Bivši njemački ministar spoljnjih poslova i vicekancelar Hans-Ditrih Genšer preminuo je u 89. godini.
Genšer je služio kao ministar spoljnjih poslova i vicekancelar Zapadne Njemačke od 1974. od 1982. te, nakon dvonedjeljne pauze, od 1982. do 1992. godine, uključujući period nakon ujedinjenja, što ga čini najdugovječnijim šefom diplomatije i vicekancelarom u savremenoj njemačkoj istoriji.
Bio je ministar u vladama Vilija Branta, Helmuta Šmita i Helmuta Kola, a od 1969. do 1974. je bio i ministar unutrašnjih poslova. Sa mjesta ministra spoljnjih poslova je odstupio 1992. na opšte iznenađenje.
Njegov je mandat obuhvatio značajne događaje u kojima je igrao značajnu ulogu, kao što su kraj hladnog rata i ponovno ujedinjenje Njemačke. Na prostoru bivše Jugoslavije je poznat po tome što je za vrijeme njenog raspada bio jedan od glavnih zagovornika brzog priznanja nezavisnosti Slovenije i Hrvatske.
Počasni je građanin Hrvatske i nekoliko ulica u hrvatskim gradovima je nazvano po njemu, a ima i nekoliko spomenika sa njegovim likom u Hrvatskoj.
Posle završene škole u rodnom mjestu, postao je član Hitlerjugenda, a kasnije je služio u pomoćnim jedinicama njemačkog vazduhoplovstva od 1943. do 1944.. Godinu dana posle je mobilisan za radnu obavezu a 1945. i u njemački vermaht. Kratko prije pada Berlina je zarobljen i biva interniran kao ratni zarobljenik kod američkih, a kasnije i briitanskih vojnih snaga.
Posle otpuštanja iz zarobljeništva neko vreme radi kao pomoćni radnik na gradilištima. Maturira 1946. godine i upisuje pravni fakultet u Haleu i Lajpcigu koji i završava 1949. godine, u vrijeme kada je osnovana komunistička Istočna Njemačka. Poslije bijega u Zapadnu Njemačku 1952. godine, priprema i 1954. polaže državni ispit Hamburgu, čime dobija advokatsku licencu. 1956. godine postaje naučni asistent parlamentarnog kluba njemačkih liberala, čiji je i predsjedavajući između 1959. i 1965. godine.
Hans Ditrih Genšer je bio oženjen Barbarom Genšer, ima jednu kćerku i sa porodicom je živio u Vahtbergu kod Bona.
Bonus video:
