Opština Budva platiće 15.000 eura crkvi Svetog Ivana, koliko je koštalo izlivanje centralnog zvona od bronze za gradski sat na viskom zvoniku te najreprezentativnije, starogradske katoličke crkve.
Time će nakon gotovo decenije biti izmirena obaveza Opštine i stavljena tačka na još jedno u nizu obećanja koje su bivše gradske vlasti davale, ali nijesu ispoštovale.
Zvonik je izliven 2008. godine u italijanskoj Padovi, a težak je 880 kilograma.
Na njemu je ugravirano ime Opštine Budva, kao glavnog donatora.
Katolička crkva u taj posao krenula je tek nakon što je od gradskih vlasti dobila obećanje da će donirati centralno od tri zvona, vrijedno 14.300 eura.
Tada su naložili njegovo izlivanje sa posebnom gravurom.
Uprkos tome, još nije plaćeno glavno obilježje Staroga grada - zvono koje se godinama oglašava na svakih sat vremena.
Gradonačelnik Budve Dragan Krapović kazao je “Vijestima” da će Opština izmiriti tu obavezu, iako su za nju saznali tek kada je nova administracija počela da “čisti” zaostale obaveze prethodne vladajuće garniture.
“Vidio sma se sa don Filipom, koji mi je ispričao da je sa prethodnim predsjednikom Opštine Rajkom Kuljačom dogovorena donacija za centralno zvono. Crkva je naručila zvono, na kome je utisnuto da je Opština donator, ali ga je platila katolička crkva. Smatram da Opština mora da ispuni ono na šta se obaveže, tako da ćemo sada ispraviti propust koji je napravljen prije deset godina i platiti zvono”, istakao je Krapović.
Biskup kotorski Ilija Janjić pisano se počektom aprila 2008. obratio Opštini Budva i tadašnjem gradonačelniku Kuljači sa molbom za pomoć da gradska uprava učestvuje u nabavci centralnog zvona za gradski sat na crkvi Svetog Ivana.
“Pred kraj Prvog svjetskog rata, Austrougarska monarhija je među brojnim zvonima koje je rekvirirala u vojne svrhe, oduzela i zvona budvanske crkve Svetog Ivana, zaštitnika grada i nekada Budvanske biskupije (do 1828). Siromaštvo građana, neposredno poslije Prvog svjetskog rata, nije dopustilo da građani Budve pribave kvalitetna zvona od bronze, koja bi bila na ures grada, kao ona oduzeta, čiji se umiljati zvuk, kako hroničari bilježe, čuo do Svetog Stefana”, napisao je tada Janjić u pismu Kuljači.
Napomenuo je da su kotorski Ordinarijat i Župni ured u Budvi pokrenuli akciju prikupljanja novca za kupovinu novih zvona kod poznate livnice u Italiji, gdje su bila izklivena i prva zvona koje je odnijela Austrija.
“Predlažem da Opština Budva pokloni crkvi Svetog Ivana jedno od tri zvona, koje bi služilo i za gradski sat, a o kojemu je do Drugog svjetskog rata vodila brigu Opština. Radi se o zvonu težine 880 kilograma u vrijednosti od 14.300 eura. U zadnjih 20-ak godina Katolička crkva od opštinskih vlasti u Budvi nikakvu pomoć nije dobila, dok od drugih opština jeste u više navrata. Istina, mi tu pomoć u Budvi nijesmo ni tražili. Budući da se radi o javnoj funkciji zvona za potrebe grada, nadam se da će naša molba naići na razumijevanje“, istako je biskup u pismu od prije deve godina.
Opština se tada oglušila i nije ni odgovorila Katoličkoj crkvi, da bi u julu 2008. iz kotorskog Ordinarijata ponovo uslijedila molba lokalnoj upravi da im odgovori prihvataju li da budu donatori.
Opština je potvrdno odgovorila.
U Padovi bivaju izlivena tri zvona za Crkvu Svetog Ivana, osim centralnog od 880 kilograma, izlivaju se i dva manja od 650 i 450 kilograma, a ukupna cijena je bila 32.175 eura.
Po zvoniku crkve Stari grad je prepoznatljiv iz daleka...
Visoki zvonik crkve Svetog Ivana Krstitelja, obilježje je prema kojem je i Stari grad prepoznatljiv iz daleka.
Dozidan 1867. godine, zamijenio je manji, barokni toranj koji je navjerovatnij bio srušen u razornom zemljotresu 1667.
Crkva, za koju se pretpostavlja da potiče iz XV vijeka, čuva neke od najvećih dragocjenosti Budve.
Njen bogati kulturno istorijski fond se sastoji od ikona, zlatarskih radova lokalnih majstora, crkvenog veza, kao i čuvene hronike vikara don Antuna Kojovića.
Sjeverni oltar krasi najpoznatija i najdragocjenija, zaštitinica grada, čudotvorna budvanska ikona – Bogorodica sa Hristom, koju nazivaju Budvanska gospa, Madonna in Punta ili Velika Panagija.
Ikona potiče s kraja XII ili početka XIII vijeka, ali je predanja povezuju i sa IX vijekom.
Njen nastanak obavijen je velom tajne.
Bonus video:
