Građani Venecuele se hrane iz kontejnera

Toni, 36-godišnji stražar, pretura po kantama smeća u bogatom naselju u Karakasu kada nije na poslu, tražeći hranu jer zbog ekonomske krize u Venecueli ni oni koji rade nemaju dovoljno da jedu.

„Pomirišem, i ako miriše na hranu, nosim je kući”, rekao je Toni, koji je obio da saopšti prezime jer ne želi da njegova supruga i četvoro djece znaju kako se snalazi za hranu duže od godinu, piše Rojters.

Kaže da u smeću obično nalazi ostatke mesa, sira i komade povrća.

„Operem to sirćetom, sa puno vode i dodam luk i preliv. Prizori građana Venecuele kako kopaju po smeću u potrazi za hranom godinama su simbol ekonomskog kraha države, koji se ogleda u rasprostranjenim nestašicama hrane i ljekova, kao i hiperinflaciji.

Međutim, problem je ove nedljelje ponovo dospio u centar pažnje kada je socijalistička vlada te južnoameričke države deportovala američkog novinara Horhea Ramosa, koji je prikazao snimak ljudi koji jedu smeće dok je intervjuisao predsjednika Nikolasa Madura.

Maduro, koji je na vlasti od 2013, i ponovo je izabran prošle godine na glasanju koje se uveliko smatra namještenim, prethodno je odbacivao pitanja novinara o traganju za hranom po kontejnerima, rekavši da je to dio propagandne kampanje uz podršku SAD protiv njegove vlade.

On poriče da je zemlja pogođena humanitarnom krizom i kaže da strane vlade nastoje da ga podriju.

Rojters navodi da nije neuobičajeno da siromašni žitelji najbogatijih svjetskih država kopaju po smeću, ali je rijetkost da stalno zaposleni zavise od ostataka hrane da bi izdržavali svoje porodice.

Cijene u Venecueli rastu više od dva miliona odsto godišnje, a za minimalnu zaradu u zemlji, oko šest dolara mjesečno, može se kupiti malo više od školjke jaja.

Mnogi građani Venecuele zavise od dotacija rođaka koji su se pridružili egzodusu od oko 3,4 miliona ljudi od 2015, prema podacima Ujedinjenih nacija, dok ostali zavise od vladinih sljedovanja hrane.

Opozicioni lider Huan Gvaido, koji se u januaru proglasio za privremenog predsjednika, prošle nedjelje je predvodio akciju za dopremanje humanitarne pomoći u zemlju, ali je vojska blokirala ulazak kamiona.

„Morala sam da naučim djecu da jedu sve”, kaže Estefani Kintero (35), majka sedmoro djece, koja putuje dva sata od udaljenog predgrađa do Karakasa da bi dovukla vreće se smećem.

„Naravno da je za ovo kriva vlada. Nekad smo imali doručak, ručak i večeru, čak smo bacali hranu.”