Naš kosmos je, prema Ajnštajnovim teorijama, star oko 13,8 milijardi godina i nastao je iz beskonačno male tačke tokom Velikog praska.
Iako većina naučnika prihvata ovaj model, niko još nije objasnio šta se desilo u toj tački, nazvanoj singularitet, ili šta joj je prethodilo.
Sada su dva fizičara predstavila radikalnu hipotezu koja sugeriše da se Veliki prasak zapravo nije ni desio i da naš univerzum nema ni početak ni kraj.
"Teorija o Velikom prasku je teško dokaziva jer se u proračunima potrebnim za njeno dokazivanje u obzir moraju uzeti beskonačnosti“, kaže profesor Sarija Das sa Univerziteta u Letbridžu u Kanadi.
"Drugim riječima, teorija predviđa sopstveni pad. Takođe, ne objašnjava odakle potiče to početno stanje“.
Kako bi riješili taj problem, naučnici su kombinovali opštu relativnost, koja opisuje sile oko nas, sa kvantnom mehanikom koja važi za male objekte.
Počeli su od jednačina koje je stvorio fizičar Dejvid Bom pedesetih godina, kada je pokušavao da iskoristi kvantnu teoriju umjesto klasične u opisivanju najkraćeg rastojanja između dvije tačke na zakrivljenoj površini.
Zatim su ih kombinovali sa jednačinama profesora Amala Kumara Rajčaudurija sa Predsjedničkog univerziteta u Kalkuti koje su opisivale tečnost sačinjenu od sićušnih čestica koja prožima svemir.
Reč je o kvantnoj verziji gravitacije – gravitonu.
Profesor Das i njegov kolega Ahmed Farag Ali sa Benha univerziteta pokazali su da za razliku od klasičnih trajektorija čestica – putanja ka prošlosti ili budućnosti – kvantnim česticama se putevi ne mogu presijecati, niti se one ikad susrijeću.
"Koliko mi vidimo, pošto se različite tačke u svemiru u prošlosti zapravo nikad spajale, on nije imao početak“, kaže profesor Das.
"Svemir postoji oduvijek i zato vjerovatno nema ni kraj... Drugim riječima, singularitet nikad nije postojao“.
Ali, ako Velikog praska nema, kako je izgledala prošlost našeg svemira?
Profesor Das spekuliše da je možda prolazio kroz različite faze skupljanja i širenja.
Na osnovu njegovih pretpostavki možda se može objasniti čak i porijeklo tamne materije i energije.
Ove neuhvatljive supstance čine oko 25, odnosno 70 odsto našeg svemira.
"Pokazali smo da je džinovski Boze-Ajnštajnov kondenzat gravitona možda nastao veoma rano ili traje oduvijek, a to znači da se isto odnosi i na tamnu materiju i energiju“, kaže profesor Das.
Početkom devedesetih godina astronomi su otkrili da se širenje svemira ubrzava u prisustvu tamne energije.
Novi model bi mogao da objasni razloge za to, pošto tečnost (graviton) stvara konstantan pritisak koji širi svemir.
Kada se odredi masa gravitona, naučnici će moći da izračunaju i gustinu tečnosti, koja se podudara sa gustinom tamne materije koja se već opaža.
“Lijepo je što tako direktne ispravke mogu potencijalno riješiti mnogo pitanja u isto vrijeme”, kaže Das.
Bonus video:
