Njemačka i većina u Evropskoj uniji, kao i SAD, žele da proevropski kandidat centra Emanuel Makron sjutra u prvom i konačno u drugom krugu francuskih predsjedničkih izbora osvoji vlast i time izbaci iz igre prije svega antievropsku kandidatkinju Nacionalnog fronta Marin Le Pen, čija bi pobjeda ugrozila opstanak EU.
Iako istraživanja raspoloženja birača daju izvjesnu prednost nezavisnom kandidatu Makronu i vjeruje se da će Francuzi u drugom krugu glasanja podržati onoga koji želi da zemlja ostane u EU, isti strah postoji i od scenarija da se vrhu vlasti u Francuskoj približi naglašeno ljevičarski kandidat Žan-Lik Melanšon, neočekivana politička zvijezda u usponu.
U bitku za novog predsjednika Francuske su se upleli i međunarodni odnosi, prije svega i dalje ne baš jasna strategija nove američke vlasti prema Evropi i NATO, a vidljivo i stavovi prema Rusiji, budući da je Makron za jačanje veza s Amerikom i kaže da Krim pripada Ukrajini, dok su Marin Le pen i Melanšon za sređivanje odnosa s Rusijom i ukidanje sankcija Moskvi.
Melanšonov spoljnopolitički savjetnik Đorđe Kuzmanović je rekao da će Melanšon kao budući predsjednik sarađivati sa svakim šefom ruske države, ma ko to bio.
I četvrti jaki kandidat, Fransoa Fijon je za sređivanje odnosa i ukidanje sankcija Moskvi i nije odbojan prema Americi, kao Le Pen i Melanšon, ali traži da odnosi Evrope i SAD budu uravnoteženiji i da EU ne bude manje-više potčinjena volji Vašingtona.
Kao rijetko kad dramatična bitka za izbor novog predsjednika Francuske se odvija u času kad je Evropska unija uzdrmana izlaskom iz članstva Velike Britanije, ekonomsko-socijalnim nevoljama, migrantskom krizom, terorizmom, unutrašnjim podjelama i uveliko pokrenutim preustrojstvom EU u "Evropu u više brzina".
Sve ove probleme Evropska unija ne može da prebrodi bez politički i ekonomski snažne i stabilne Francuske, jer i postojanost i napredak EU je uvijek bio utemeljen na moćnoj francusko-njemačkoj osovini i pokretačkoj snazi.
Sama Njemačka, bez obzira na svoju moć, teško da može da obezbijedi ne samo napredak i boljitak, već i sam opstanak Unije u sadašnjem ustrojstvu.
A Njemačka je od kraja Drugog svjetskog rata zbog istorijskog iskustva uvijek stajala na stanovištu da mir i budućnost Evrope mogu biti zajamčeni samo ako se gradi "evropska Njemačka", a ne "njemačka Evropa".
Naročito Marin Le Pen, ali i Melanšon odbojni su prema NATO, traže samostalniju politiku Francuske prema Americi, ali i normalizaciju odnosa s Rusijom i ukidanje sankcija Moskvi, a pored ostalog, snažno su osuđivali Zapad zbog bombardovanja Srbije i podrške otcjepljivanju Kosova.
Na početku izborne kampanje najviđeniji kandidat Fijon, koji se i dok je bio premijer u vrijeme predsjednika Nikole Sarkozija zalagao za sređivanje političkih i naročito ekonomskih važnih veza s Rusijom, sad na tome istrajava.
Fijon staviše predlaže zaokret prema politici u, za Evropu, krajnje opasnoj sirijskoj krizi i dogovor s Moskvom, Iranom i šefom vlasti u Damasku Bašarom al-Asadom u cilju političkog rješavanja krize i razbijanja terorističke grupe Islamska država, kao glavne prijetnje Evropi što je pokazao i posljednji krvavi atentat u Parizu.
Fijon, čija je popularnost osjetno pala pošto su baš u žiži izborne kampanje izašle na vidjelo neke nezakonite radnje vezane za njegovu porodicu još dok je prije nekoliko godina bio premijer, je takođe za "uravnoteženije odnose na dvije strane Atlantika" i "iskrenu politiku" prema Rusiji, ali i Americi.
Fijon je i nedavno privukao pažnju kad je u izbornoj raspravi o ukrajinskoj krizi i zamejrkama nekih kandidata da je Rusija pripajanjem Krima narušila granice u Evropi, uzvratio da je to i Zapad učinio podrškom otcjepljenju Kosova.
Marin Le Pen je za mnoge političare u EU i SAD ozbiljna opasnost jer traži izlazak Francuske iz eura i vojne strukture NATO, ukidanje šengenskog prostora bez granica, zaustavljanje doseljavanja stranaca, prije svega iz muslimanskih zemalja i referendum o izlasku Francuske iz Evropske unije.
Ne malo strahovanje postoji takođe zbog naglog skoka popularnosti bivšeg trockiste, Žan-Lika Melanšona koji se pokazao kao vješte tribun, govornik s harizmom i privukao i dio razočaranih pristalica vladajućih socijalista.
Melanšon, veliki protivnik "evropske odbrane", naglašava da Francuska mora ponovo ispregovarati svoj položaj u EU, ojačati nacionalna ovlašćenja, traži vezivanje eura za dolar, smanjivanje ovlašćenja Evropske centralne banke, a, ako to ne uspije, sazvati referendum o izlasku zemlje iz EU i ponovno uvođenje franka.
Domaći ekonomisti i kritičari Le Penove i Melanšona unutar EU upozoravaju da bi "Fregzit", izlazak Francuske iz Unije značio pravi ekonomski i socijalni zemljotres i nanio toj zemlji direktnu štetu od najmanje 180 milijardi eura.
Njemačka politička elita jako zazire od Marin Le Pen i Melanšona jer ih takođe smatra otvoreno anti-njemački nastrojenim.
U zvaničnim krugovima u Berlinu se upozorava da bi "scenario katastrofa" bio da se Le Pen i Melanšon nađu u drugom krugu francuskih predsjedničkih izbora, ali se napominje da se "to ne smije isključiti".
Zato je Makron "mezimče EU", kako kaže britanski list Gardijan, i uživa vidljivu podršku Njemačke, jer je za to da se povrati francusko-njemačka osovina i pokretačka snaga EU.
On je za to da se ojača zona eura uz uvođenje "EU u više brzina", stvori evropska odbrambena struktura i snažna vojna industrija, sprovedu temeljite strukturne reforme da bi se ojačala konkurentnost privrede, vrati moral i poštenje u djelovanju političke klase u Francuskoj, a terorizam slomi stvaranjem "evropske policije" i tijesne obavještajne saradnje.
Makron, bivši cijenjeni kadar u banci Rotšild i nestranački ministar ekonomije u socijalističkoj vladi, neočekivano je privukao najviše pristalica među Francuzima koji u njemu vide nekog novog, ozbiljnog političara koji nije bio dio dosadašnje potrošene i dijelom korumpirane elite, a podršku je dobio i od mnogih uglednih političara centra, desnice, pa i dijela socijalista koji imaju svog, slabo kotiranog kandidata.
Bonus video:
