Pljevlja za motel “Vodice” traže bar 378 hiljada eura

Jedan od simbola grada, smješten u istoimenom parku, godinama stvara gubitke preduzeću “Čistoća” kojem je povjeren na upravljanje

13960 pregleda 3 komentar(a)
Motel "Vodice", Foto: Goran Malidžan
Motel "Vodice", Foto: Goran Malidžan

Najpoznatiji ugostiteljski objekat u Pljevljima, motel “Vodice”, uskoro bi mogao da dobije novog vlasnika jer Opština namjerava da ga proda nakon što za to dobije saglasnost lokalnog parlamenta.

Motelom “Vodice”, jednim od simbola grada, smještenom u istoimenom gradskom parku, nekoliko posljednjih godina upravlja opštinsko preduzeće “Čistoća”.

U lokalnoj upravi tvrde da je ekonomski opravdano da se motel proda jer nerentabilno posluje.

Već duže motel ne radi i stvara gubitke preduzeću kojem je povjereno na upravljanje.

Za razliku od prethodne odluke, novom nije predviđena prodaja manastirske vodenice stare oko 500 godina, koja se nalazi u neposrednoj blizini i koja je prije usvajanja bila predmet oštre polemike između predstavnika crkve, pljevaljske vlasti i opozicije.

Vodenica nije na prodaju
Vodenica nije na prodajufoto: Goran Malidžan

Osim ugostiteljskog objekta veličine 640 metara kvadratnih, predmet prodaje je i 500 metara kvadratnih dvorišta i 702 kvadrata neplodnog zemljišta.

Shodno procjeni komisije Uprave za nekretnine iz maja 2019, minimalna cijena nepokretnosti koje se prodaju je 378.724 eura, što je za oko 50.000 eura manje u odnosu na početnu cijenu iz prethodne odluke.

U obrazloženju odluke, koja bi se pred odbornicima mogla naći na sjednici 17. juna, navodi se da prilikom pripreme prethodne odluke predlagač nije imao u vidu činjenicu da se predmetna nepokretnost nalazi u zoni zahvata DUP-a Ada i da je zbog toga predložio da predmet prodaje bude cijela katastarska parcela broj 13, ukupne površine 2.369 metara kvadratnih.

“U skladu sa DUP-om Ada, motel ‘Vodice’ sa pripadajućim zemljištem predstavlja urbanističku parcel 6,4, a ovu urbanističku parcelu čini dio katastarske parcele broj 13, ukupne površine 1842 metra kvadratna a ostatak ove parcele površine 527 metara kvadratnih predstavlja javnu površinu, tako da ovo zemljište ne može biti predmet prodaje. Minimalna ukupna cijena nepokretnosti iz prethodne odluke u iznosu od 424.531 euro umanjena je za iznos od 21.875 eura, odnosno za iznos procijenjene vrijednosti zemljišta površine 527 metara kvadratnih, koje po novoj odluci nije predmet prodaje, kao i za procijenjenu vrijednost zgrade stare vodenice u iznosu od 23.931 euro”, navodi se u obrazloženju Odluke o prodaji motela “Vodice”.

Do 2009. godine motel “Vodice“ je bio u vlasništvu Rudnika uglja, kada je zbog nagomilanih finansijskih obaveza izvršio kompenzaciju dijela imovine sa Vladom, ustupajući joj između ostalog i motel.

Nakon što u nekoliko navrata nije uspjela putem javnog nadmetanja da proda motel “Vodice“, Vlada ga je ustupila bez nadoknade Opštini Pljevlja, nekoliko godina kasnije. Pored motela, Vlada je ustupila opštini staru vodenicu i ribnjak.

Prethodnu odluku, koja je uključivala i prodaju nekadašnje manastirske vodenice donijeli su odbornici DPS-a, Socijaldemokrata i Bošnjačke stranke.

Ni zakletva koju je prošle godine odbornicima skupštinske većine uputio vladika Mileševske eparhije Atanasije nije prelomila odbornike tih partija da iz prodaje motela “Vodice” izuzmu vodenicu, za koju crkva tvrdi da je vlasništvo Manastira Sveta Trojica u Pljevljima.

U opštini su kazali da se u katastru vodi kao vlasništvo Opštine Pljevlja.

“Zaklinjem vas Svetom trojicom i grobovima vaših slavnih predaka da danas stanete u odbranu Manastira Svete trojice i njegove imovine. Učinite to zbog svoje djece. Usrdno se moleći Gospodu da u miru dočekamo i proslavimo praznik Svete trojice, šaljem vam naš arhijerejski blagoslov”, stoji u pismu koje je Atanasije uputio predsjedniku Opštine Pljevlja Igoru Goluboviću i odbornicima prije godinu.

Atanasije je podsjetio Golubovića da je na rijeci Breznici bilo pet manastirskih vodenica, od kojih su četiri oduzete nakon Drugog svjetskog rata, dok je pomenuta vodenica jedina ostala u vlasništvu manastira, koja je, kako tvrdi, šezdesetih godina prošlog vijeka oduzeta od manastira bez naknade.

Bonus video: