao njegov predsjednik, kao i predsjednik Foruma za međunarodne odnose.
Bio je u grupi od 38 intelektualaca - zajedno sa Ivanom Stambolićem, Miladinom Životićem, Ivanom Đurićem, Aleksandrom Popovim, kao i našim aktivistima pok. Mihajlom Vujoševićem i Ramom Bralićem - koji su se, aprila 1995. godine, uspjeli provući kroz obruč Karadžićevih i Mladićevih snaga oko Sarajeva, ući u taj namučeni grad da prenesu izraze solidarnosti i pošalju poruku drugima izvan BiH o potrebi angažmana antiratnih snaga u suprotstavljanju ratu. Iza tog pohoda preko Igmana biće jedan od glavnih zagovornika formiranja poznate Igmanske inicijative, pokreta stotinak nevladinih organizacija za udruženo djelovanje na prevazilaženju posljedica rata, obnavljanju mostova međusobnog razumijevanja, povjerenja i saradnje, prevladavanju barijera i uzajamnoj pomoći u osvajanju evropskih vrijednosti. Davao je smjer, ton i snagu Igmanskoj inicijativi i mnogo učinio da na njenim godišnjim sesijama okupi predsjednike sve četiri države u kojima djeluje.
Kao predsjednik Evropskog pokreta Srbije, Živorad Kovačević je bio u krugu onih ne tako brojnih ali u tim uslovima odvažnih intelektualaca, uglednih ličnosti i rukovodilaca stranaka i građanskih organizacija Srbije koje su od početka razumjele i podržale težnje većinske Crne Gore
Kao predsjednik Evropskog pokreta Srbije, Živorad Kovačević je bio u krugu onih ne tako brojnih ali u tim uslovima odvažnih intelektualaca, uglednih ličnosti i rukovodilaca stranaka i građanskih organizacija Srbije koje su od početka razumjele i podržale težnje većinske Crne Gore da, nakon krvavog raspada SFRJ, i ona krene putem drugih, obnavljajući svoju nezavisnost i gradeći nove odnose na osnovama ravnopravnosti i dobrosusjedstva. U tome se isticao organizovanjem zajedničkih sastanaka sa Pokretom za nezavisnu, evropsku Crnu Goru, argumentovanim i britkim tekstovima u medijima Srbije, kao i učestanim djelovanjem na javnoj sceni.
U ime mnogih koji su, u tim vremenima, tražili razumijevanje, prijatelje i podršku i tamo gdje je nije bilo lako naći i artikulisati - a koji su je kod Živorada Kovačevića i organizacija koje je vodio redovno nalazili - kao i u ime Igmanske inicijative Crne Gore, čijem je formiranju i radu i sam doprinio, ne samo kao stanovnik Prčanja u kojem je rado provodio proljećne i ljetnje dane, popularnom Žiki dugujemo veliko hvala i izražavamo iskreno poštovanje. Njegovi saradnici u Igmanskoj inicijativi će, u to nema sumnje, nastaviti stazama mira i pomirenja, koje je on probijao, gradeći nove odnose povjerenja i saradnje.
Bonus video:
