Znamo da su klimatske promjene među vodećim problemima današnjice, ali šta možemo da uradimo sa ugljen-dioksidom koji odlazi u atmosferu? Na Islandu, naučnici rade na rješenju.
Geotermalna energija je jedan od najčistijih dostupnih izvora energije. Međutim, podzemna para sadrži ugljen-dioksid vulkanskog porijekla, koji na kraju završi u atmosferi.
"Geotermalne centrale ne emituju mnogo ugljen-dioksida. Kedil-keidi elektrana, na primjer, čija je snaga trista megavata električne energije, emituju oko 40.000 tona godišnje, što čini samo 3% onoga što izbaci elektrana iste snage koja koristi fosilna goriva. Umjesto da se ugljen-dioksid izbacuje u atmosferu zajedno sa drugim gasovima, on se ovdje hvata, miješa sa vodom koja dolazi iz iste pare, i onda pumpa duboko pod zemlju. Tehnologija koja se koristi za recikliranje ugljen-dioksida i koja se testira u ovoj elektrani, može da se koristi i u drugim industrijama", objašnjava inženjer Eda Sif Aradotir.
Kada para prođe kroz turbine, ona ide dalje u kondenzator, gdje se kondezuje i pretvara u vodu. Ta voda se koristi da bi se u njoj rastvorili ugljen-dioksid i vodonik-sulfid (H2S); potom sve to ponovo pumpa u dubine zemlje.
Moćne pumpe injektiraju karboniziranu vodu petsto metara ispod površine Zemlje. To sprečava da ugljen-dioksid curi u atmosferu.
"U osnovi, treba obezbijediti da ugljen-dioksid ostane na dovoljno velikoj dubini gdje je pritisak vodenog stuba iznad injektiranog gasa dovoljno visok da ga drži u rastvorenom stanju", objašnjava Aradotirova i dodaje "Island je najvećim dijelom sastavljen od bazaltnih stijena. Ova porozna stijena je vulkanskog porijekla i igra važnu ulogu u hvatanju ugljen-dioksida: on reaguje hemijski sa karboniziranom vodom, pretvarajući ugljen-dioksid u čvrst materijal".
Bazaltne formacije su dobre za injektiranje ugljen-dioksida zbog svog hemijskog sastava. Sadrže mnogo kalcijuma, gvožđa i magnezijuma, a ovi joni su neophodni da bi se ugljen-dioksid mineralizovao u zemlji.
"Rađeni su neki modeli, i to modeli koji su predviđali velike količine ubacivanja gasa. Rekli su da će biti potrebno sigurno nekoliko godina da se ugljen-dioksid pretvori u minerale. Ipak, rad na terenu pokazuje da se do dešava mnogo brže, i to prevazilazi naša očekivanja; jako smo zadovoljni zbog toga, to je ustvari divna vijest za nas, za naučnike, i za sve ljude, zato što to znači da možemo da vežemo ugljen-dioksid - i uradimo nešto za našu klimu! Ovi uzorci pokazuju da se ugljen-dioksid pretvorio u solidni kalcit za samo jednu godinu, mnogo brže nego što su naučnici predviđali", kaže Ivona Galecka, geohemičar sa Univerziteta na Islandu.
Bonus video:
