Zbog pretpostavke da u Nepalu nema naših državljana, udaljenosti te zemlje, ali i činjenice da imamo dosta i svojih “katastrofičnih” problema, mnogi građani na društvenim mrežama su komičnom protumačili humanitarnu akciju Telekoma, ocijenila je antropolog prof. dr Lidija Vujačić.
Ona smatra da sve pomenuto i to što Telekom ima potrebu da se reklamira, kao i druge slične firme, ilustruje i način razmišljanja i ponašanja naših građana.
“Čini se da je empatija, i posebno konkretna humanitarna akcija, prisutna samo u katastrofama u kojima su ugroženi bliski, poznati ljudi, ili stanovnici susjednih ili, po nekom drugom osnovu, percipiranih 'prijateljskih' država”, kazala je ona “Vijestima”.
Ona je istakla da izgleda “da je sve što je geografski i iskustveno daleko, uglavnom, u svijesti naših građana daleko i od srca, saosjećanja”.
Odluka Telekoma da do kraja maja ne naplaćuje pozive ka Nepalu “zapalila” je posljednja dva dana društvene mreže i portale u regionu, izazvaši brojne komične komentare, uprkos tome što je u katastrofalnom zemljotresu stradalo više od sedam hiljada ljudi.
Antropološki posmatrano, Vujačićeva je ocijenila da je riječ o nekoj vrsti etnocentrizma, apstraktnog doživljaja nedovoljno poznatog drugog naroda, nacije, kulture i njihovih nevolja.
Iz Telekoma su saopštili da je humanitarna akcija pomoći stanovništvu Nepala sprovedena na nivou Dojče telekom grupe i namijenjena velikim dijelom volonterima koji su spremni da na terenu pruže pomoć nastradalima u zemljotresu. U Telekomu tvrde da će u okviru akcije članice DT grupe pokriti troškove roaminga za korisnike - humanitarne radnike koji rade na licu mjesta:
“Osim što je Dojče telekom uplatio nastradalima jednokratnu pomoć od 50 hiljada eura, humanitarnoj akciji se pridružio veliki broj zemalja poput Austrije, Holandije, Poljske, Slovačke, Rumunije, Malezije... Crnogorski telekom je prepoznat kao drustveno odgovorna kompanija koja u ovakvim i sličnim situacijama nastoji da pomogne na najbolji način”.
Zarobljeni u istoriji vrte se u krug
Vujačić smatra da se generalno može reći da su Crnogorci “hermetični”, uveliko “zarobljeni u naslijeđenim ljubavima, sukobima, ideološkim i političkim podjelama u okviru kojih se stalno vrte u krug, te da se teško otvaraju prema novim svjetovima”.
Ona je kazala da se to dešava urpkos činjenici što susret sa takozvanim drugačijim, i kroz bol i radost, može da obogati čovjeka: “Interkulturacija bi trebalo da oplemeni svakodnevnicu, pa i kroz humanitarne aktivnosti, kao i da postane važan aspekt, ali ne uskointeresne, vanjske politike i imidža države”.
Bonus video:
