Herceg Novi je poznat po tome što ima više skala nego ulica. Sići na more najlakše je stepeništem - to je najčešće i najkraći put do odredišta.
Ali, o brojnim skalama, a prema nekim procjenama ima ih više od sto hiljada, niko ne brine sistematski, već se njihov popravak obavlja s vremena na vrijeme.
Hercegnovska stepeništa su uglavnom rađena od kamena u različitim vremenskim periodima i karakterišu ih različita arhitektonska i urbanistička obilježja, dužina i namjena. Kamen se vremenom „troši“ - izliže se i tada stepenište postaje opasno za prolaznike. To je naročito izraženo u vrijeme kiša, kada se često dešava da se neko oklizne i dobije manje ili veće ozljede.
Skoro da nema skala u gradu koja ne vape za rukom majstora. Najpoznatije stepenište - ono ispod Sat kule, koje povezuje trg Nikole Đurkovića i Stari grad, takođe je na mnogim mjestima sklisko, pa potencijalno i opasno.
Kamenorezac Sakib-Ćiro Džinić kaže da je svakih desetak godina potrebno pikovanje kamena, kako bi se stvorila hrapava površina na skali i tako bila manje opasna za korisnike.
Iz Komunalno-stambenog preduzeća, koje ima i sekciju održavanja lokalnih puteva, tvrde da održavanje stepeništa nije u njihovoj nadležnosti.
Agencija za izgradnju i razvoj Herceg Novog, kojoj to takođe nije u obavezi, u nekoliko navrata je u svojoj režiji organizovala popravak nekih stepeništa.
Ponekad i pojedinci, istina rjeđe, sami finansiraju pikovanje stepeništa koja vode do njihove kapije ili poslovnog prostora.
Hercegnovsko stepenište je i zaštitni znak grada, a on njemu su i knjige napisane – nedavno je promovisana knjiga Nikole Malovića “Grad sa 100.001 stepenicom”, a o njima je pisao i Dušan Kostić. Po svemu sudeći, nažalost, nijesu ničija briga.
Građani i turisti ih koriste svakodnevno. Često se ističe njihova specifičnost i vrijednost u kulturološkom i ambijentalnom smislu, a istovremeno taj urbanističko-arhitektonski dio prepoznatljivosti nikome nije povjeren na brigu.
Galerija
Bonus video:
